Algarotti, Francesco: Opere Del Conte Algarotti (Band 4) (Venezia, 1791) [Cicognara, 3-4]

i L Caïitesïo. 581
fciche, cosi bene mescolarle colle proprie,
che ne è riuscito un tutto insieine ? che
par tutto suo : e ad ogni modo non hanno

da

eandem paralleli, diserte apud Keplerum ex~
tat, aui eodem ut Cartesius modo dequalitâ-
tem angulorum hicidentiae et reflexionis hinc
deducit. Idque gratam, mentionem ideo mere-
hatur, quod omnis prope Cartesii ratiocinatio
huic innititur principio . Legem refractio-
nis primtim ùivenisse TKillebrordum Snel-
liinn , Isaacus Kossius patefecit ; quainquam
Tton ideo negare ausim, Cartesium in eadeni
incidere potuisse cle suo . JYegavit i?i episto-
hs, Jr'ietarn sibi lectum ; secl Thomae Harrio-
ti angli libros analiticos posthumos anno i63i,
editos vidisse , multi vix diibitcmt} usque adeo
magnus est eorum consensus cum caleulo geo~
metriae cartesianae . Sane jam Harriotus
aequationem nihilo aecjualem posuit; et hino
derivavit, quomodo oriatur aequatio ex mul-
tiphcatione raclicum in se invicem, et quo-
modo radicmn auctione diniinutione multi-
plicatione aut divisione variari aequatio pos-
sit, et quomodo proinde natura et constitutio
aequationum et radicum cognosci possit e:c
ternunorum habitudine. Itaque narrat celeber»

rnnus