DOI Artikel:
Orlandos, Anastasios K.: Hai Blachernai tēs Ēleias
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0025
ΑΕ 1923
Ορλάνδος: Αι Βλαχέρναι της Ηλείας. Ιο
έμπροσθίαν του έπιφάνειαν δι άνθεμίων και άλλων παλαιον το0 ναοΟ είκονοστάσιον. Εις το αυτό δ' εΐ-
κοσμημάτων (είκ. 20) ανήκει ασφαλώς είς τό κονοστάσιον άνήκουτι, λόγω των διαστάσεων και
20: ' Εμπροσ&ία οψις επιοτνλίον κιονοστασίον.
της διακοσμήσεώς των, καΐ οί άποτελοΟντες τούς κλασσικόν άστράγαλον, έν τω όποίω οι κρίκο;
σταθμούς τοΟ αύτοΟ πλαισίου Ουράς λίθοι, ου ή ουδέποτε είνε πλείονες των δύο. Ή κατακόρυφος
διατομή είνε όρθογώνιον στεφόμενόν δι' ωραίων παρειά των λίθων τούτων είνε κατάκοσμος οία
βυζαντινών αστραγάλων (είκ. 21) σχηματιζο- ποικίλων βυζαντινών θεμάτων (είκ. 22, 23).
Κοσμήματα Φυτικά, ελικοειδή, και άνΟεμιοειοή,
$1)ί3Ε*10):Φ$1):ίϊ2^>· σταυροί εντός τόξων φερομένων υπό διδύμων κιο-
+ & +^+ « ♦ νίσκων, πτηνά χαριεντιζόμενα μετά τετραπόδων,
21: Αστράγαλος ίπιατνλίον. ή ραμφίζοντα βότρυν ή πίνοντα έκ περιρραντηριου
πληροΟσι κατά τρόπον διακοσμητικώτατον ολην
μένων δι άτρακτοειδών σωματίων συνενουμέ- τήν έμπροσθίαν έπιφάνειαν. Ή ίσότης μήκους και
Λων διά τριών κρίκων έν αντιθέσει προς τον ή αυστηρώς συμμετρική διάταξις της διακοσμή-
22: Τεμάχιον εττίστνλίον
σεως τών δυο τούτων τεμαχίων, μαρτυρεί δτι ήσαν
-που συμμετρικώς τοποθετημένα και ότι άπετέλουν
τό έν συνε'χειαν του ετέρου. Έν τοιαύτη δέ περι-
τον είκονοστααίον Α.
πτώσει θά έσχημάτιζον οοκόν μήκους 2x2.27
= 4.54. Επειδή δέ τό μεταξύ τών τοίχων του
ίερου άνοιγμα είνε 3.95 πρέπει νά παραδεχθώμεν
23: Τεμάχιον επιοτυλίον τον εικονοστασίων Β.
ό'τι έκαστον άκρον ήτο έντετειχισμένον κατά 0.30.
Τούτο δέ πράγματι φαίνεται και ότι συνέβαινε αν
κρίνωμεν έκ της φθοράς τοΟ κοσμήματος, ήτις
παρατηρείται έπι μήκους 0.30 άπό τε του αρι-
στερού άκρου τοΟ ένός (Α) και τοΟ δεξιοί! άκρου του
άλλου (Β). Επειδή δέ τοποθετουμένων τών λίθων
Α καΐ Β κατ' έπέκτασιν γεννάται κατά τον άξονα
τοΟ άνοίγματος άρμός, συμπεραίνομεν οτι τά έπι-
<ττύλια Α και Β έστηρίζοντο έπ'ι άλλου έπιστυλίου.
Κατά ταΟτα τό μέν ΐσχυρότερον ύψους 0.2ο μέ τήν
λοξότμητον μορφήν έπιστύλιον και τήν κεκοσμη-
μένην κάτω έπιφάνειαν, έσχημάτιζε τήν ποώτην
ταινίαν του έπιστυλίου του" εικονοστασίου, τά δέ
ελαφρότερα όρθογωνίου τομής τεμάχια Α και Β
άκόσμητα τήν κάτω έπιφάνειαν, θά έσχημάτιζον
τήν δευτέραν ταινίαν τοΟ έπιστυλίου, στεφομένην
Οπό τοΟ άστραγάλου.
