DOI Artikel:
Ekthesis peri tōn anaskaphōn kai diatribai
DOI Artikel:Chatzidakēs, Iōsēph: Anaskaphai en Krētē para to chōrion Malia
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14769#0113
ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ ΕΝ ΚΡΗΤΗι
ΠΑΡΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟΝ ΜΑΛΙ Α
Εξερχόμενοι τής πόλεως Ηρακλείου δια της πύλης του
Αγίου Γεωργίου και άκολουθοΰντες την προς τάς άνατολικάς
επαρχίας και τον νομόν Αασηθίου άγουσαν όδόν συναντώμεν
κατά μικρά διαστήματα καθ' δλον το μήκος της όδοΰ ταύτης
μέχρι τής Μιλάτου λείψανα Μινωικών συνοικισμών.
Και πρώτον ευθύς έξωθεν τής πόλεως "Ηρακλείου εύρίσκο-
μεν λείψανα του επινείου τής Κνωσοΰ καΐ παρατηροΰμεν τούς
αγρούς κατεσπαρμένους διά γαστρίων Μινωικών. Άνατολικώτε-
ρον προχωροΰντες 2 ί/2 περίπου μίλλια συναντώμεν τάς έκβολάς
τοΰ ποταμού Άμνισοΰ μέ μικράν πεδιάδα γύρω. εις τό μέσον
τής οποίας ύψοΰται λόφος καλούμενος νϋν μεν Παλαίκαστρον,
έπι Ενετοκρατίας δέ Μεσοβοΰνι. Έπι τοΰ λόφου τούτου και πέ-
ριξ συνελέξαμεν πολλά Μινωικά γαστρία. Έπι δέ τών ύπερκει-
μένων λόφων άνεύρομεν προ πολλών ετών τό ύπό τοΰ Όμηρου
άναφερόμενον «Σπέος Είλειθυίας». Μετά τον Άμνισόν ή όδός
καταλείπουσα την άπότομον και (Βραχώδη άκτήν ανέρχεται επί
τοΰ «Κακοΰ "Ορους». Μετά την από τοΰ δρους κάθοδον άπαν-
τώμεν πάλιν στενόμακρον πεδιάδα περιοριζομένην προς βορράν
ύπό τής θαλάσσης, προς νότον δέ ύπό λόφων, οΐτινες άποτελοΰσι
τά τελευταία κράσπεδα τών δυτικωτάτων παραφυάδων τών ορέων
τοΰ Αασηθίου. Άφοΰ κατέλθωμεν από τοΰ Κακοΰ "Ορους και διέλ-
θωμεν τον «Παχύν "Αμμον» συναντώμεν λείψανα αρχαίου λιμέ-
νας ή όρμου Μινωϊκοΰ, ως είκάζομεν από τών πέριξ εύρισκομέ-
νων γαστρίων. Εκεί που παρά τό «Χάνι τοΰ Ντάλια» προ δε-
καετίας ένεργήσας μικράν ερευναν ό έν Ούψάλα καθηγητής κ.
83.111 \νΐ(1θ άνευρε δύο τρεις οίνοχόας άκεραίας άνηκούσας εις
τάς άρχάς τής Ύστερομινωϊκής εποχής. Μετά ημισείας ώρας
ακόμη δρόμον και είς άπόστασιν έπτά Αγγλικών μιλλίων από
τής πόλεως κείται τό χωρίον «Γοΰρνες», παρ'ω φανερά είσι τά
ΠΑΡΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟΝ ΜΑΛΙ Α
Εξερχόμενοι τής πόλεως Ηρακλείου δια της πύλης του
Αγίου Γεωργίου και άκολουθοΰντες την προς τάς άνατολικάς
επαρχίας και τον νομόν Αασηθίου άγουσαν όδόν συναντώμεν
κατά μικρά διαστήματα καθ' δλον το μήκος της όδοΰ ταύτης
μέχρι τής Μιλάτου λείψανα Μινωικών συνοικισμών.
Και πρώτον ευθύς έξωθεν τής πόλεως "Ηρακλείου εύρίσκο-
μεν λείψανα του επινείου τής Κνωσοΰ καΐ παρατηροΰμεν τούς
αγρούς κατεσπαρμένους διά γαστρίων Μινωικών. Άνατολικώτε-
ρον προχωροΰντες 2 ί/2 περίπου μίλλια συναντώμεν τάς έκβολάς
τοΰ ποταμού Άμνισοΰ μέ μικράν πεδιάδα γύρω. εις τό μέσον
τής οποίας ύψοΰται λόφος καλούμενος νϋν μεν Παλαίκαστρον,
έπι Ενετοκρατίας δέ Μεσοβοΰνι. Έπι τοΰ λόφου τούτου και πέ-
ριξ συνελέξαμεν πολλά Μινωικά γαστρία. Έπι δέ τών ύπερκει-
μένων λόφων άνεύρομεν προ πολλών ετών τό ύπό τοΰ Όμηρου
άναφερόμενον «Σπέος Είλειθυίας». Μετά τον Άμνισόν ή όδός
καταλείπουσα την άπότομον και (Βραχώδη άκτήν ανέρχεται επί
τοΰ «Κακοΰ "Ορους». Μετά την από τοΰ δρους κάθοδον άπαν-
τώμεν πάλιν στενόμακρον πεδιάδα περιοριζομένην προς βορράν
ύπό τής θαλάσσης, προς νότον δέ ύπό λόφων, οΐτινες άποτελοΰσι
τά τελευταία κράσπεδα τών δυτικωτάτων παραφυάδων τών ορέων
τοΰ Αασηθίου. Άφοΰ κατέλθωμεν από τοΰ Κακοΰ "Ορους και διέλ-
θωμεν τον «Παχύν "Αμμον» συναντώμεν λείψανα αρχαίου λιμέ-
νας ή όρμου Μινωϊκοΰ, ως είκάζομεν από τών πέριξ εύρισκομέ-
νων γαστρίων. Εκεί που παρά τό «Χάνι τοΰ Ντάλια» προ δε-
καετίας ένεργήσας μικράν ερευναν ό έν Ούψάλα καθηγητής κ.
83.111 \νΐ(1θ άνευρε δύο τρεις οίνοχόας άκεραίας άνηκούσας εις
τάς άρχάς τής Ύστερομινωϊκής εποχής. Μετά ημισείας ώρας
ακόμη δρόμον και είς άπόστασιν έπτά Αγγλικών μιλλίων από
τής πόλεως κείται τό χωρίον «Γοΰρνες», παρ'ω φανερά είσι τά