DOI Artikel:
Deffner, Michael: Ho Minōikos kiōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14368#0089
82 Αέφνερ: δ Μινωικός κίων
ΑΕ 1921
ι
σ'.ν ϊυλΧ προ της εις του; κλάδους ανόδου. Έςογκου- σταται δέ και ούτος έπΐ λίθινης πλακός, δπως οί
μένου δέ τοΰ μέρους έκείνου, έξογκοΰται κατά τι, κίονες της ΤίρυνΟος και της Κνωτοΰ. Οί δυο κλά-
λόγω της συρροής των χυμών, κα! το άμέσω; κάτω οοι αύτοΰ εϊνε άποκεκομμένοι 2ο εκατοστά άνωθεν
θεν του κυκλοτεροΰς εξογκώματος1 αέρος του κορ- τοΰ σημείου του διχασμοΰ, ανάμεσα δε αυτών
μοΰ, ούτω δέ συμβαίνει ώστε Ό κορμός πχρά τάς εϊνε έγκαθισμένη οριζόντια έκ κυπαρίσσου δοκός
ρίζας νά είναι κατά τι λεπτότερος, εν πάση περιπτώ- 2 περίπου μέτρων μήκους. Εις το μέσον του όρ-
σει νά φαίνηται πολύ λεπτότερος παρά εις το κάτω- Οίου κορμού ένοΰνται έπι της δοκού ταύτης 2 με-
θεν τοΰ έξογκώματος μέρος. Έμέτρησα κυπάριστον γάλαι και παχύταται δοκοί, 5 περίπου μέτρων
τοιαύτην καταπεσοΟσαν εις την φάραγγα και ξη- μήκους και 30 τουλάχιστον εκατοστών πάχους,
ρανΟεΐσαν, ής το σ/ήμα και τάς διαστάσεις έμ- αίτινες άπο τών στενών πλευρών του κτιρίου δι-
φαίνει ή κάτωθι είκών (είκ. 4). ευθύνονται προς τό μέσον. Έπ' αυτών δ' ερείδον-
ται έναλλάξ αί εξ αμφοτέρων τών μακρών πλευ-
ρών τοΰ κτιρίου έρχόμεναι βραχύτεραι, άλλ'
οπωσδήποτε παχεΐαι δοκοί. Αί δια τοΰ α σημειού-
μεναι προέρχονται άπο της μιας πλευράς, αί δέ διά
Α -^| ^Ι-Γϋΐ ^ το^ *712 τ^ ετέρας. Έγκαρσίως έπ'αυτών εϊνε
πυκνότατα τοποθετημένοι και έστερεωμένοι ίσο-
φυεΐς κλάδοι κυπαρίσσων, άποτελοΰντες κλίνηνστε-
^ ^ ρεαν οια το επ αυτών παχυ και συμπαγές στρω-
4: κορμός δωχώοϋς κυπαρίσσου ίν τβ φάοαγγι Σαμαράς. \Χ% ^ηλώδους και άδίαβρόχου χώματος.
"Οτε εϊόα τον κίονα και την βαρυτάτην έπ'
Φαντάσ6ητετοιαύτηνκυπάρισσονκε*ου.μένην εί: αύτοΰ στέγην, είπον κατ έμαυτόν, ότι ευφυείς
τά σημεία Α' και Β'. και Οά δεχΟήτε μετ' εμοΰ, κα1 σο?ο1 Υπήρξαν οί αρχαίο* της Κρήτης άρχι-
δτι οί αρχιτέκτονες της Μινωικής έποχής έχρη- τέκτονες, προτιμήσαντες ώ; κίονα; τούς κορμούς
σιμοποίουν τοιαύτας ακριβώς κυπαρίσσους ώς κίο-
νας εις τά Ανάκτορα και εις τάς οίκοδομάς έν γένει.
Έκ Κρήτης δέ το είδος τοΰτο τών κιόνων μετεδόΟη
?ίς τάς νήσους τοΰ Αιγαίου Πελάγους και εις τχς
άκτάς της Ελλάδος και της Μικρας Ασίας.
