DOI Artikel:
Leonardos, Basileios Ioannou: Amphiareiou anaskaphai 1906
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19794#0087
ΑΜΦΙΑΡΕΙΟΤ ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ 1906.
Αΐ Ιφ' έτος άνασκαφαί του ίν Ώρωπψ Άμφιαρείου ήρξαντο
τη 9?) Αυγούστου, διεκόπησαν δέ "Οκτωβρίου φθίνοντος. Έργα-
σίαι έγένοντο Ιπ' αμφοτέρων των οχθών τοϋ χειμάρρου.
Α') Παρά την νΰν ετι ρέουσαν άρχαίαν πηγήν και τον ναόν.
Ή κρήνη, ώς έξ επιγραφών δηλοΰται, έπεσκευάσθη κατά την
4ΐν π. Χ. εκατονταετηρίδα, έξωκοδομήθη δέ τω 333 π. Χ.
καινή κρήνη. Τό ύδωρ διωχετεύετο εις δεξαμενήν τετράμετρον
τό πλάτος και μήκος και εις λουτρώνας, οΐτινες και έπεσκευά-
σθησαν τό πάλαι σΰν τη κρήνη. Τό δάπεδον των λουτρώνων
εινε Ικ λίθινων πλακών ραβδωτών, φερουσών δήλον ότι αυλάκια
παράλληλα, ίνα ασφαλέστερος ή ό βαδισμός. Σώζονται δέ κατά
χώραν και δύο λεκάναι, ών ή έτερα μαρμάρου Πεντέλης, 1 ι/2
μέτρ. τό μήκος. Πρός τοις κατά χώραν λειψάνοις ηΰρέθη μάρ-
μαρον θυρώματος πλέον ή 2.20 μετρ. και άλλο φέρον πλούσιον
κόσμον Ίωνικόν και Λέσβιον τό μάρμαρον τούτο, ελλιπές τά
αριστερά, συνεδείτο έν δεξιά:, ώς έζ άνκθυρώσεως δηλοΰται, με-
τ' άλλου, ε φ» 6 ρ ε δέ, ώς έκ δύο άλλων μικρών τεμαχίων εμφαίνε-
ται, και έπιγραφήν έπί τοϋ γείσου. Τών άλλων ευρημάτων μνη-
μονευθήτω ένθάδε μαρμάρινη κεφαλή νεανίου, φυσικού μεγέθους,
ήκρωτηριασμένη, και μέρος κορμού αναλόγου αγάλματος, υστέ-
ρων Ελληνικών χρόνων. Ή ενταύθα καταστροφή καταφαίνεται
εξ άλλων τε λειψάνων και έκ 5 τεμαχίων επιγραφής κατά και-
ρούς ευρεθέντων, ών τρία προσαρμόττουσιν άλλήλοις' εινε λεί-
ψανα προξενιάς τών Ώρωπίων της 3ΐί π. Χρ. έκατονταετηρί-
δος. — Διαρκούσης της άνασκαφικής έρεύνης, έπάναγκες έμερί-
μνησα και περί διασώσεως τών αρχαίων μνημείων δι' υδραυλι-
κών ώς ειπείν εργασιών ό κίνδυνος ήτο διττός, ό χείμαρρος και
ή πηγή, ανάγκη δ' έπεβάλλετο νά άποκωλύηται μεν εκείνος τοϋ
είσρέειν εις τόν άρχαϊον χώρον, νά έπιτρέπηται μέντοι άμα 0
ίκρους τοϋ της πηγής ύδατος. Δι' ο και διωχέτευσα δια διώρυ-
Αΐ Ιφ' έτος άνασκαφαί του ίν Ώρωπψ Άμφιαρείου ήρξαντο
τη 9?) Αυγούστου, διεκόπησαν δέ "Οκτωβρίου φθίνοντος. Έργα-
σίαι έγένοντο Ιπ' αμφοτέρων των οχθών τοϋ χειμάρρου.
Α') Παρά την νΰν ετι ρέουσαν άρχαίαν πηγήν και τον ναόν.
Ή κρήνη, ώς έξ επιγραφών δηλοΰται, έπεσκευάσθη κατά την
4ΐν π. Χ. εκατονταετηρίδα, έξωκοδομήθη δέ τω 333 π. Χ.
καινή κρήνη. Τό ύδωρ διωχετεύετο εις δεξαμενήν τετράμετρον
τό πλάτος και μήκος και εις λουτρώνας, οΐτινες και έπεσκευά-
σθησαν τό πάλαι σΰν τη κρήνη. Τό δάπεδον των λουτρώνων
εινε Ικ λίθινων πλακών ραβδωτών, φερουσών δήλον ότι αυλάκια
παράλληλα, ίνα ασφαλέστερος ή ό βαδισμός. Σώζονται δέ κατά
χώραν και δύο λεκάναι, ών ή έτερα μαρμάρου Πεντέλης, 1 ι/2
μέτρ. τό μήκος. Πρός τοις κατά χώραν λειψάνοις ηΰρέθη μάρ-
μαρον θυρώματος πλέον ή 2.20 μετρ. και άλλο φέρον πλούσιον
κόσμον Ίωνικόν και Λέσβιον τό μάρμαρον τούτο, ελλιπές τά
αριστερά, συνεδείτο έν δεξιά:, ώς έζ άνκθυρώσεως δηλοΰται, με-
τ' άλλου, ε φ» 6 ρ ε δέ, ώς έκ δύο άλλων μικρών τεμαχίων εμφαίνε-
ται, και έπιγραφήν έπί τοϋ γείσου. Τών άλλων ευρημάτων μνη-
μονευθήτω ένθάδε μαρμάρινη κεφαλή νεανίου, φυσικού μεγέθους,
ήκρωτηριασμένη, και μέρος κορμού αναλόγου αγάλματος, υστέ-
ρων Ελληνικών χρόνων. Ή ενταύθα καταστροφή καταφαίνεται
εξ άλλων τε λειψάνων και έκ 5 τεμαχίων επιγραφής κατά και-
ρούς ευρεθέντων, ών τρία προσαρμόττουσιν άλλήλοις' εινε λεί-
ψανα προξενιάς τών Ώρωπίων της 3ΐί π. Χρ. έκατονταετηρί-
δος. — Διαρκούσης της άνασκαφικής έρεύνης, έπάναγκες έμερί-
μνησα και περί διασώσεως τών αρχαίων μνημείων δι' υδραυλι-
κών ώς ειπείν εργασιών ό κίνδυνος ήτο διττός, ό χείμαρρος και
ή πηγή, ανάγκη δ' έπεβάλλετο νά άποκωλύηται μεν εκείνος τοϋ
είσρέειν εις τόν άρχαϊον χώρον, νά έπιτρέπηται μέντοι άμα 0
ίκρους τοϋ της πηγής ύδατος. Δι' ο και διωχέτευσα δια διώρυ-