DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#0702
1265 De in
nebatur; ve hîc erat, fideiuſſores tenenturevr jde fudeiuſ idoiuſ-
ſorSj.
’ç’bs fa ideſt an aceperit..
b j An deiure. appatet hie de iure à iurari poſſeiſed hoc ideo;
quia pouitur ius lpro qualitate factievt Cſi conira iuu, vol vuil.
pub Acc 2.
e Crditore. id eſt
an cum tutore.
d’ Imteſligere. i- præ-
ſumere in dubio: quia
, proniores e, &c. vt J. .
at. & oblig. LArrianus.
e e TNon oportere. quia
non fuit contractum,
vel fuit ſolutum.
f5 Atquin proſed.
g Proeſſe e S. eod.
Iauobus Sj6&y.
h J. Debit. teS. eod.
lnm postea S iuſiuran-
dum. ACCVRS.
i T Eadem ratio. hie
ſolus caſns deerat: nam
omnes alij, quihle ſunt,
erant ſuprà in pradictis
modô legibus.
E . Reot ve àa.Luo-
bus j.ACCVRS.
DE. IN LITEM
IVRANDO.
Suprà ditum eſt de iu-
miurando, quod eſt de
vt S, tit. 1. L quoriens.
ibie d de eo, quod ex ve
luntate, ſius affetior
t jeod.z. &videa- Exiuramente defenſoris quari-
mus Atevms tur exuptis dffnſnſ er uiam ci cui
i e eiufirendnn. qunr quartretur ſi defenſus iuraſie iden
iudieial, Gract vunt inre iudicata.BART.
urouagi dpr in L’a¬ 2. 5Sed & ſi actore deferen-
bitrio. de dolo, ids te defenſor abſentis, vel pra-
ſerrt ad a ade erb ſentis iurauit eum quemdefen-
x& nnmiadej dit, dare non oportere: exce.
CASVS. Egi prio iuriſiurandi ei, cuius nomſi-
coutra te tei ne iurandum * fuerit, dari de-
rind vel conſmisacte bebite A. Eaden rario i eſt & ſi
rmde c an dedebs ſar ſideiuſoris defenſor iurauerite.
obuliſti quendamfide- Reo enim datur exceptio.
iuſſorem, qui nou ſatis 3. Irem ſi reus iurauit, fide-
erat idoneus adrem pe¬ iuſſor tutus fit: quia & res iudi-
cata ſecundûm alterutrum eo-
rum vtrique proficiet.
bari non poreſt quid actum ſir,
& in obſcuro erit, (vt plerum-
que fit) de facto?, an de iureb
inter créditorem, &
controuerſia fuerit:
creditore pupillum iuraſſe,
intellegere d debemus id actum
inter eos, vt ſi iuraſſer ſe dare
non oportere, ab omni condi-
tione diſcederetur: arque ita &
ſolutam pecuniam repeti poſſe:
& fideiuſſoribus exceptionem
dari debere exiſtimabimus.
Iuramentum fideiuſſoris ſuper
ſona iuretur. BART.
1. 5 Si fideiuſſor iurauerit ſe
dare non 7 oporteré , exce-
ptione iuriſiurandi reus pro-
mitrendi tutus eſt. Atquin f ſi
quaſi omnino idem non fideiuſ-
ſiſſet, iurauit: non deber hoc
iuſiurandum reo promittendi
prodeſſes.
