DOI Artikel:
Studniczka, Franz: Symplērōsis tēs hektēs notias metopēs tou Parthenōnos
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0014
ΑΕ 1923
ταύτη προσαρμόζεται καλώς ή προκειμένη κεφαλή
μετά της περιδεώς κεκλιμένης στάσεως,—ήτις προ-
ξενεί έξόγκωσιν του της κάτω σιαγόνος μυός όπι-
σθεν του πώγωνος—, της υπέρ την ρίζαν της
ρινός συνεσπασμένης έπιδερμίδος τοΟ μετώπου,
των έντρόμως άνεωγμένων οφθαλμών και τοΟ Ορη -
νωδώςκαι όογίλως διεστραμμένου στόματος (ϊδ. και
εΪΗ. δ). "Ομοια σχήματα εκφράσεως, σημαντικώς
μόνον έπιτεταμένα, επαναλαμβάνονται παρά τώ γο-
νυκλινεΐΛαπίθη της τριακοστής νοτίας μετόπης (άρι-
στα εικονίζεται παρά Α. Η. δππίΐι, ΡβγΙΙι. δοαίρί.
πιν. 23 κατω .
4.-
6 : Σχεδίασμα έτους 1674.
Ενεκα της τεχνοτροπίας ήδη ό Κουρουνιώτης,
ώς έν άρχή έμνημονεύθη, όρθώς συνήψε προς τον
του Μύρωνος Δισκοβόλον. Περι τών σωζομένων
αντιγράφων διεξοδικώτατα πραγματευόμεθα έγώ
ίν ΕβδίβοΙίΓΪίΙ ίίΪΓ ΒβηηάοΓί 163 κέ.κα'ι ό Ιι. ΟαΓ-
ΐίιιδ παρά Βπιηη και ΑΓηάί, ϋβηΐίΐη. 567 (πρβ.
αυτόθι 631/2 και 681). Ή κεφαλή τής μετόπης
έχει το αυτό λίαν προς τα όπίσω έξωγκωμένον
κρανίον, όμοίαν ωοειδή μορφήν τής πρόσθιας όψεως,
τάς γωνιώδεις δφρυς άμέσως ύπέρ τους μεγάλους
οφθαλμούς, την έπικλινώς πως προέχουσαν ^ιΐνα
καϊ παχέα, λίαν τοξοειδή χείλη. Έτι μείζονα
ομοιότητα εχει προς την εκ Περίνθου άθλητικήν
κεφαλήν (εν Δρέσδη), ήν έξέδωκαν ό Ρ. ΗθΓπη&ηη
έν ΑΙΙιθπ. Μίίίθϊΐ. 1891 XVI πίν. 4/5 και ό
ΑπκΙΙ;, Ώβηΐίΐη. 542. Έν τω τελευταίω εργω
εικονίζεται ή κεφαλή μετά συμπληρώσεων τών
ελλειπόντων τμημάτων, αί'τινες όμως έν τω μεταξΰ
πάλιν άφηρέθησαν. Το δια τής σμίλης άφαιρεθέν
προ τοΟ μετώπου τρίχωμα θά συνεπληρουτο νΟν
όρθότερον κατά τό έν Πετρουπόλει πιστον έν τω
σημείω τούτω άντίγραΦον, έν ώ ό'μως Ό νεανίας
μετεβλήθη εις άνδρα έχοντα βραχύ γένειον, τελευ-
ταίως άπεικονισθέν ύπό τοΟ 0αι·1ϊθ8 έν τω κει-
μένω τών αύτών ϋθηΐίΐη. 601-4 σ. 9, ένθα άνα-
κοινοΟται ή παρατήρησις του Μαχ Ρίδοΐΐθΐ· περί
τής σχέσεως τής κεφαλής ταύτης προς τήν έκ
Περίνθου, ήν ό'μως πρώτοι ό δϊβνβίαη^ και Ό Βιι-
8ο1ιογ λίαν όρθώς έκριναν (ΜϋηοβθηβΓ ^ΙΐΓβαοΙι
άβΓΐ)ΐ1ά. ΚαηβΙ 1912 II 138 σημ. 81α). Τμήμα
τρίτου αντιγράφου εδρεν ούχι προ πολλοΟ μετ'
άλλων σπουδαίων γλυπτών έν ταΐς άποθήκαις
τοΟ Μουσείου τοΟ Βατικανού ό Αηιβίαη^, δστις
και θά έκδώση προσε/ώς τό εύρημα τοΟτο έν τοις
ΑΙΙί άβΙΙα Ροηίίίϊοϊα Αοοαάβπιία άϊ &ι·ο1ΐ6θ1ο§ία.
