DOI Artikel:
Leonardos, Basileios I.: Amphiareiou epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0056
46 Αεονάρδος: 'Αμφιαρείον έπιγραφαί.
ΑΕ 192»
άπο τον στρ7ώματος τον της γεφνρας, 9704,
άρξάμενον άπο τοΰ έστρωμένου, ό τοις κίοσιν
εστρωται περί της θέσεως της γέφυρας πρβ ΑΕ
1922ιο6 αβ· '
12433' όρΰά και εντενή· πρβ 8Ι03 97320 24,
Σαϋβνηιαηη ΑΜ 1910ιο2' περί τοΟ ό. κ. ε. καί
τοΰ έπεργάσασΰαι ττρβ Σαϋβνηιαηη ΟΒΙ 603 ΑΜ
1909363, πρβ έξης (άρ. 124)39 πρ]ο[σε}ξε[ρ]γάσ[ε]-
τοι, 8Ι02 538 (= 3970 2ο προσεξεργασαμένονς,
πρβ ά σ. 40α άρ 12330(1.
12436· μή σκαστό[ν πρβ έξης 38-ασκά[σζ:ου]ς·
και ίΧ-άοακάστονς (ούτως γρ. ά σ 37β6), και
έν τη περί ποιήσεως ό/ετου έπιγραφή' τοΟ Αμφια-
ρείου 8Ι02 34214 922 26 άσκάστονς, ίσως δέ καΐ
επί του ΑεβαδειικοΟ λίθου 8Ι02 540163 έξεταστέον
εί ένδέχεται άντί άσχάστονς νά άναγνωσθή άσκά-
στσνς (πρβ 54071 κα! 5429). Περί το" φο]ρμηδ[δν
κα]1 παρά μ[ήκο]ς (άρ. 12436) πρβ στ 26 Έν
τω έ[ν]δέσμονς [άρ. 12436) διακρίνεται μέν προ
τοΟ δ λείψανον σχεδόν καθέτου γραμμής ώς τοΟ ι
ώστε νά έκληφθή' ώς τοΟ έ[π]ιδέσμονς, άλλ' ένδε-
χεται δτι εινε ή δεξιά γραμμή του ν. περί ένδέ-
σμων κλπ. πρβ ά. στ. 12/4.
12436,7' επί τέλει του στ. 36 μετά το ε^ύε'-
σμονς άμφίβολον εί ύπήρχεν άλλο γράμμα, λχ ο,
έν δε στ. 37 έν τή θέσει τοΟ 1ου γράμματος δια-
κρίνεται ώσεί κάθετος καί κάτω εύθεΐα γράμματος
ώς ε, άλλ' άμφίβολα, μετά δε το ο (τοΟ στ. 37)
ώσεί ίχνη ταν ή (ήττον πιθανόν) ναν άδηλον εί
εκείτο ό37πόταν ή δ.ΑΊπον αν ή άλλο, πρβ άλλως
ΙΟ ΙΙδ 105486 μολνβδοχοήσα[ι] δ[τ]αν δ άρχιτε-
κτων κελεν[η]ι, ΒΙΟ 1513 δπο αν ό αρχιτέκτων
■υπογράψει, Σαϋβνηιαηη ΟΒ&υϊη8θ1ιι\ 4624 δπο
αν κ[ελενωμεν (πρβ σ. 3 κλπ. 42 46).
12437/8· τός ε[δ]ρα[ς Ζ9άσ]κάστονς και ^είς
έ'δραν άσσκάστονς' πρβ 8Ι03 97313/4 22 26 εις εδραν
άσκάστονς' περί έδρας και βάσεως πρβ Σαϋβν-
ηιαηη ΟΒ&αίη8θ1ιι·. 49 περί του ασ τοΟ άαακά-
στονς Μβί8ίβν/ια?ΐ8 ΟΑΙ 89, ά. άρ. 123 σ 37α.