titam. dicebam quod
dares mibi magis ido-
ne fideiuſforem: quia
forté ego iurabo in li-
tem: & ie forté non erit
ſoluendo ad eam quan-
t tiatem, quam in ſacra-
mento comprehenda
quia forté cum non ha-
bet in bonis niſi c. eg0
peto iurare ad ce. Dicit
quod non ſum audien-
dus: quia non videtur
res petita maioris, vel
moris pretiiquodita
poreſt creſcere per ſa-
cramentum, contingere
tamen poreſt ve pretiã
eius plus eſtimetur: & hoc dicit verum eſſe fiue agatur ad hoc,
quod meum fuit; ſiue agerem ad exhibendum. Hoc dicit cum
t principio legis ſequentis.VVVIAA,
l em in udiein. Dupliciter poteſt poui eaſus, vel e inre fa-
s cienda, vel ian facta. I. In re faciendarve cum ago contra Ti-
tium aliqua actione, qua iuratur in litem,ve rei vindic & petam
fideiuſſores indicio ſiſti idoneos, vel iud ſol ſecundumn idiquod
a poeſt creſeere lis: econtra non dantur, niſi quatenus lis eſt iu-
e ſpecto prineipio cee hoc vltimu ſiuficreu hie Sſt qui in
r ius vonon tre-jj Nec enim adentirij f caſus, &c ve Jqui&
rà quib ulianus teen caſum aderrsamque for ce vt jt veré.
blig. later ſtipulaeram, & ad hoe S de iuriſdommiua
am quadamaS n. a. n re iam facta gve ſi dediſti ſideiuſſores
idoncos inſpecta quantitate, que petitur: ſed A poſtea propter
contumaciam j plus es damnatus: certe fideiuſſores non tenen-
ur vre ari e fe ſiiſtiſin rten poue Ilaut le al i llaumpp.
DE IN LITE M
IVRANDO.
TITVLVS III.
Iuſiurandum in litemqod fu-
duie efertur actoſ dius res qua n iu-
doii detini et, aſtimanda cauſa.
Et defertur plenumque ob dolum, vel
contumaciams aduorſari, ne in poteſtate
ciu ſit per fiaudem ab imuit domino
rem iniufto pretio companpre. Actort
mim iurate lieut facere pretium atiam
fuprrlmne
facto prodeſt reo: ſecus ſi ſuper per¬ e
litem iuieiurando
mJCondemnatis. id eſt eſtimatio.
t.ii
ne quis oum qui in ius
oe.IpanSj. 5
imiutum; nec in omnibus iudicis paſ-
fin, ſed vt le, pratõrve, aut princeps
tuiei prmiſerlt. CIAC.
Hac lex legitur duobus modis.
Secundum primam lect. h. d. Non
debemus inſpicere quod euenire po-
teſt, ſi ad id non eſt res naturalter
estinata. At ſecundum alteram
lect. hd. Fideiuſſor non tenetur in
id, ad qued ex contumacia condem-
natio creſcit. BART.
1. VLPIANS libra quinquagen-
at i i d ans uaimquaie
E’ * in iudicio!
deductam non id-
cireo pluris eſſe
opinamur: quia
natio poreſt ex contumacia
non reſtituentis per iuſiurandã
in litem. Non enim res pluris fit
per hoc; ſed ex contumacia eſti-
matur vltra tei pretiumP.
Itud iuramentm defertur ra-
tione doli, non ratine culpa. ALEx.
I1 PAVLVS lbre tortiodecime
ad Sabinum.
Iue noſtrum quidpetamus,
ſiue ad exhibendum agatur.
1. J Interdum, quod interſit?
agentis, ſolûm aſtimatur: veluti
cum culpa non reſtituentis, vel
nõ exhibentis punitur : cûm ve-
rô dolus, aut contumacia non
reſtituentis, vel non exhibentis,
quãti in litem iurauerit actor.
In his, in quibus non cadit affe-
ctio, non defertur iuramentum in
litem ad probandum verum inter-
eſſe, etiam extra rem, quod cira
remnon cadit. h. d. Diuiditur in
das partes, qua patent ex ſumma-
vi. Sicunda ibiNii.BART.
IIL VLPIANVS libre trigenſimes
a Edittm.