θά ήδύνατό τις έν τούτοις νά ύποθέση και ότ
Ορλάνδος: Αι Βλαχέρναι της Ηλείας. Ιο
έμπροσθίαν του έπιφάνειαν δι άνθεμίων και άλλων παλαιον το0 ναοΟ είκονοστάσιον. Εις το αυτό δ' εΐ-
κοσμημάτων (είκ. 20) ανήκει ασφαλώς είς τό κονοστάσιον άνήκουτι, λόγω των διαστάσεων και
20: ' Εμπροσ&ία οψις επιοτνλίον κιονοστασίον.
της διακοσμήσεώς των, καΐ οί άποτελοΟντες τούς κλασσικόν άστράγαλον, έν τω όποίω οι κρίκο;
σταθμούς τοΟ αύτοΟ πλαισίου Ουράς λίθοι, ου ή ουδέποτε είνε πλείονες των δύο. Ή κατακόρυφος
διατομή είνε όρθογώνιον στεφόμενόν δι' ωραίων παρειά των λίθων τούτων είνε κατάκοσμος οία
βυζαντινών αστραγάλων (είκ. 21) σχηματιζο- ποικίλων βυζαντινών θεμάτων (είκ. 22, 23).
Κοσμήματα Φυτικά, ελικοειδή, και άνΟεμιοειοή,
$1)ί3Ε*10):Φ$1):ίϊ2^>· σταυροί εντός τόξων φερομένων υπό διδύμων κιο-
+ & +^+ « ♦ νίσκων, πτηνά χαριεντιζόμενα μετά τετραπόδων,
21: Αστράγαλος ίπιατνλίον. ή ραμφίζοντα βότρυν ή πίνοντα έκ περιρραντηριου
πληροΟσι κατά τρόπον διακοσμητικώτατον ολην
μένων δι άτρακτοειδών σωματίων συνενουμέ- τήν έμπροσθίαν έπιφάνειαν. Ή ίσότης μήκους και
Λων διά τριών κρίκων έν αντιθέσει προς τον ή αυστηρώς συμμετρική διάταξις της διακοσμή-
22: Τεμάχιον εττίστνλίον
σεως τών δυο τούτων τεμαχίων, μαρτυρεί δτι ήσαν
-που συμμετρικώς τοποθετημένα και ότι άπετέλουν
τό έν συνε'χειαν του ετέρου. Έν τοιαύτη δέ περι-
τον είκονοστααίον Α.
πτώσει θά έσχημάτιζον οοκόν μήκους 2x2.27
= 4.54. Επειδή δέ τό μεταξύ τών τοίχων του
ίερου άνοιγμα είνε 3.95 πρέπει νά παραδεχθώμεν
23: Τεμάχιον επιοτυλίον τον εικονοστασίων Β.
ό'τι έκαστον άκρον ήτο έντετειχισμένον κατά 0.30.
Τούτο δέ πράγματι φαίνεται και ότι συνέβαινε αν
κρίνωμεν έκ της φθοράς τοΟ κοσμήματος, ήτις
παρατηρείται έπι μήκους 0.30 άπό τε του αρι-
στερού άκρου τοΟ ένός (Α) και τοΟ δεξιοί! άκρου του
άλλου (Β). Επειδή δέ τοποθετουμένων τών λίθων
Α καΐ Β κατ' έπέκτασιν γεννάται κατά τον άξονα
τοΟ άνοίγματος άρμός, συμπεραίνομεν οτι τά έπι-
<ττύλια Α και Β έστηρίζοντο έπ'ι άλλου έπιστυλίου.
Κατά ταΟτα τό μέν ΐσχυρότερον ύψους 0.2ο μέ τήν
λοξότμητον μορφήν έπιστύλιον και τήν κεκοσμη-
μένην κάτω έπιφάνειαν, έσχημάτιζε τήν ποώτην
ταινίαν του έπιστυλίου του" εικονοστασίου, τά δέ
ελαφρότερα όρθογωνίου τομής τεμάχια Α και Β
άκόσμητα τήν κάτω έπιφάνειαν, θά έσχημάτιζον
τήν δευτέραν ταινίαν τοΟ έπιστυλίου, στεφομένην
Οπό τοΟ άστραγάλου.
θά ήδύνατό τις έν τούτοις νά ύποθέση και ότ