Agostini, Leonardo; Gronovius, Jacobus: Gemmae Et Sculpturae Antiquae (Band 2) (Franeker, 1694) [Cicognara, 2737]

5*

LEON A R D I A tl GUSTINI

suesaclum ex loro veluti canem , quocunque volebat y du-
cebat. Leo autem non modo ipsum > qui se ducebat , blan-
iiebatur , fed c^teris ommbus , qui obviam accejstjsent.
Tali modo vir mercedem quwens. Nihilotninus ve»
rius mihi videtur hanc imaginem exhibere quendam
ex ferarum magistris , qui eas domabant , dociles-
que Sc idoneas reddebant ad se accommodandum lu-
dis., & ad trahendas redas jugo alligatas, ut sic oble-
ctaretur populus in theatro : tales vero erant tigres,
pardi, apri, ursi, leones, & elephanti, de quibus
agit Martialis in lib. de spe&aculis
Piclo quodjuga delicata collo
Vardusfudinet, improbaque tigres
Indulgem patientiam ssagel/o,
Mordent aurea quod lupata cervi,
Suodfrcenis Libyci domantur urfi^
Bt quantumCalydontuliJfefertur 3
Paretpurpureisaper capiftris y
Turpes effeda quod trahunt bijontes*
JEtmollesdarejuJsaquodchoreas
Nigro bellua nil negat magiftro,
Suisspettacula. nonputet Deorum ?
Etinalioepigrammatedeleone, cujus initium est*
Ferberafecurijolitus leoserre magistri,
Insertamquepati blandus in ore manum.
Noster morio vel, si ita volumus, magister ursi altera
manu admovet ssagellum , altera tenet escam , duo
frusta carnis, incitans eum verberibus & simul inescans
ac