NVnmis depoſiris iudien
non oportet in litem iuſ-
iurandum deferre, vr iuret quiſ-
que quod ſua interfuit r: cu
j
ita. Econtrà quod
rum que probantur, iudicat, non
putovt S.
non intereſt mea magis alios nut
dem. Sed ponepromiſeram ſub vſur
Srus ſi amnen dammum paſis ſun,
tera plana ſunt vſque ad S aurare.
r’TInteffuit. ſupple magis illam pec
Ri
jlL non dubium J fin. Accus.
mum, quôd non a inſpicitur quod euenire poreſt & pro vtraque
creſcere condem-
ſoperiori, nec ſit hcS.
an debeat exigere ſacramentum in ltemVidetur quodne
in incertis, non certis, &c vr j. deerb ablig Lcontinuuss Se ¬
l ſiequia non vr idex ſeir: & ided ex fide co-
iconſcientia: quod verum
ſfpraſicitssS verſt..
Vmmi.. C As vs Depoſui pecuiam penes te noluiſti eam
Neauene mquid n lirenn nphahoiir dieltqquononomin,
dos habere, quam illos coſ-
s, vel ſub pignore: & ideo
quia non fuit pecunia depoſita mihireſtituta, venditum eſt pi-
s, & commiſſa eſt pona: & dieidquod adhne in litem iura-
quia pecunia non fuit reſti-
tuta: iurare porero! ?& dicitur id ſacfamentuim ad damnum, vel
propter damoum: & non in litem aly tamen aliter dicunt. Ca-
1266
n Vlra rei pretium. id eſt vltra ſtimationem veritatis:vtẽ.
Et not hle duo a nt uennaſe
Euentura, ſen
que ’ques
poſunt, an in-
ſpieiantur.
parte dic ve dixi . ce-
iur omniud. ſi idems
fnllgu. Aliud quia re-
on e pria onaſie-
ctione, ſed prorei veri-
tate eſtimantur:ve;
Saa lq dquit iſi
ſerum met & Jad leg.
Palilpheiu Sed arg.
contr Jan Lmſer-
us, Anofrr Die quod
ibi propr affectionem
noua actio datur: bic
competens contra non
contumacem non au-
getur, ſecundum ANc.
Pavr. AEx. & Ia.
ue noſtrum.Cà
In lege ſuperioriin
ſeimus ’uht oiomnis
in litem iuratur, ſti-
matur res vltra verun qu
pretiumhie dicit quod per
verum prefium rei eſti. Imo & aad..
matur: purà antequam
qui reſieuere de uerie,
fuerit in culpa, & non
in dolo. VIVIAN.
J Siue noſtrum. Po-
teſt legi tota continué;
& non coniungatur legi
bPretia reru
non affecion
priuai ſedei
veritate aſi-
mantur.
* Contumacie.
pœna non di-
iur pen-
interdum. Vel ſit hie5.
& hie primus verſeum
l ſuperiori iungatur.
TEt die, noſtrum peta-
mus: ve per rei vind in
qua iuratur in litemvt
à e ri vindie.lqui re-
ſtitre. 2.Vel etiã ius,
vr ſeruitutem: ve S. ſi
ſer vind. lharum acti-
t. &’in actaad
p J Imterdum quod in¬¬
terſit. An per S iura¬ Probatur id,
mentum probetur: vel quod invereſt.
per teſtes Reſp. perte- aentis ſols
te, ſeenndnn loirr din r ntinr
cad de ſeu: qué pro eot neuo ſele-
quod intereſt. I. j. S. in ſtibus...
als autem.v rr-
q Quanti in litem iu-
rauerit facta taxatione:
veS-de dololl arbitrio&
Jao, l’vihamus SS pen.
& lin actimibus.Sjn-
terdumd tamen iuratur
in litem, id eſt in veram
aſtimationem: vt j l.
prox. & lum fit. &
ſie intelligiiur l in a¬
immiuu. plana jana.
J Sed quid ſi parer, luramentun
iudiei actoris affectio in lité deferr
ia pari, poueſt,
uia etam idi.
d Iuratur in-
terdu in lits
etiã nla ta-
ratlone ¬
à iudice.
