DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4899#0061
56
Α'. Αί άνασκαφαϊ καϊ ερευναι
προνοίας, ϊνα μη βλαβώσιν αί βαφαί, εν τώ ύπαιθρίω
προαυλίω αύτοΰ- εκεί δμως ραγδαΐαί τίνες βροχαί, λ'ύκτωρ
απροσδόκητους έπελθοΰσαι, έβλαψαν ολίγας τινάς τούτων,
διαλυθέντων των χωμάτων \
Και κατά την εντεύθεν δε εις το ιδρυθέν Μουσεϊον με-
ταφοράν των στηλών πασών εν έ'τει 1909*, έφροντίσαμεν
παρά πάσαν την ελλειψιν χρόνου, ολίγον προ των εγκαινίων
αύτοΰ \ νά μετακομίσωμεν εκ νέου αύτάς μετά πάσης προ-
σοχής και μετά της προσηκούσης ευλάβειας ούτως, ώστε
νά μη πάθωσι σπουδαίαν τινά βλάβην, ως δεν έπαθον
ούδεμίαν.
Την περαιτέρω μετά ταϋτα γενική ν μέριμναν προς δια-
Εϊκών 73. Ή Δυσμι/.ή και Νοτία πλευρά τοΰ πρώτου μεγάλου πύργου, δύο έτη μετά τήν τελείαν έξερεύνηοιν καταφαίνεται ή υπό των βροχών άρξαμένη
διάλυσις τών πλινθίνων τοίχων. Θ=ή θύρα τοΰ αρχαιοτέρου εσωτερικού πύργου• ΛΤ-ΛΤ'=ό λίθινος τοίχος τοΰ έπηυξημένού πύργου,
κρημνισθείς• ΝΔ = ή Νοτοδυσμική γωνία αύτοΰ ομοίως• Ν = ή Νοτία πλευρά αύτοΰ ομοίως.
τήρησιν τών βαφών τών στηλών βλ. κάτω εν τμήμ. Β'. μηθώσιν οπωσδήποτε και νά διατηρηθή το γενικόν σχήμα
Περί δε της τύχης τών άνασκαφέντων πύργων, ώς και τών και οι πλίνθινοι τοίχοι αυτών, ών ή διάλυσις όσημέραι
μελλόντων νά έξερευνηθώσιν, εύκτόν εΐναι νά έπανοικοδο- βαίνει λίαν ταχεία (πρβ. είκ. 73).
ι') Τά νεκροταφεία παί μνημεία, εξ ών ελήφθησαν αί στήλαι.
"Οτε το πρώτον ήρξάμεθα εύρίσκοντες στήλας εν τω
μεγάλο) πύργω, διεσκεπτόμεθα περί τής θέσεως τών τά-
φων, εξ ών ελήφθησαν αύται, και έφ' δσον το έργον της
εξαγωγής αυτών επέτρεπε, διηρευνώμεν δοκιμαστικώς και
προχείρους τάς θέσεις, εγγύς βεβαίως τών πύργων, εν αΐς
ευλόγως ήκάζομεν ότι θά ύπήρχον τάφοι- διότι από λίαν
μακράς αποστάσεως δεν θά εΐχον μετακομισθή εις τους
έπισκευασθέντας εν γένει πύργους αί στήλαι αύται και οι
λοιποί κατειργασμένοι λίθοι κα! ογκόλιθοι τών επιταφίων
μνημείων, κυρίους έ'νεκα της απώλειας χρόνου και τών δα-
πανών τής μεταφοράς, δυναμένων εν τοιαύτη ανάγκη νά
ίσοφαρίσωσι τήν άπ' ευθείας εκ τών παρά τους πύργους
βράχων λατό μ η σ ιν -.
Κατά τήν ε'ρευναν λοιπόν ταύτην παρετηρήσαμεν ότι
επί τοΰ μέσου και κατά τά κράσπεδα τοΰ λόφου τοΰ πρώ-
του άνασκαφέντος πύργου ύπήρχον έτι τμήματα μικρά καί
τίνα μεγάλα στηλών, βάθρα αυτών ή λίθοι μνημείων, ύπο-
]) Βλ. θεσσαλικά Μνημεία Ι 429.