Περί την δύσιν τοΰ ηλίου έςελΟών της φάραγ-
γος εις την Λεγομένην Στενην μοΐραν έφθασα μετά
μίαν ώραν εις το φυλακεΐον της χωροφυλακής, το
έπι τοΰ όροπεδίου Όμαλοΰ. Το φυλακεΐον τοΰτο
είναι οικοδόμημα */αμηλόν έκ λι'Οοον άργών και
άνευ κονιάυατός τίνος, έχον τείχη παχύτατα
(1 μ.-1,80) και ενα μόνον /ωρον, 9- 10 μέτρων
μήκους καΐ 6 μ. πλάτους. Είσελθών διά χαμηλής
-τ--~--
ΎΟΓΟ (Ο(') (0(0 (0(0' (0
■-1-------------,
'ίυοας εςεπλαγην ρλεπων εις το αεσον του αυ,υ- -· > ~ „ ~ . „
' ι ' Γ ' ' Ο: τομ»|/ στέγης τον στανμου χωροφυλακής
ορώς οιά λύχνου φωτιζόμενου χώρου έστημένον ε/ς τό όροπέδων « Ομαλός».
'/ονδρόν κορμον κυπαρίσσου καΟ' όλα δμοιον προς
τον ανωτέρω άπεικονιζόμενον, αυτόχρημα κίονα δισχιδών κυπαρίσσων, διότι είς τό μεταξύ τών
μινωϊκόν (είκ. 5), Ό κορμός ούτος ύποβαστά- δύο κλάδων κοίλωμα γίνεται τόσον τελεία ή έγ-
ζει μόνος όλόκληρον την βαρυτάτην ξυλοδομήν κάθισις και ή ενσφήνωσις της δοκοΰ και τόσον
τοΰ στεγάσματος τοΰ χώρου, κατά δέ τον χετμώ- στερεά ή συναρμογή αμφοτέρων, ώστε ό ίσχυρό-
να βαστάζει ακόμη χιόνα 3 μέτρων πάχους. "I- τερος σεισμός αδυνατεί νά έτπφέρη κλονισμόν.
ΑΕ 1921
ι
σ'.ν ϊυλΧ προ της εις του; κλάδους ανόδου. Έςογκου- σταται δέ και ούτος έπΐ λίθινης πλακός, δπως οί
μένου δέ τοΰ μέρους έκείνου, έξογκοΰται κατά τι, κίονες της ΤίρυνΟος και της Κνωτοΰ. Οί δυο κλά-
λόγω της συρροής των χυμών, κα! το άμέσω; κάτω οοι αύτοΰ εϊνε άποκεκομμένοι 2ο εκατοστά άνωθεν
θεν του κυκλοτεροΰς εξογκώματος1 αέρος του κορ- τοΰ σημείου του διχασμοΰ, ανάμεσα δε αυτών
μοΰ, ούτω δέ συμβαίνει ώστε Ό κορμός πχρά τάς εϊνε έγκαθισμένη οριζόντια έκ κυπαρίσσου δοκός
ρίζας νά είναι κατά τι λεπτότερος, εν πάση περιπτώ- 2 περίπου μέτρων μήκους. Εις το μέσον του όρ-
σει νά φαίνηται πολύ λεπτότερος παρά εις το κάτω- Οίου κορμού ένοΰνται έπι της δοκού ταύτης 2 με-
θεν τοΰ έξογκώματος μέρος. Έμέτρησα κυπάριστον γάλαι και παχύταται δοκοί, 5 περίπου μέτρων
τοιαύτην καταπεσοΟσαν εις την φάραγγα και ξη- μήκους και 30 τουλάχιστον εκατοστών πάχους,
ρανΟεΐσαν, ής το σ/ήμα και τάς διαστάσεις έμ- αίτινες άπο τών στενών πλευρών του κτιρίου δι-
φαίνει ή κάτωθι είκών (είκ. 4). ευθύνονται προς τό μέσον. Έπ' αυτών δ' ερείδον-
ται έναλλάξ αί εξ αμφοτέρων τών μακρών πλευ-
ρών τοΰ κτιρίου έρχόμεναι βραχύτεραι, άλλ'
οπωσδήποτε παχεΐαι δοκοί. Αί δια τοΰ α σημειού-
μεναι προέρχονται άπο της μιας πλευράς, αί δέ διά
Α -^| ^Ι-Γϋΐ ^ το^ *712 τ^ ετέρας. Έγκαρσίως έπ'αυτών εϊνε
πυκνότατα τοποθετημένοι και έστερεωμένοι ίσο-
φυεΐς κλάδοι κυπαρίσσων, άποτελοΰντες κλίνηνστε-
^ ^ ρεαν οια το επ αυτών παχυ και συμπαγές στρω-
4: κορμός δωχώοϋς κυπαρίσσου ίν τβ φάοαγγι Σαμαράς. \Χ% ^ηλώδους και άδίαβρόχου χώματος.
