Agricola, Joseph; Dhamen, Ignatius: Philosophus De Anima Sua Ex Ratione Cogitans ([Heidelberg], 1776) [VD18 14363313]

34

srmtatioindeque exorta nova habitudcs i
ad corpora extranea consequi ex motio- c
ne poiTunt, idea , judicium , ratioci- i
nium nullatenus. Aut quis sanae men- ***- t
tis ista,horumqueconscientiam intimam c

a diversa loci mutatione, celeritate , tar- c
ditate, situ, positione, distantia, conti- li
guitate, repetenda existimet ? quae enim si

inter ista & cogitationem aftinitas? aut te
liqua afftnitas vel singitur y vel este po- al

nitur; unde sit y ut dum cognosco ho- &

minem? non reluceat imago equi, pa- ir

latii, horti, sontis vel rei cujuspiam al- li

terius ? an contingere non potest, ut n

particulae eum situm , positionem di- -v r<
stantiam celeritatem 6ic. nanciscantur, is

quibus idea equi y palatii drc. respon- 4,

deat? saepe pulcherrimus est cogitatio- a<

num ordo, unde hic ? si cogitatio nihil ,
aliud est nisicaecae perturbataeque mo- C(

tionis essedus. Equidem & motio ordi- r,

nata esse potest, potest sane, si praesto ej

sit, a quo ordo proveniat, ens cogitans. ^

Neoueex 23* Qtiid autem si partis unius cor- v,

alio cor_ poreae accidentalis affedio sit cogitatio, st

p0re. in parte vero altera contineatur ratio suf- -r si

siciens cogitationis ? an non physica do- £

cet quando duo corpora ad se mutuo ac- h

cedunt, rationem susficientem, cur cor-
pus A accedat ad corpus B este in cor- fil{
pore B, 6 pariter rationem suificientem
cur corpus B accedat ad corpus A, este »
in corpore A? Verum si hoc est, pars