ΑΕ 1921
Φιλαόελφευς: ανασκαφή παρά το Λνσικράτειον. 91
λευκός είναι ισως ό αυτός, όστις έν 76/25 (ΙΟ II. ρων του μεγάλου Σαράπιδος. ΜνπιΪ6ΐΐ8 ΜαίβνηιΐΒ
628) ήτο άρχων έπώνυμος. Έκ των άνωτέρω άθ θιτογθ ρΓθ£. γθΙ σελ 432 1ιιπιΐ8 (δαΓαρΐάίδ)
έξάγεται δτι ό έν τη ημετέρα επιγραφή το πρώ- δίπιιιΐ&οπιπι Νθοοογοπιιϊι ΐιΐΓβα οοδίαάΐΐ;.
τον μνημονευόμενος Νικόστρατος ύπήρξεν άρχων
περί τα 80 π.Χ. "Αλλη στήλη του αύτου τύπου '-Εν ΤΦ &0<£ περιβάλω τον Διονύσου.
ΆκολουθοΟντες ώς ε?δομεν άνωτέρω, την όδόν
Τριπόδων ήχθημεν προς τον ίερόν του Διονύ-
σου περίβολον, δπου άπό χρόνων άμνημονεύτων
ύπήρχον ναοί, ίερά, βωμοί και παντοία άλλα ανα-
θήματα, προς δε και άρχαιοτάτη ορχήστρα, ήτις
ύπήρξεν αυτή αύτη ή κοιτις της ελληνικής τρα-
γωδίας. Έκεΐσε λοιπόν κατέληγεν ή οδός Τριπό-
δων. Και έγένετο μεν υπό τίνων παραδεκτόν δτι ή
οδός αύτη ήγεν άπ' ευθείας προς την άνατολ. πά-
ροδον του Διονυσιακοί) Θεάτρου, άλλα τούτο ούδα-
11 : αρχαίοι οχετοί και υδραγωγεία παρά τό Λνσικράτειον. μου στηρίζεται, τουναντίον ή ημετέρα ανασκαφή
έ'θεσεν εκποδόν τελείως την είκασίαν ταύτην. Ή
ευρεθείσα επίσης ^έν τή άνασκαφή είνε τελείως /α- ^ς ^ ,γ£ ^ ^ άνατολ_ ^'^ον, 6τι δέ
τεστραμμένη και τά γράμματα ολοσχερώς σχε-
δόν έξίτηλα.
Β'.— Έρμαϊκή στήλη, τεθραυσμένη κατά μή-
κος, ύψ. 0,72, πλ. 0,315, πάχος 0,20. Π εντε-
λικόν μάρμαρον. ύψ. γραμμάτων 0,025 περίπου
Έπι της στήλης :
αγαθη τυχη
. . .πνεπ ωνυμοο
κλαυδφωκαο
§αραθωνι οονεω
ιοοτου μεγαλου
οαρα πιδοο
12; τάφοι ρωμαϊκοί παρά το Λνσικράτειον.
ΆγαΟη χΰχη
[αρ]χων επώνυμος
Κλαΰδ(ιος) Φωκάς ύπήρχε τοιούτον γνωρίζομεν και άλλοθεν και έκ
[Μ]αραΟωνιος νεω τοο χωρίου τ^υ ρήτορος Άνδοκίδον (περί μυστη-
[κόρ]ος τοϋ μεγάλου ?ίων 38: «Έπεί δέ παρά τό πρόπυλον του Διονύ-
Σαραπιδος. σου ^ραν άνθρώπους πολλούς άπό τοΟ Ωδείου
Στ. 3. Κλαύδιος Φωκάς Μαραθώνιος μνημο- καταβαίνοντας εις τήν όρχήστραν»), ενθα άναφέ-
νεύεται μεταξύ των 185 και 191 μ. Χ. ώς άρχων ρει ότι ό Διοκλείδης εξερχόμενος ί'να μεταβή εις
επώνυμος ΙΟ III, 1145 και 1280α. Τήν έπι- Λαύρειον και ευρισκόμενος παρά τό πρόπυλον του
γραφήν ταύτην δυνάμεθα ν'άναγάγωμεν εις τό Διονύσου παρετήρησε πολλούς άνδρας (τούς Ερ-
ετος 200 μ. Χ. μοκοπίδας) κατερχομένους έκ του Ωδείου εις τήν
Στίχ. 5. Νεωκόρος τον μεγάλον Σαράπιδος. όρχήστραν.