Κατά τήν βρα/εϊαν κα'ι πράχειρον άνακοίνωσιν
αύτοΟ έν τψ προ ολίγου μνημονευθέντι ΜαηοΙίΘ-
πθγ ^Ιιι-βυοίι 1921 XII 161 διακρίνεται τό άν-
τίγραφον τοΟτο άπό τών δύο άλλων ένεκα τών σα-
τυρικών ώτων, άτινα ό'μως είναι άσφαλώς προσθή-
κη του άντιγραφέως. Όθεν δια τήν προς τήν κε-
φαλήν τής μετόπης σύγκρισιν θά ληφθή ΰπ' οψιν
πρωτίστως μόνον ή έν Δρέσδη. Άμφότεραι συμ-
φωνουσιν, εξαιρουμένων τών λεπτομερειών τής
ύπό έξέτασιν κεφαλής, αί'τινες είναι συνέπεια! τοΰ
πρός τόν Κένταυρον άγώνος, ιδιαιτέρως δέ κα'ι έν
ταϊς άναλογίαις, έφ' ό'σον διαφέρουσι τών τοΟ Δισκο-
βόλου, π.χ. ίν τω έλάσσονι ύψει τοΟ άνω μέρους
τής κεφαλής. Ή προεξοχή μόνον του οπισθίου
τμήματος τής κεφαλής είναι παρά τώ έκ Περίνθου
άθλητή πολλώ έλάσσων. Έν τή κεφαλή τής μετό-
πης τό ό'ριον τοΟ τριχώματος κείται όλίγω ύψηλό-
τερον ή έν ταΐς δυσΐν άλλαις. Ώς συμβαίνει έν πολ-
λαΐς τών κεφαλών τών μετοπών τοΟ Παρθενώνος,τό
βραχύ τρίχωμα κα'ι έμπροσθεν ετι είναι τρα/έως
είργασμένον διά βαναύσων μόνον πληγμάτων όξείας
σμίλης, άτινα δεν δυνάμεθα νά διακρίνωμεν έν ταΐς
λεπτομέρειας ακριβώς ένεκα τής ιδία άνω ϊσχυρας
διαβρώσεως. Αύτη βεβαίως κατέστησε βαθυτέρας
τάς τρεις έγκαρσίας αύ'λακας, αί'τινες σχεδόν πα-
ράλληλοι τώ περιγράμματι τοΟ μετώπου δίδουσι
τφ προσθίφ τμήματι του άνω μέρους τής κεφαλής
κατατομήν κυματοειδή. ΤοΟτο δέ είναι κατάλοιπον
ταύτη προσαρμόζεται καλώς ή προκειμένη κεφαλή
μετά της περιδεώς κεκλιμένης στάσεως,—ήτις προ-
ξενεί έξόγκωσιν του της κάτω σιαγόνος μυός όπι-
σθεν του πώγωνος—, της υπέρ την ρίζαν της
ρινός συνεσπασμένης έπιδερμίδος τοΟ μετώπου,
των έντρόμως άνεωγμένων οφθαλμών και τοΟ Ορη -
νωδώςκαι όογίλως διεστραμμένου στόματος (ϊδ. και
εΪΗ. δ). "Ομοια σχήματα εκφράσεως, σημαντικώς
μόνον έπιτεταμένα, επαναλαμβάνονται παρά τώ γο-
νυκλινεΐΛαπίθη της τριακοστής νοτίας μετόπης (άρι-
στα εικονίζεται παρά Α. Η. δππίΐι, ΡβγΙΙι. δοαίρί.
πιν. 23 κατω .
4.-
6 : Σχεδίασμα έτους 1674.
Ενεκα της τεχνοτροπίας ήδη ό Κουρουνιώτης,
ώς έν άρχή έμνημονεύθη, όρθώς συνήψε προς τον
του Μύρωνος Δισκοβόλον. Περι τών σωζομένων
αντιγράφων διεξοδικώτατα πραγματευόμεθα έγώ
ίν ΕβδίβοΙίΓΪίΙ ίίΪΓ ΒβηηάοΓί 163 κέ.κα'ι ό Ιι. ΟαΓ-
ΐίιιδ παρά Βπιηη και ΑΓηάί, ϋβηΐίΐη. 567 (πρβ.