1
iam habere, quam aliam.
a’q’Eiia
nebatur; ve hîc erat, fideiuſſores tenenturevr jde fudeiuſ idoiuſ-
ſorSj.
’ç’bs fa ideſt an aceperit..
b j An deiure. appatet hie de iure à iurari poſſeiſed hoc ideo;
quia pouitur ius lpro qualitate factievt Cſi conira iuu, vol vuil.
pub Acc 2.
e Crditore. id eſt
an cum tutore.
d’ Imteſligere. i- præ-
ſumere in dubio: quia
, proniores e, &c. vt J. .
at. & oblig. LArrianus.
e e TNon oportere. quia
non fuit contractum,
vel fuit ſolutum.
f5 Atquin proſed.
g Proeſſe e S. eod.
Iauobus Sj6&y.
h J. Debit. teS. eod.
lnm postea S iuſiuran-
dum. ACCVRS.
i T Eadem ratio. hie
ſolus caſns deerat: nam
omnes alij, quihle ſunt,
erant ſuprà in pradictis
modô legibus.
E . Reot ve àa.Luo-
bus j.ACCVRS.
DE. IN LITEM
IVRANDO.
Suprà ditum eſt de iu-
miurando, quod eſt de
vt S, tit. 1. L quoriens.
ibie d de eo, quod ex ve
luntate, ſius affetior
t jeod.z. &videa- Exiuramente defenſoris quari-
mus Atevms tur exuptis dffnſnſ er uiam ci cui
i e eiufirendnn. qunr quartretur ſi defenſus iuraſie iden
iudieial, Gract vunt inre iudicata.BART.
urouagi dpr in L’a¬ 2. 5Sed & ſi actore deferen-
bitrio. de dolo, ids te defenſor abſentis, vel pra-
ſerrt ad a ade erb ſentis iurauit eum quemdefen-
x& nnmiadej dit, dare non oportere: exce.
CASVS. Egi prio iuriſiurandi ei, cuius nomſi-
coutra te tei ne iurandum * fuerit, dari de-
rind vel conſmisacte bebite A. Eaden rario i eſt & ſi
rmde c an dedebs ſar ſideiuſoris defenſor iurauerite.
obuliſti quendamfide- Reo enim datur exceptio.
iuſſorem, qui nou ſatis 3. Irem ſi reus iurauit, fide-
erat idoneus adrem pe¬ iuſſor tutus fit: quia & res iudi-
cata ſecundûm alterutrum eo-
rum vtrique proficiet.
bari non poreſt quid actum ſir,
& in obſcuro erit, (vt plerum-
que fit) de facto?, an de iureb
inter créditorem, &
controuerſia fuerit:
creditore pupillum iuraſſe,
intellegere d debemus id actum
inter eos, vt ſi iuraſſer ſe dare
non oportere, ab omni condi-
tione diſcederetur: arque ita &
ſolutam pecuniam repeti poſſe:
& fideiuſſoribus exceptionem
dari debere exiſtimabimus.
Iuramentum fideiuſſoris ſuper
ſona iuretur. BART.
1. 5 Si fideiuſſor iurauerit ſe
dare non 7 oporteré , exce-
ptione iuriſiurandi reus pro-
mitrendi tutus eſt. Atquin f ſi
quaſi omnino idem non fideiuſ-
ſiſſet, iurauit: non deber hoc
iuſiurandum reo promittendi
prodeſſes.