"Οτε εϊόα τον κίονα και την βαρυτάτην έπ'
Φαντάσ6ητετοιαύτηνκυπάρισσονκε*ου.μένην εί: αύτοΰ στέγην, είπον κατ έμαυτόν, ότι ευφυείς
τά σημεία Α' και Β'. και Οά δεχΟήτε μετ' εμοΰ, κα1 σο?ο1 Υπήρξαν οί αρχαίο* της Κρήτης άρχι-
δτι οί αρχιτέκτονες της Μινωικής έποχής έχρη- τέκτονες, προτιμήσαντες ώ; κίονα; τούς κορμούς
σιμοποίουν τοιαύτας ακριβώς κυπαρίσσους ώς κίο-
νας εις τά Ανάκτορα και εις τάς οίκοδομάς έν γένει.
Έκ Κρήτης δέ το είδος τοΰτο τών κιόνων μετεδόΟη
?ίς τάς νήσους τοΰ Αιγαίου Πελάγους και εις τχς
άκτάς της Ελλάδος και της Μικρας Ασίας.
Περί την δύσιν τοΰ ηλίου έςελΟών της φάραγ-
γος εις την Λεγομένην Στενην μοΐραν έφθασα μετά
μίαν ώραν εις το φυλακεΐον της χωροφυλακής, το
έπι τοΰ όροπεδίου Όμαλοΰ. Το φυλακεΐον τοΰτο
είναι οικοδόμημα */αμηλόν έκ λι'Οοον άργών και
άνευ κονιάυατός τίνος, έχον τείχη παχύτατα
(1 μ.-1,80) και ενα μόνον /ωρον, 9- 10 μέτρων
μήκους καΐ 6 μ. πλάτους. Είσελθών διά χαμηλής
-τ--~--
ΎΟΓΟ (Ο(') (0(0 (0(0' (0
■-1-------------,
'ίυοας εςεπλαγην ρλεπων εις το αεσον του αυ,υ- -· > ~ „ ~ . „
' ι ' Γ ' ' Ο: τομ»|/ στέγης τον στανμου χωροφυλακής
ορώς οιά λύχνου φωτιζόμενου χώρου έστημένον ε/ς τό όροπέδων « Ομαλός».
'/ονδρόν κορμον κυπαρίσσου καΟ' όλα δμοιον προς
τον ανωτέρω άπεικονιζόμενον, αυτόχρημα κίονα δισχιδών κυπαρίσσων, διότι είς τό μεταξύ τών
μινωϊκόν (είκ. 5), Ό κορμός ούτος ύποβαστά- δύο κλάδων κοίλωμα γίνεται τόσον τελεία ή έγ-
ζει μόνος όλόκληρον την βαρυτάτην ξυλοδομήν κάθισις και ή ενσφήνωσις της δοκοΰ και τόσον
τοΰ στεγάσματος τοΰ χώρου, κατά δέ τον χετμώ- στερεά ή συναρμογή αμφοτέρων, ώστε ό ίσχυρό-
να βαστάζει ακόμη χιόνα 3 μέτρων πάχους. "I- τερος σεισμός αδυνατεί νά έτπφέρη κλονισμόν.