-) Πρ6. Πρακτικά 1912 100.
λειφθέντα τοΰ έλ'τειχισμοΰ, επί τίνων δε βράχων τόρμοι
πρύς γόμφωσιν στηλών εΰρομεν δε καί τινας τάφους, πά-
λαι άνεωγμένους καί εν διαταράξει• τούτους μετά πολυ-
πληθών βεβαάος ετέρων, όλως έξαφανισθέντων, είναι πιθα-
νόν ότι συνήντησαν ήδη οι έπισκευασταί τών έπηυξημένων
πύργων, άναχώσαντας αυτούς εν τη πήξει πλίνθων ωμών,
ών κολοσσιαίος αριθμός άπητεϊτο προς άνίδρυσιν εις το-
σούτον ΰψος πάντοθεν τοΰ πρώτου μάλιστα μεγάλου πύρ-
γου- τοιαύτην διάρρηξιν τάφων μηνύουσι κτερίσματα, εν
τοις χώμασι τών πλίνθων ευρεθέντα, καί πολλά τμήματα
πώρινων σορών, εν τω διακένφ τοΰ τρίτου μάλιστα πύρ-
γου (πρβ. άνω σελ. 16- 23• 25- 32)• ετέρους δε τάφους
άνέωξαν οι χωρικοί καί τινας ημείς, λίαν πτωχούς και
ασήμαντους, άνωτάτω σχεδόν επί τοΰ εδάφους κείμενους
καί ανήκοντας άρα τη κάτω άριθμουμένη τάξει Ρ'.
Αλλά συστηματικάς έρευνας προς άνεύρεσιν νεκροτα-
φείου συνεχοΰς έξετελέσαμεν μόλις εν έ'τει 1912*, τών
κατά το 1909ον παρά τήν Βορρανατολικήν άκτήν τής πό-
!) Βλ. Πρακτικά 1909 132.
Έτνπώϋη τ(] 29- 9- 1914.
Α'. Αί άνασκαφαϊ καϊ ερευναι
προνοίας, ϊνα μη βλαβώσιν αί βαφαί, εν τώ ύπαιθρίω
προαυλίω αύτοΰ- εκεί δμως ραγδαΐαί τίνες βροχαί, λ'ύκτωρ
απροσδόκητους έπελθοΰσαι, έβλαψαν ολίγας τινάς τούτων,
διαλυθέντων των χωμάτων \
Και κατά την εντεύθεν δε εις το ιδρυθέν Μουσεϊον με-
ταφοράν των στηλών πασών εν έ'τει 1909*, έφροντίσαμεν
παρά πάσαν την ελλειψιν χρόνου, ολίγον προ των εγκαινίων
αύτοΰ \ νά μετακομίσωμεν εκ νέου αύτάς μετά πάσης προ-
σοχής και μετά της προσηκούσης ευλάβειας ούτως, ώστε
νά μη πάθωσι σπουδαίαν τινά βλάβην, ως δεν έπαθον
ούδεμίαν.
Την περαιτέρω μετά ταϋτα γενική ν μέριμναν προς δια-
Εϊκών 73. Ή Δυσμι/.ή και Νοτία πλευρά τοΰ πρώτου μεγάλου πύργου, δύο έτη μετά τήν τελείαν έξερεύνηοιν καταφαίνεται ή υπό των βροχών άρξαμένη
διάλυσις τών πλινθίνων τοίχων. Θ=ή θύρα τοΰ αρχαιοτέρου εσωτερικού πύργου• ΛΤ-ΛΤ'=ό λίθινος τοίχος τοΰ έπηυξημένού πύργου,
κρημνισθείς• ΝΔ = ή Νοτοδυσμική γωνία αύτοΰ ομοίως• Ν = ή Νοτία πλευρά αύτοΰ ομοίως.
