Poéticas oblicuas. Edgardo Antonio Vigo en la Diagonal Cero

135

Streszczenie
Poetyka dwuznaczności. Edgardo Antonio Vigo i Diagonal Cero
Celem artykułu jest analiza experymentalnego czasopisma Diagonal Cero wy-
dawanego przez Edgarda Antonia Vigo w mieście La Plata w latach 1962-1969.
Vigo postrzegał swoje czasopismo jako narzędzie wielozadaniowe, przenośną
platformę, na której mógł przedstawiać poezję latynoamerykańską, manifie-
sty i eseje, kroniki sztuki regionu La Platy, a także reprodukcje drzeworytów.
W grudniu 1966 roku, wraz z publikacją numeru 20, Vigo ukierunkował swoje
czasopismo w stronę rozpowszechniania i konceptualizacji praktyk poezji eks-
perymentalnej, która w tamtym momencie wchodziła w skład szeroko pojętej
„nowej poezji”. Prezentacja tej nowej poezji zbiegła się w czasie z powstaniem
grupy poetów eksperymentalnych, Ruchu Diagonal Cero, w skład której oprócz
samego Vigo wchodzili też: Jorge de Lujan Gutiérrez, Omar Gancedo, Carlos
Ginzburg i Luis Pazos. Vigo, tak jak pozostali artyści z jego pokolenia, postrze-
gał poezję eksperymentalną jako strategię wpływania na rzeczywistość i prze-
mieniania jej.
tłum. Katarzyna Szoblik