12438' μετά το εικαζόμενον λί'&Ιονς άπίθανον
έτι εκείτο χάλασμα (πρβ 8Ι02 540114 χάλασμα
ποιών), διότι μεταξύ του ΛΛ καί του σιονς μόλις
τεσσάρων που γραμμάτων εστι χώρος, τούτου δέ
τά γράμματα είνε πυκνότερον κεχαραγμένα ή ώστε
νά έκληφθώσιν ώς στονς (λ/ άσκάστονς)
12439' κ[ατά τα]ντά πρβ στ 40, ά άρ. 12370 1
12441 [κ[α[τ]α[κ]ρ[ού]ων καί στ. 43 [κατα]-
κρ[ον]σ[ε]ι εις εδραν μολνβδωΐ' πρβ 8Ι03 973
κατακρονων τον λίΦον εκαστον ί5μολύβδωιή λίϋ·ωι.
12442/3' σνντί'&είς τονς άρμούς σνμβάλ[λοντα]ί3ς
δλονςκαι ΐσονς (πρβά. στ 13/4) πρβ άλλως 816*
973 σνμβ[άλλων] τονς αρμούς 24δλονς, πρβ αύτ.
στ. 25 σνντιϋεις προς άλλήλονς άρμόττοντας.
12443 μολνβδωι- πρβ στ. 41.
1 2444· λίο]ν πρβ 8Ι03 97328 λίονς λίοις
124 44;3- παρασόξει - 45 γ[ε]ΐ όΐ[ε]ττημεν[ε[ι πρβ
8Ι08 973 παρα€άξίΐ όέ κ.ν^ς'λίονς άπαντος γε
τει έκ της τάφρον περί του παρασάξει πρβ Σαί-
ίβνηιαηη ΑΜ 1910ιο2' περί τοΟ δια ττάω πρβ
ΑΕ 1919683 1922ι09?
κάτ. 1 κέ '
12 4 45/6 [σν]στρ[ώσηι πρβ ά άρ. 1243 .
12440· πέτραι λεπτ[ε]ΐ [λε]ίαι- πρβ 8Ι03 9708
της μαλακής πέτρας, 972 πε']9(1τρας της σκληράς
της Αεβαδειικής, 8Ι02 III σ. 383, πρβ περ<
Μεγαρικής πέτρας Σαϋβνηιαηη ΑΜ 1908δθ25·
125 (είκ 3):
ΙΟ VII 414 + 10 Πδ 978 i) ·
Άμφιαρείων των μεγάλων κατάλ.ογος.
στ. 1-35: Κονμανούδης ΑΕ 1884ΐ28, 10 VII
414, ΚΙΟ 889, Ρνβί Όβ οβνίΆΐΏΪη. ύιγιαβί
(1900) 71 (II), πρβ Ββίζβϊι Όθ πιαβΐοΐβ ΟΓαβο.
οθΓί&ιη. 19, ΌβΙαηιαννβ ΕΡΙι 1894ΐ64, ΚΙβίη Ργει-
χϊίθΐθδ 36, Ρνβηηβν ΑΜ 1903338, Μίβ ΑΜ Γ- 09δ
(πρβ σ. 12 20 περί των Άρτεμιριων ΙΟ ΧΙΙ9
189 [καί σ. VII], Α Ε 190297 143 19053ι 191193,
ΨίΙΗβΙηι ΑΕ 190489Λ 19057 13 η ϋϋΑ 255,
Βοηνο-ιιβΙ Β£θ 190631), Ζίβοανίΐι Ρϋηίιιηά-
ζ\νβηζΐ£ ^Σι^1^6 §γ. Ιη8θΙΐΓΪ£ΐΘηίθΓ8ο1ιυη§ (1894-
1919) έν Λθγ Βά 184 (1920 ΠΙ)ι38 139" οτ
36-46: ΜίΙβΚίιοβίβν ΑΜ 18873ΐ9 (419) , ΙΟ Πδ
978,,,Ρνβηηβν ΑΜ 1903342 (ε ίκασία συνάφειας των
δύο άποτμημάτων, πρβ ΑΕ 191975α) Ηθ 192280.
Στήλη ΠεντεληκοΟ μαρμάρου, άνω καί κάτω
έλλιπής, δίχα εύθέως τεθραυμένη, καί το μεν
άνω άπότμημα (στ. 1-35) εινε άρτιον το πλάτος,
τό δε κάτω (στ. 36-46) ένθεν καί Ι'νθεν έλλιπές.
Το άνω άπότμημα, ΰψ. 0 425, πλ. ώς 0 425,
πάχ. ώς 0 088, ηύρέθη έν έρημεκκλησίω Αγ.