τήρησιν τών βαφών τών στηλών βλ. κάτω εν τμήμ. Β'. μηθώσιν οπωσδήποτε και νά διατηρηθή το γενικόν σχήμα
Περί δε της τύχης τών άνασκαφέντων πύργων, ώς και τών και οι πλίνθινοι τοίχοι αυτών, ών ή διάλυσις όσημέραι
μελλόντων νά έξερευνηθώσιν, εύκτόν εΐναι νά έπανοικοδο- βαίνει λίαν ταχεία (πρβ. είκ. 73).
ι') Τά νεκροταφεία παί μνημεία, εξ ών ελήφθησαν αί στήλαι.
"Οτε το πρώτον ήρξάμεθα εύρίσκοντες στήλας εν τω
μεγάλο) πύργω, διεσκεπτόμεθα περί τής θέσεως τών τά-
φων, εξ ών ελήφθησαν αύται, και έφ' δσον το έργον της
εξαγωγής αυτών επέτρεπε, διηρευνώμεν δοκιμαστικώς και
προχείρους τάς θέσεις, εγγύς βεβαίως τών πύργων, εν αΐς
ευλόγως ήκάζομεν ότι θά ύπήρχον τάφοι- διότι από λίαν
μακράς αποστάσεως δεν θά εΐχον μετακομισθή εις τους
έπισκευασθέντας εν γένει πύργους αί στήλαι αύται και οι
λοιποί κατειργασμένοι λίθοι κα! ογκόλιθοι τών επιταφίων
μνημείων, κυρίους έ'νεκα της απώλειας χρόνου και τών δα-
πανών τής μεταφοράς, δυναμένων εν τοιαύτη ανάγκη νά
ίσοφαρίσωσι τήν άπ' ευθείας εκ τών παρά τους πύργους
βράχων λατό μ η σ ιν -.
Κατά τήν ε'ρευναν λοιπόν ταύτην παρετηρήσαμεν ότι
επί τοΰ μέσου και κατά τά κράσπεδα τοΰ λόφου τοΰ πρώ-
του άνασκαφέντος πύργου ύπήρχον έτι τμήματα μικρά καί
τίνα μεγάλα στηλών, βάθρα αυτών ή λίθοι μνημείων, ύπο-
]) Βλ. θεσσαλικά Μνημεία Ι 429.
-) Πρ6. Πρακτικά 1912 100.
λειφθέντα τοΰ έλ'τειχισμοΰ, επί τίνων δε βράχων τόρμοι
πρύς γόμφωσιν στηλών εΰρομεν δε καί τινας τάφους, πά-
λαι άνεωγμένους καί εν διαταράξει• τούτους μετά πολυ-
πληθών βεβαάος ετέρων, όλως έξαφανισθέντων, είναι πιθα-
νόν ότι συνήντησαν ήδη οι έπισκευασταί τών έπηυξημένων
πύργων, άναχώσαντας αυτούς εν τη πήξει πλίνθων ωμών,
ών κολοσσιαίος αριθμός άπητεϊτο προς άνίδρυσιν εις το-
σούτον ΰψος πάντοθεν τοΰ πρώτου μάλιστα μεγάλου πύρ-
γου- τοιαύτην διάρρηξιν τάφων μηνύουσι κτερίσματα, εν
τοις χώμασι τών πλίνθων ευρεθέντα, καί πολλά τμήματα
πώρινων σορών, εν τω διακένφ τοΰ τρίτου μάλιστα πύρ-
γου (πρβ. άνω σελ. 16- 23• 25- 32)• ετέρους δε τάφους
άνέωξαν οι χωρικοί καί τινας ημείς, λίαν πτωχούς και
ασήμαντους, άνωτάτω σχεδόν επί τοΰ εδάφους κείμενους
καί ανήκοντας άρα τη κάτω άριθμουμένη τάξει Ρ'.
Αλλά συστηματικάς έρευνας προς άνεύρεσιν νεκροτα-
φείου συνεχοΰς έξετελέσαμεν μόλις εν έ'τει 1912*, τών
κατά το 1909ον παρά τήν Βορρανατολικήν άκτήν τής πό-
!) Βλ. Πρακτικά 1909 132.
Έτνπώϋη τ(] 29- 9- 1914.