Ό άρχων Φωκάς κατά ταύτα άνήκει εις τον θία- Και ήδη προβάλλεται τό έρώτημα: Πο0 εκείτο
σον των νεωκόρων της λατρείας του Σαράπιδος. τό περιώνυμον του Περί/Μονς 'Ωδείου, όπερ ήν
Πρβ. ΟπιίθΓ σελ. 314 ό πρεσβύτατος των νεωκό- έκ των περιφανέστατων των άρχαίων Αθηνών
Φιλαόελφευς: ανασκαφή παρά το Λνσικράτειον. 91
λευκός είναι ισως ό αυτός, όστις έν 76/25 (ΙΟ II. ρων του μεγάλου Σαράπιδος. ΜνπιΪ6ΐΐ8 ΜαίβνηιΐΒ
628) ήτο άρχων έπώνυμος. Έκ των άνωτέρω άθ θιτογθ ρΓθ£. γθΙ σελ 432 1ιιπιΐ8 (δαΓαρΐάίδ)
έξάγεται δτι ό έν τη ημετέρα επιγραφή το πρώ- δίπιιιΐ&οπιπι Νθοοογοπιιϊι ΐιΐΓβα οοδίαάΐΐ;.
τον μνημονευόμενος Νικόστρατος ύπήρξεν άρχων
περί τα 80 π.Χ. "Αλλη στήλη του αύτου τύπου '-Εν ΤΦ &0<£ περιβάλω τον Διονύσου.
ΆκολουθοΟντες ώς ε?δομεν άνωτέρω, την όδόν
Τριπόδων ήχθημεν προς τον ίερόν του Διονύ-
σου περίβολον, δπου άπό χρόνων άμνημονεύτων
ύπήρχον ναοί, ίερά, βωμοί και παντοία άλλα ανα-
θήματα, προς δε και άρχαιοτάτη ορχήστρα, ήτις
ύπήρξεν αυτή αύτη ή κοιτις της ελληνικής τρα-
γωδίας. Έκεΐσε λοιπόν κατέληγεν ή οδός Τριπό-
δων. Και έγένετο μεν υπό τίνων παραδεκτόν δτι ή
οδός αύτη ήγεν άπ' ευθείας προς την άνατολ. πά-
ροδον του Διονυσιακοί) Θεάτρου, άλλα τούτο ούδα-
11 : αρχαίοι οχετοί και υδραγωγεία παρά τό Λνσικράτειον. μου στηρίζεται, τουναντίον ή ημετέρα ανασκαφή
έ'θεσεν εκποδόν τελείως την είκασίαν ταύτην. Ή
ευρεθείσα επίσης ^έν τή άνασκαφή είνε τελείως /α- ^ς ^ ,γ£ ^ ^ άνατολ_ ^'^ον, 6τι δέ
τεστραμμένη και τά γράμματα ολοσχερώς σχε-
δόν έξίτηλα.
Β'.— Έρμαϊκή στήλη, τεθραυσμένη κατά μή-
κος, ύψ. 0,72, πλ. 0,315, πάχος 0,20. Π εντε-
λικόν μάρμαρον. ύψ. γραμμάτων 0,025 περίπου
Έπι της στήλης :
αγαθη τυχη
. . .πνεπ ωνυμοο
κλαυδφωκαο
§αραθωνι οονεω
ιοοτου μεγαλου
οαρα πιδοο
12; τάφοι ρωμαϊκοί παρά το Λνσικράτειον.
ΆγαΟη χΰχη
[αρ]χων επώνυμος
Κλαΰδ(ιος) Φωκάς ύπήρχε τοιούτον γνωρίζομεν και άλλοθεν και έκ
[Μ]αραΟωνιος νεω τοο χωρίου τ^υ ρήτορος Άνδοκίδον (περί μυστη-
[κόρ]ος τοϋ μεγάλου ?ίων 38: «Έπεί δέ παρά τό πρόπυλον του Διονύ-
Σαραπιδος. σου ^ραν άνθρώπους πολλούς άπό τοΟ Ωδείου
Στ. 3. Κλαύδιος Φωκάς Μαραθώνιος μνημο- καταβαίνοντας εις τήν όρχήστραν»), ενθα άναφέ-
νεύεται μεταξύ των 185 και 191 μ. Χ. ώς άρχων ρει ότι ό Διοκλείδης εξερχόμενος ί'να μεταβή εις
επώνυμος ΙΟ III, 1145 και 1280α. Τήν έπι- Λαύρειον και ευρισκόμενος παρά τό πρόπυλον του
γραφήν ταύτην δυνάμεθα ν'άναγάγωμεν εις τό Διονύσου παρετήρησε πολλούς άνδρας (τούς Ερ-
ετος 200 μ. Χ. μοκοπίδας) κατερχομένους έκ του Ωδείου εις τήν
Στίχ. 5. Νεωκόρος τον μεγάλον Σαράπιδος. όρχήστραν.
Ό άρχων Φωκάς κατά ταύτα άνήκει εις τον θία- Και ήδη προβάλλεται τό έρώτημα: Πο0 εκείτο
σον των νεωκόρων της λατρείας του Σαράπιδος. τό περιώνυμον του Περί/Μονς 'Ωδείου, όπερ ήν
Πρβ. ΟπιίθΓ σελ. 314 ό πρεσβύτατος των νεωκό- έκ των περιφανέστατων των άρχαίων Αθηνών