DOI Artikel:
Kugeas, Sōkratēs: To Koinon tōn Hellēnōn kat´ epigraphēn Epidaurou (AE 1918, 128)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14368#0053
40 Σ Β. Κουγέα' Τό Κοινόν τών Ελλήνων κατ έπιγραφην Επιδαύρου.
δικοΟντες)παρβ. Άριατ. 1Ανχην.Πολ.'ό9,ξ> Πολνβ.
11,58,8.
Ή έτερα τών πλευρών της επιγραφής (Β ) απο-
τελεί συνέχειαν και τέλος της άλλης (Β), ώς δει-
κνύει δ ό'ρκος δστις συνήθως ευρίσκεται έν τέλει
τών τοιούτων εγγράφων συνθηκών (παρβ. 8ΐ/ΙΙθ-
96ζ 151.173.196.260. Ι,ζνΜά, έ', ά. I. 444 Π
σ. 727).
Έν στ. 1—6 θά περιείχοντο ισως αί υποχρε-
ώσεις άς είχον αί του συνεδρίου κοινωνουσαι πό-
λεις περί αποστολής άντιπροσώπων, και ών την
παραμέλησιν βλέπομεν τιμωρουμένην έν στ.37-39
της επιγραφής Α.
Έν στ. 10 δ κ. Λεονάρδος μοί ύποδεικνύει την
συυ,πλήρωσιν άλλ' ίσως κ\άί δικαίως παραπέμπων
εις I. Ο. XII.3 1116,12/3 · καΐ I. Ο. ΧΠ,9 236,12.
παρβ. καιΒϋίθΐιβθΓ^θΓ, Οπβηί. Οι\ ΙηδΟΓ. 556 ,16.
Έν τοιαύτη περιπτώσει το έν αρχή του στίχου }ως
συμπληρωτέον δΓ επιρρήματος έπίσης τροπικοΟ,
άλλ' αντιθέτου σημασίας προς τάκολουθουντα ίσως
κ[αι δικαίως και μετ' άρνήσεως έ^κ/φερομένου, ώς
δεικνύει ο άντιθετικός αλλά. 1ου επιρρήματος δε
τούτου την προ του ]ως συλλαβήν δ πάντοτε έν τη
στήλη ταύτη κανονικός χωρισμός τών συλλαβών
και τών στίχων άπαιτεΐ λήγουσαν εις φίονήεν,π.χ.
άνοικεί]ως, ή άνομο/]ως, ή ά^οι|ί]ως, ή έναντι ως
ή τι τοιούτον.
Ή έν στ. 11 άναγινωσκομένη φράσις είσφοραϊ
γίνων[ται, δηλοΰσα τάς υπό τών συμμαχίδων πό-
λεων καταβαλλομένας χρηματικάς εισφοράς, είναι
και αύτη συνήθης έν ταΐς συνθήκαις. Παρβ.Ι.ΟΙΙ,
237,27· τάς εισφοράς εάν τίνες γίνωνται μετά
' Αθηναίων είσφέρειν. Αί είσφοραϊ συνιστάμεναι
εις γρΥ|ματικόν φόρον και άποβλέπουσαι εις το οί-
κονομικόν μέρος της συμμαχίας, δηλουσιν έν μέ-
ρει ο,τε και αί συντάξεις (παρβ. 8.Ο.Ο.Ι. 304 Α.
στ· 20 και ΚαθΓδί, Εΐι. Μαδ. 52, 543,3. και Βιι-
80ΐί, ε\ά. σ. 683 κ. έ. 718 κ. έ.). Έν συνεχεία
οέ του οικονομικού" τούτου ό'οου και ή έν τώ άυ,έ-
σως έν στ 12 ακολουθούσα λέξις δύναμις δεν θά
έσήμαινεν ένταυθα την στρατιωτικήν, άλλα την
οίκονομικήν δύναμιν εκάστης είσφερούσης πόλεως.