Μιχαήλ (Άλβανιστί Σιρμχίλ), περί τά 15 της
ΑΕ 192»
άπο τον στρ7ώματος τον της γεφνρας, 9704,
άρξάμενον άπο τοΰ έστρωμένου, ό τοις κίοσιν
εστρωται περί της θέσεως της γέφυρας πρβ ΑΕ
1922ιο6 αβ· '
12433' όρΰά και εντενή· πρβ 8Ι03 97320 24,
Σαϋβνηιαηη ΑΜ 1910ιο2' περί τοΟ ό. κ. ε. καί
τοΰ έπεργάσασΰαι ττρβ Σαϋβνηιαηη ΟΒΙ 603 ΑΜ
1909363, πρβ έξης (άρ. 124)39 πρ]ο[σε}ξε[ρ]γάσ[ε]-
τοι, 8Ι02 538 (= 3970 2ο προσεξεργασαμένονς,
πρβ ά σ. 40α άρ 12330(1.
12436· μή σκαστό[ν πρβ έξης 38-ασκά[σζ:ου]ς·
και ίΧ-άοακάστονς (ούτως γρ. ά σ 37β6), και
έν τη περί ποιήσεως ό/ετου έπιγραφή' τοΟ Αμφια-
ρείου 8Ι02 34214 922 26 άσκάστονς, ίσως δέ καΐ
επί του ΑεβαδειικοΟ λίθου 8Ι02 540163 έξεταστέον
εί ένδέχεται άντί άσχάστονς νά άναγνωσθή άσκά-
στσνς (πρβ 54071 κα! 5429). Περί το" φο]ρμηδ[δν
κα]1 παρά μ[ήκο]ς (άρ. 12436) πρβ στ 26 Έν
τω έ[ν]δέσμονς [άρ. 12436) διακρίνεται μέν προ
τοΟ δ λείψανον σχεδόν καθέτου γραμμής ώς τοΟ ι
ώστε νά έκληφθή' ώς τοΟ έ[π]ιδέσμονς, άλλ' ένδε-
χεται δτι εινε ή δεξιά γραμμή του ν. περί ένδέ-
σμων κλπ. πρβ ά. στ. 12/4.
12436,7' επί τέλει του στ. 36 μετά το ε^ύε'-
σμονς άμφίβολον εί ύπήρχεν άλλο γράμμα, λχ ο,
έν δε στ. 37 έν τή θέσει τοΟ 1ου γράμματος δια-
κρίνεται ώσεί κάθετος καί κάτω εύθεΐα γράμματος
ώς ε, άλλ' άμφίβολα, μετά δε το ο (τοΟ στ. 37)
ώσεί ίχνη ταν ή (ήττον πιθανόν) ναν άδηλον εί
εκείτο ό37πόταν ή δ.ΑΊπον αν ή άλλο, πρβ άλλως
ΙΟ ΙΙδ 105486 μολνβδοχοήσα[ι] δ[τ]αν δ άρχιτε-
κτων κελεν[η]ι, ΒΙΟ 1513 δπο αν ό αρχιτέκτων
■υπογράψει, Σαϋβνηιαηη ΟΒ&υϊη8θ1ιι\ 4624 δπο
αν κ[ελενωμεν (πρβ σ. 3 κλπ. 42 46).
12437/8· τός ε[δ]ρα[ς Ζ9άσ]κάστονς και ^είς
έ'δραν άσσκάστονς' πρβ 8Ι03 97313/4 22 26 εις εδραν
άσκάστονς' περί έδρας και βάσεως πρβ Σαϋβν-
ηιαηη ΟΒ&αίη8θ1ιι·. 49 περί του ασ τοΟ άαακά-
στονς Μβί8ίβν/ια?ΐ8 ΟΑΙ 89, ά. άρ. 123 σ 37α.
12438' μετά το εικαζόμενον λί'&Ιονς άπίθανον
έτι εκείτο χάλασμα (πρβ 8Ι02 540114 χάλασμα
ποιών), διότι μεταξύ του ΛΛ καί του σιονς μόλις
τεσσάρων που γραμμάτων εστι χώρος, τούτου δέ
τά γράμματα είνε πυκνότερον κεχαραγμένα ή ώστε
νά έκληφθώσιν ώς στονς (λ/ άσκάστονς)
12439' κ[ατά τα]ντά πρβ στ 40, ά άρ. 12370 1
12441 [κ[α[τ]α[κ]ρ[ού]ων καί στ. 43 [κατα]-
κρ[ον]σ[ε]ι εις εδραν μολνβδωΐ' πρβ 8Ι03 973
κατακρονων τον λίΦον εκαστον ί5μολύβδωιή λίϋ·ωι.