titam. dicebam quod
dares mibi magis ido-
ne fideiuſforem: quia
forté ego iurabo in li-
tem: & ie forté non erit
ſoluendo ad eam quan-
t tiatem, quam in ſacra-
mento comprehenda
quia forté cum non ha-
bet in bonis niſi c. eg0
peto iurare ad ce. Dicit
quod non ſum audien-
dus: quia non videtur
res petita maioris, vel
moris pretiiquodita
poreſt creſcere per ſa-
cramentum, contingere
tamen poreſt ve pretiã
eius plus eſtimetur: & hoc dicit verum eſſe fiue agatur ad hoc,
quod meum fuit; ſiue agerem ad exhibendum. Hoc dicit cum
t principio legis ſequentis.VVVIAA,
l em in udiein. Dupliciter poteſt poui eaſus, vel e inre fa-
s cienda, vel ian facta. I. In re faciendarve cum ago contra Ti-
tium aliqua actione, qua iuratur in litem,ve rei vindic & petam
fideiuſſores indicio ſiſti idoneos, vel iud ſol ſecundumn idiquod
a poeſt creſeere lis: econtra non dantur, niſi quatenus lis eſt iu-
e ſpecto prineipio cee hoc vltimu ſiuficreu hie Sſt qui in
r ius vonon tre-jj Nec enim adentirij f caſus, &c ve Jqui&
rà quib ulianus teen caſum aderrsamque for ce vt jt veré.
blig. later ſtipulaeram, & ad hoe S de iuriſdommiua
am quadamaS n. a. n re iam facta gve ſi dediſti ſideiuſſores
idoncos inſpecta quantitate, que petitur: ſed A poſtea propter
contumaciam j plus es damnatus: certe fideiuſſores non tenen-
ur vre ari e fe ſiiſtiſin rten poue Ilaut le al i llaumpp.
DE IN LITE M
IVRANDO.
TITVLVS III.
Iuſiurandum in litemqod fu-
duie efertur actoſ dius res qua n iu-
doii detini et, aſtimanda cauſa.
Et defertur plenumque ob dolum, vel
contumaciams aduorſari, ne in poteſtate
ciu ſit per fiaudem ab imuit domino
rem iniufto pretio companpre. Actort
mim iurate lieut facere pretium atiam
fuprrlmne
facto prodeſt reo: ſecus ſi ſuper per¬ e
litem iuieiurando
mJCondemnatis. id eſt eſtimatio.
t.ii
ne quis oum qui in ius
oe.IpanSj. 5
imiutum; nec in omnibus iudicis paſ-
fin, ſed vt le, pratõrve, aut princeps
tuiei prmiſerlt. CIAC.
Hac lex legitur duobus modis.
Secundum primam lect. h. d. Non
debemus inſpicere quod euenire po-
teſt, ſi ad id non eſt res naturalter
estinata. At ſecundum alteram
lect. hd. Fideiuſſor non tenetur in
id, ad qued ex contumacia condem-
natio creſcit. BART.
1. VLPIANS libra quinquagen-
at i i d ans uaimquaie
E’ * in iudicio!
deductam non id-
cireo pluris eſſe
opinamur: quia
natio poreſt ex contumacia
non reſtituentis per iuſiurandã
in litem. Non enim res pluris fit
per hoc; ſed ex contumacia eſti-
matur vltra tei pretiumP.
Itud iuramentm defertur ra-
tione doli, non ratine culpa. ALEx.
I1 PAVLVS lbre tortiodecime
ad Sabinum.
Iue noſtrum quidpetamus,
ſiue ad exhibendum agatur.
1. J Interdum, quod interſit?
agentis, ſolûm aſtimatur: veluti
cum culpa non reſtituentis, vel
nõ exhibentis punitur : cûm ve-
rô dolus, aut contumacia non
reſtituentis, vel non exhibentis,
quãti in litem iurauerit actor.
In his, in quibus non cadit affe-
ctio, non defertur iuramentum in
litem ad probandum verum inter-
eſſe, etiam extra rem, quod cira
remnon cadit. h. d. Diuiditur in
das partes, qua patent ex ſumma-
vi. Sicunda ibiNii.BART.
IIL VLPIANVS libre trigenſimes
a Edittm.