Διά τούτο συμπληρωτέον ίσως μη ύπερ] δύναμιν,
ή ε£ς] δύναμιν, ή κατά] δύναμιν.
Έν στ. 15 άναγνωσθήτω ουχί ώς μία λές*ις, ώς
Λ Ε 1921
σημειοΐ δ έκδοτης, άλλά κεχωρισμένως: αν τι βον-
λωνται. Ό στ. 16 συμπληρωτέος ίσως τών συμ-
φερόντων τοις βασιλεϋσι και ταΐς πόλεσι κατά τόν
στ. Α 29.
Έν στ. 17 άντί τοΟ άτοπου έτΐανορνχώ\συχωσαν
συμπληρωτέον μετά του προτι^ουίλζνου και τοΟ
επομένου στίχου, ό'που ώς εικάζω θά διετυ-
πουτο ώρισμένη ύποχρέωσις τών κοινωνούντων
τοΟ συνεδρίου Ελλήνων περί επανορθώσεως, ήτοι
άναθεο^ρήσεως και διορθώσεως πραγμάτων τινών
άφορώντων εις τό Κοινόν, ούτω πως : φροντί-
ζειν δε περί] τών συμφερόντ[ων τοις βασιλεϋσι
και ταΐς πόλεσι και όσα άν ήγώνται\ ούτοι έπανορ-
'&ωΐτέα έπανορΦουν και τάλάα πάντα έπιτελεΐν
κατά τάς όμο]λογίας και τους όρκους. Περί της
χρήσεως και της σημασίας του επανορΦουν
και έπανορ&οϋσ&αι, ή διορΦοϋν και διορϋ'οϋσϋ'αι
την πολιτείαν παρβ. 'Αριατ. Αϋην. Πολ 35, 2
Πολιτικ 1239,1.3. Πλάτ. Νόμ. Ζ' σ. 809 Β.
Δημοσ&.Π/Αλονν. 30. 3ΐβΙθ$β* 229. 581,86.
8. (τ. ϋ. I. 5040,75^ δε τι κα δόξη άμφοτέραις
ταΐ; πόλεσι βουλευομέναις έπι τω κοινή αυμφέρειν
διορνχώσασύχαι κύριον εστω το δωρΰ'ωϋ'έν.
Ακολούθως έν στ. 18-21 θά διετυπουτο δ τρό-
πος και δ τόπος της αναγραφής ήτοι της δημοσι-
εύσεως τών δμολογιών. Ή έν στ. 20 αιτιατική
Ηλείους δε και έν στ. 21 Αχαιούς δ' εις έν συν-
άφεια προς τάς έν τώ προηγουμένω στίχω 19 στή]-
λας λιΰίνας είναι νομίζω λείψανα τών έν πάσαις
σχεδόν ταΐς συνθήκαις διατυπουμένων ό'ρων περί
του τίνες και που υποχρεούνται νά στήσωσι τάς
στήλας τών συνθηκών. Επειδή οέ οί τόποι οπου·
συνήρχετο τό Κοινόν τών Ελλήνων ήσαν τά ίερά,
έν οΐς έτελουντο οί στεφανΐται αγώνες, πιστεύω
οτι και οί τόποι, ό'που διετάσσετο έν τώ έγγράφω-
τούτω νά άναγραφώσι τά αντίγραφα της προς Άν-
τίγονον τον Δώσωνα συνθήκης, θά ήσαν τά τέσ-
σαρα πανελλήνια ίερά, τών Δελφών, της Όλυμ-
πίας της Νεμέας, του Ίσθμου, Γσως δε και άλλα
τινά δευτερεύοντα, έν οίς ασφαλώς το έν Έπιδαύ-
ρω ιερόν του Ασκληπιού. Επειδή όμως εν τφ·
άποτμήματι τούτω της έπιγραφής δεν αναφαίνονται,
ίχνη άλλων ονομάτων, ουδέ υπάρχει ό προσήκων
χώρος διά πλειόνων ιερών ονόματα, πιθανόν ότι δ
τόπος της αναγραφής τών μετά του Αντιγόνου·
δικοΟντες)παρβ. Άριατ. 1Ανχην.Πολ.'ό9,ξ> Πολνβ.