12442/3' σνντί'&είς τονς άρμούς σνμβάλ[λοντα]ί3ς
δλονςκαι ΐσονς (πρβά. στ 13/4) πρβ άλλως 816*
973 σνμβ[άλλων] τονς αρμούς 24δλονς, πρβ αύτ.
στ. 25 σνντιϋεις προς άλλήλονς άρμόττοντας.
12443 μολνβδωι- πρβ στ. 41.
1 2444· λίο]ν πρβ 8Ι03 97328 λίονς λίοις
124 44;3- παρασόξει - 45 γ[ε]ΐ όΐ[ε]ττημεν[ε[ι πρβ
8Ι08 973 παρα€άξίΐ όέ κ.ν^ς'λίονς άπαντος γε
τει έκ της τάφρον περί του παρασάξει πρβ Σαί-
ίβνηιαηη ΑΜ 1910ιο2' περί τοΟ δια ττάω πρβ
ΑΕ 1919683 1922ι09?
κάτ. 1 κέ '
12 4 45/6 [σν]στρ[ώσηι πρβ ά άρ. 1243 .
12440· πέτραι λεπτ[ε]ΐ [λε]ίαι- πρβ 8Ι03 9708
της μαλακής πέτρας, 972 πε']9(1τρας της σκληράς
της Αεβαδειικής, 8Ι02 III σ. 383, πρβ περ<
Μεγαρικής πέτρας Σαϋβνηιαηη ΑΜ 1908δθ25·
125 (είκ 3):
ΙΟ VII 414 + 10 Πδ 978 i) ·
Άμφιαρείων των μεγάλων κατάλ.ογος.
στ. 1-35: Κονμανούδης ΑΕ 1884ΐ28, 10 VII
414, ΚΙΟ 889, Ρνβί Όβ οβνίΆΐΏΪη. ύιγιαβί
(1900) 71 (II), πρβ Ββίζβϊι Όθ πιαβΐοΐβ ΟΓαβο.
οθΓί&ιη. 19, ΌβΙαηιαννβ ΕΡΙι 1894ΐ64, ΚΙβίη Ργει-
χϊίθΐθδ 36, Ρνβηηβν ΑΜ 1903338, Μίβ ΑΜ Γ- 09δ
(πρβ σ. 12 20 περί των Άρτεμιριων ΙΟ ΧΙΙ9
189 [καί σ. VII], Α Ε 190297 143 19053ι 191193,
ΨίΙΗβΙηι ΑΕ 190489Λ 19057 13 η ϋϋΑ 255,
Βοηνο-ιιβΙ Β£θ 190631), Ζίβοανίΐι Ρϋηίιιηά-
ζ\νβηζΐ£ ^Σι^1^6 §γ. Ιη8θΙΐΓΪ£ΐΘηίθΓ8ο1ιυη§ (1894-
1919) έν Λθγ Βά 184 (1920 ΠΙ)ι38 139" οτ
36-46: ΜίΙβΚίιοβίβν ΑΜ 18873ΐ9 (419) , ΙΟ Πδ
978,,,Ρνβηηβν ΑΜ 1903342 (ε ίκασία συνάφειας των
δύο άποτμημάτων, πρβ ΑΕ 191975α) Ηθ 192280.
Στήλη ΠεντεληκοΟ μαρμάρου, άνω καί κάτω
έλλιπής, δίχα εύθέως τεθραυμένη, καί το μεν
άνω άπότμημα (στ. 1-35) εινε άρτιον το πλάτος,
τό δε κάτω (στ. 36-46) ένθεν καί Ι'νθεν έλλιπές.
Το άνω άπότμημα, ΰψ. 0 425, πλ. ώς 0 425,
πάχ. ώς 0 088, ηύρέθη έν έρημεκκλησίω Αγ.
Μιχαήλ (Άλβανιστί Σιρμχίλ), περί τά 15 της