Instytut Historii Sztuki <Posen> [Hrsg.]: Artium Quaestiones (18.2007)

RECEPCJA WSPÓŁCZESNEJ SZTUKI POLSKIEJ W NIEMCZECH PO 1989 ROKU

241


4. Zbigniew Libera, Aepct/, 2003, z serii „Pozytywy", opublikowano dzięki uprzejmości Atlasu
Sztuki (courtesy of Atlas Sztuki)

Bliski tematowi „pracy" problem prywatyzacji, stał się motywem
przewodnim wystawy zbiorowej krajów postkomunistycznych „Privati-
sierungen Zeitgenóssische Kunst aus Osteuropa", w której od 16 maja do
26 czerwca w Instytucie Sztuki Współczesnej w Berlinie udział wzięli
Artur Żmijewski i Zbigniew Libera. Tytułowe „Prywatyzacje" dotyczyły
zarówno procesów, jakie zachodzą w gospodarce, jak i postkomunistycz-
nych sztuce postkomunistycznych krajów. Zjawisko „sprywatyzowania",
jakie zachodzi w sztuce, przejawia się w kreowaniu przez artystów coraz
bardziej intymnych światów i własnej artystycznej tożsamości. W nawią-
zaniu do pojęcia prywatności, intymności i nagości pojawiły się na wy-
stawie prace Artura Żmijewskiego, które uświadamiają nam, że prywat-
ność w postkomunistycznym społeczeństwie zostaje coraz bardziej
wypierana (il. 2, 3). Przez obnażenie żołnierzy z mundurów artysta po-
zbawia swoich bohaterów wszelkich politycznych ideologii i symboli^.
Borys Groys widzi w Zbigniewie Liberze wirtualnego wybawcę, który
w zaprezentowanym na wystawie cyklu „Pozytywy" przez cyfrową mani-
pulację uwalnia dawne ofiary z brutalnej faktycznej rzeczywistości, jak
45 B. Rebhandl, Nachbarschaften, privat und politisch „Privatisierungen": Unter dem
lakonischen Titel prasentiert der Kulturtheoretiker Boris Groys zeitgenóssische Kunst
aus Osteuropa, „STANDARD" 26 V 2004, http://www.postcommunist.de.