11,58,8.
Ή έτερα τών πλευρών της επιγραφής (Β ) απο-
τελεί συνέχειαν και τέλος της άλλης (Β), ώς δει-
κνύει δ ό'ρκος δστις συνήθως ευρίσκεται έν τέλει
τών τοιούτων εγγράφων συνθηκών (παρβ. 8ΐ/ΙΙθ-
96ζ 151.173.196.260. Ι,ζνΜά, έ', ά. I. 444 Π
σ. 727).
Έν στ. 1—6 θά περιείχοντο ισως αί υποχρε-
ώσεις άς είχον αί του συνεδρίου κοινωνουσαι πό-
λεις περί αποστολής άντιπροσώπων, και ών την
παραμέλησιν βλέπομεν τιμωρουμένην έν στ.37-39
της επιγραφής Α.
Έν στ. 10 δ κ. Λεονάρδος μοί ύποδεικνύει την
συυ,πλήρωσιν άλλ' ίσως κ\άί δικαίως παραπέμπων
εις I. Ο. XII.3 1116,12/3 · καΐ I. Ο. ΧΠ,9 236,12.
παρβ. καιΒϋίθΐιβθΓ^θΓ, Οπβηί. Οι\ ΙηδΟΓ. 556 ,16.
Έν τοιαύτη περιπτώσει το έν αρχή του στίχου }ως
συμπληρωτέον δΓ επιρρήματος έπίσης τροπικοΟ,
άλλ' αντιθέτου σημασίας προς τάκολουθουντα ίσως
κ[αι δικαίως και μετ' άρνήσεως έ^κ/φερομένου, ώς
δεικνύει ο άντιθετικός αλλά. 1ου επιρρήματος δε
τούτου την προ του ]ως συλλαβήν δ πάντοτε έν τη
στήλη ταύτη κανονικός χωρισμός τών συλλαβών
και τών στίχων άπαιτεΐ λήγουσαν εις φίονήεν,π.χ.
άνοικεί]ως, ή άνομο/]ως, ή ά^οι|ί]ως, ή έναντι ως
ή τι τοιούτον.
Ή έν στ. 11 άναγινωσκομένη φράσις είσφοραϊ
γίνων[ται, δηλοΰσα τάς υπό τών συμμαχίδων πό-
λεων καταβαλλομένας χρηματικάς εισφοράς, είναι
και αύτη συνήθης έν ταΐς συνθήκαις. Παρβ.Ι.ΟΙΙ,
237,27· τάς εισφοράς εάν τίνες γίνωνται μετά
' Αθηναίων είσφέρειν. Αί είσφοραϊ συνιστάμεναι
εις γρΥ|ματικόν φόρον και άποβλέπουσαι εις το οί-
κονομικόν μέρος της συμμαχίας, δηλουσιν έν μέ-
ρει ο,τε και αί συντάξεις (παρβ. 8.Ο.Ο.Ι. 304 Α.
στ· 20 και ΚαθΓδί, Εΐι. Μαδ. 52, 543,3. και Βιι-
80ΐί, ε\ά. σ. 683 κ. έ. 718 κ. έ.). Έν συνεχεία
οέ του οικονομικού" τούτου ό'οου και ή έν τώ άυ,έ-
σως έν στ 12 ακολουθούσα λέξις δύναμις δεν θά
έσήμαινεν ένταυθα την στρατιωτικήν, άλλα την
οίκονομικήν δύναμιν εκάστης είσφερούσης πόλεως.
Διά τούτο συμπληρωτέον ίσως μη ύπερ] δύναμιν,
ή ε£ς] δύναμιν, ή κατά] δύναμιν.