NVnmis depoſiris iudien
non oportet in litem iuſ-
iurandum deferre, vr iuret quiſ-
que quod ſua interfuit r: cu
j
ita. Econtrà quod
rum que probantur, iudicat, non
putovt S.
non intereſt mea magis alios nut
dem. Sed ponepromiſeram ſub vſur
Srus ſi amnen dammum paſis ſun,
tera plana ſunt vſque ad S aurare.
r’TInteffuit. ſupple magis illam pec
Ri
jlL non dubium J fin. Accus.
mum, quôd non a inſpicitur quod euenire poreſt & pro vtraque
creſcere condem-
ſoperiori, nec ſit hcS.
an debeat exigere ſacramentum in ltemVidetur quodne
in incertis, non certis, &c vr j. deerb ablig Lcontinuuss Se ¬
l ſiequia non vr idex ſeir: & ided ex fide co-
iconſcientia: quod verum
ſfpraſicitssS verſt..
Vmmi.. C As vs Depoſui pecuiam penes te noluiſti eam
Neauene mquid n lirenn nphahoiir dieltqquononomin,
dos habere, quam illos coſ-
s, vel ſub pignore: & ideo
quia non fuit pecunia depoſita mihireſtituta, venditum eſt pi-
s, & commiſſa eſt pona: & dieidquod adhne in litem iura-
quia pecunia non fuit reſti-
tuta: iurare porero! ?& dicitur id ſacfamentuim ad damnum, vel
propter damoum: & non in litem aly tamen aliter dicunt. Ca-
1266
n Vlra rei pretium. id eſt vltra ſtimationem veritatis:vtẽ.
Et not hle duo a nt uennaſe
Euentura, ſen
que ’ques
poſunt, an in-
ſpieiantur.
parte dic ve dixi . ce-
iur omniud. ſi idems
fnllgu. Aliud quia re-
on e pria onaſie-
ctione, ſed prorei veri-
tate eſtimantur:ve;
Saa lq dquit iſi
ſerum met & Jad leg.
Palilpheiu Sed arg.
contr Jan Lmſer-
us, Anofrr Die quod
ibi propr affectionem
noua actio datur: bic
competens contra non
contumacem non au-
getur, ſecundum ANc.
Pavr. AEx. & Ia.
ue noſtrum.Cà
In lege ſuperioriin
ſeimus ’uht oiomnis
in litem iuratur, ſti-
matur res vltra verun qu
pretiumhie dicit quod per
verum prefium rei eſti. Imo & aad..
matur: purà antequam
qui reſieuere de uerie,
fuerit in culpa, & non
in dolo. VIVIAN.
J Siue noſtrum. Po-
teſt legi tota continué;
& non coniungatur legi
bPretia reru
non affecion
priuai ſedei
veritate aſi-
mantur.
* Contumacie.
pœna non di-
iur pen-
interdum. Vel ſit hie5.
& hie primus verſeum
l ſuperiori iungatur.
TEt die, noſtrum peta-
mus: ve per rei vind in
qua iuratur in litemvt
à e ri vindie.lqui re-
ſtitre. 2.Vel etiã ius,
vr ſeruitutem: ve S. ſi
ſer vind. lharum acti-
t. &’in actaad
p J Imterdum quod in¬¬
terſit. An per S iura¬ Probatur id,
mentum probetur: vel quod invereſt.
per teſtes Reſp. perte- aentis ſols
te, ſeenndnn loirr din r ntinr
cad de ſeu: qué pro eot neuo ſele-
quod intereſt. I. j. S. in ſtibus...
als autem.v rr-
q Quanti in litem iu-
rauerit facta taxatione:
veS-de dololl arbitrio&
Jao, l’vihamus SS pen.
& lin actimibus.Sjn-
terdumd tamen iuratur
in litem, id eſt in veram
aſtimationem: vt j l.
prox. & lum fit. &
ſie intelligiiur l in a¬
immiuu. plana jana.
J Sed quid ſi parer, luramentun
iudiei actoris affectio in lité deferr
ia pari, poueſt,
uia etam idi.
d Iuratur in-
terdu in lits
etiã nla ta-
ratlone ¬
à iudice.
1
iam habere, quam aliam.
a’q’Eiia