αυτόθι 631/2 και 681). Ή κεφαλή τής μετόπης
έχει το αυτό λίαν προς τα όπίσω έξωγκωμένον
κρανίον, όμοίαν ωοειδή μορφήν τής πρόσθιας όψεως,
τάς γωνιώδεις δφρυς άμέσως ύπέρ τους μεγάλους
οφθαλμούς, την έπικλινώς πως προέχουσαν ^ιΐνα
καϊ παχέα, λίαν τοξοειδή χείλη. Έτι μείζονα
ομοιότητα εχει προς την εκ Περίνθου άθλητικήν
κεφαλήν (εν Δρέσδη), ήν έξέδωκαν ό Ρ. ΗθΓπη&ηη
έν ΑΙΙιθπ. Μίίίθϊΐ. 1891 XVI πίν. 4/5 και ό
ΑπκΙΙ;, Ώβηΐίΐη. 542. Έν τω τελευταίω εργω
εικονίζεται ή κεφαλή μετά συμπληρώσεων τών
ελλειπόντων τμημάτων, αί'τινες όμως έν τω μεταξΰ
πάλιν άφηρέθησαν. Το δια τής σμίλης άφαιρεθέν
προ τοΟ μετώπου τρίχωμα θά συνεπληρουτο νΟν
όρθότερον κατά τό έν Πετρουπόλει πιστον έν τω
σημείω τούτω άντίγραΦον, έν ώ ό'μως Ό νεανίας
μετεβλήθη εις άνδρα έχοντα βραχύ γένειον, τελευ-
ταίως άπεικονισθέν ύπό τοΟ 0αι·1ϊθ8 έν τω κει-
μένω τών αύτών ϋθηΐίΐη. 601-4 σ. 9, ένθα άνα-
κοινοΟται ή παρατήρησις του Μαχ Ρίδοΐΐθΐ· περί
τής σχέσεως τής κεφαλής ταύτης προς τήν έκ
Περίνθου, ήν ό'μως πρώτοι ό δϊβνβίαη^ και Ό Βιι-
8ο1ιογ λίαν όρθώς έκριναν (ΜϋηοβθηβΓ ^ΙΐΓβαοΙι
άβΓΐ)ΐ1ά. ΚαηβΙ 1912 II 138 σημ. 81α). Τμήμα
τρίτου αντιγράφου εδρεν ούχι προ πολλοΟ μετ'
άλλων σπουδαίων γλυπτών έν ταΐς άποθήκαις
τοΟ Μουσείου τοΟ Βατικανού ό Αηιβίαη^, δστις
και θά έκδώση προσε/ώς τό εύρημα τοΟτο έν τοις
ΑΙΙί άβΙΙα Ροηίίίϊοϊα Αοοαάβπιία άϊ &ι·ο1ΐ6θ1ο§ία.
Κατά τήν βρα/εϊαν κα'ι πράχειρον άνακοίνωσιν
αύτοΟ έν τψ προ ολίγου μνημονευθέντι ΜαηοΙίΘ-
πθγ ^Ιιι-βυοίι 1921 XII 161 διακρίνεται τό άν-
τίγραφον τοΟτο άπό τών δύο άλλων ένεκα τών σα-
τυρικών ώτων, άτινα ό'μως είναι άσφαλώς προσθή-
κη του άντιγραφέως. Όθεν δια τήν προς τήν κε-
φαλήν τής μετόπης σύγκρισιν θά ληφθή ΰπ' οψιν
πρωτίστως μόνον ή έν Δρέσδη. Άμφότεραι συμ-
φωνουσιν, εξαιρουμένων τών λεπτομερειών τής
ύπό έξέτασιν κεφαλής, αί'τινες είναι συνέπεια! τοΰ
πρός τόν Κένταυρον άγώνος, ιδιαιτέρως δέ κα'ι έν
ταϊς άναλογίαις, έφ' ό'σον διαφέρουσι τών τοΟ Δισκο-
βόλου, π.χ. ίν τω έλάσσονι ύψει τοΟ άνω μέρους
τής κεφαλής. Ή προεξοχή μόνον του οπισθίου
τμήματος τής κεφαλής είναι παρά τώ έκ Περίνθου
άθλητή πολλώ έλάσσων. Έν τή κεφαλή τής μετό-
πης τό ό'ριον τοΟ τριχώματος κείται όλίγω ύψηλό-
τερον ή έν ταΐς δυσΐν άλλαις. Ώς συμβαίνει έν πολ-
λαΐς τών κεφαλών τών μετοπών τοΟ Παρθενώνος,τό
βραχύ τρίχωμα κα'ι έμπροσθεν ετι είναι τρα/έως
είργασμένον διά βαναύσων μόνον πληγμάτων όξείας
σμίλης, άτινα δεν δυνάμεθα νά διακρίνωμεν έν ταΐς
λεπτομέρειας ακριβώς ένεκα τής ιδία άνω ϊσχυρας
διαβρώσεως. Αύτη βεβαίως κατέστησε βαθυτέρας
τάς τρεις έγκαρσίας αύ'λακας, αί'τινες σχεδόν πα-
ράλληλοι τώ περιγράμματι τοΟ μετώπου δίδουσι
τφ προσθίφ τμήματι του άνω μέρους τής κεφαλής
κατατομήν κυματοειδή. ΤοΟτο δέ είναι κατάλοιπον