Έν στ. 15 άναγνωσθήτω ουχί ώς μία λές*ις, ώς
Λ Ε 1921
σημειοΐ δ έκδοτης, άλλά κεχωρισμένως: αν τι βον-
λωνται. Ό στ. 16 συμπληρωτέος ίσως τών συμ-
φερόντων τοις βασιλεϋσι και ταΐς πόλεσι κατά τόν
στ. Α 29.
Έν στ. 17 άντί τοΟ άτοπου έτΐανορνχώ\συχωσαν
συμπληρωτέον μετά του προτι^ουίλζνου και τοΟ
επομένου στίχου, ό'που ώς εικάζω θά διετυ-
πουτο ώρισμένη ύποχρέωσις τών κοινωνούντων
τοΟ συνεδρίου Ελλήνων περί επανορθώσεως, ήτοι
άναθεο^ρήσεως και διορθώσεως πραγμάτων τινών
άφορώντων εις τό Κοινόν, ούτω πως : φροντί-
ζειν δε περί] τών συμφερόντ[ων τοις βασιλεϋσι
και ταΐς πόλεσι και όσα άν ήγώνται\ ούτοι έπανορ-
'&ωΐτέα έπανορΦουν και τάλάα πάντα έπιτελεΐν
κατά τάς όμο]λογίας και τους όρκους. Περί της
χρήσεως και της σημασίας του επανορΦουν
και έπανορ&οϋσ&αι, ή διορΦοϋν και διορϋ'οϋσϋ'αι
την πολιτείαν παρβ. 'Αριατ. Αϋην. Πολ 35, 2
Πολιτικ 1239,1.3. Πλάτ. Νόμ. Ζ' σ. 809 Β.
Δημοσ&.Π/Αλονν. 30. 3ΐβΙθ$β* 229. 581,86.
8. (τ. ϋ. I. 5040,75^ δε τι κα δόξη άμφοτέραις
ταΐ; πόλεσι βουλευομέναις έπι τω κοινή αυμφέρειν
διορνχώσασύχαι κύριον εστω το δωρΰ'ωϋ'έν.
Ακολούθως έν στ. 18-21 θά διετυπουτο δ τρό-
πος και δ τόπος της αναγραφής ήτοι της δημοσι-
εύσεως τών δμολογιών. Ή έν στ. 20 αιτιατική
Ηλείους δε και έν στ. 21 Αχαιούς δ' εις έν συν-
άφεια προς τάς έν τώ προηγουμένω στίχω 19 στή]-
λας λιΰίνας είναι νομίζω λείψανα τών έν πάσαις
σχεδόν ταΐς συνθήκαις διατυπουμένων ό'ρων περί
του τίνες και που υποχρεούνται νά στήσωσι τάς
στήλας τών συνθηκών. Επειδή οέ οί τόποι οπου·
συνήρχετο τό Κοινόν τών Ελλήνων ήσαν τά ίερά,
έν οΐς έτελουντο οί στεφανΐται αγώνες, πιστεύω
οτι και οί τόποι, ό'που διετάσσετο έν τώ έγγράφω-
τούτω νά άναγραφώσι τά αντίγραφα της προς Άν-
τίγονον τον Δώσωνα συνθήκης, θά ήσαν τά τέσ-
σαρα πανελλήνια ίερά, τών Δελφών, της Όλυμ-
πίας της Νεμέας, του Ίσθμου, Γσως δε και άλλα
τινά δευτερεύοντα, έν οίς ασφαλώς το έν Έπιδαύ-
ρω ιερόν του Ασκληπιού. Επειδή όμως εν τφ·
άποτμήματι τούτω της έπιγραφής δεν αναφαίνονται,
ίχνη άλλων ονομάτων, ουδέ υπάρχει ό προσήκων
χώρος διά πλειόνων ιερών ονόματα, πιθανόν ότι δ
τόπος της αναγραφής τών μετά του Αντιγόνου·