DOI Artikel:
Oikonomos, Georgios P.: Ek tou ergastēriou tōn Tralleōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0108
98 ΟΙκονόμος: Έκ τον εργαστηρίου των Τράλλεων.
ΑΕ 1923
Σελ. 29 πίν. Η, III Σικυώνος' τών χρόνων
της Πλωτίλλης (ψ 212} έν τω Βρεττ. Μουσείω.
Τύχη Ακραία μετά φιάλης έν τη προτεταμένη
δεξιά καΐ κέρατος Αμάλθειας έν τη αριστερά.
Άμφίεσις όμοια.
Σελ. 37,12 πίν. Κ, XXIX "Αργούς αύτόνο-
μον της 3*ις π. Χ. έκατονταετηρίδος έν Βρ. Μουσ.
Τύχη ώς ή προηγουμένη. Άμφίεσις όμοιοτάτη·
Πρβ. καΐ Κ, XXX, των χρόνων του Καρακάλλα
(211-217) έν τη συλλογή Ιηιηοοί-ΒΙυηιβί': Τύχη
πυργοστεφής μετά σκήπτρου καί κέρατος Αμάλ-
θειας έν άμφιέσει δέ όμοιοτάτη και διαφέρουσα μό-
νον κατά την διάΟεσιν των ποδών (πατεί ό άρι-
τερός, αναπαύεται δέ ο δεξιός.
Σελ. 107 § 5 πίν V, XVII Φιγαλείας χρόνων
Μ. Αυρηλίου (161-180) έν Π αρισίοις Δημήτηρ
ίσταμένη πεπλοφορουσα καί στηρίζουσα την δεξ.
έπι σκήπτρου, έχουσα δέ την άριστ. κεκαλυμμέ-
νην έν τω πέπλω.Έν όμοιοτάτω σχήματι και άμ-
φιέσει.
Σελ. 107 I 7 πίν. V, XIX. Φιγαλείας Δημή-
τηρ έν συμπλέγματι μετ' Άθηνας (Ίουλ. Δόμνης).
"Ομοιος πλαστικός τύπος υπόκειται καΐ έν τοις
νομίσμασι πίν. Ο, V σελ. 52 § 9 : Γυΰείου Αφρο-
δίτη (Πλωτίλλης}.
Σελ. 50 § 4 Μ, II Ερμιόνης· Τύχη (Πλω-
τίλλης).
Σελ. 84 I 2, πίν. Κ, Χ Αιγίου Υγεία (Σεπτίμ.
Σευήρου).
Σελ. 117 I 2 πίν. Χ, XIX Θεσπιών Αφρο-
δίτη έν συμπλέγματι (Δομιτιανοΰ).
Έκτης άδρομεροΰς άνασκοπήσεως τών νομισμα-
τικών τύπων είναι σαφές ότι ό ημέτερος πλαστι-
κός τύπος δέν έχρησιμοποιήθη προς παράστασιν
μιας και μόνης θεότητος, άλλ' ό'τι έτυχε εύρυτά-
της παρά τοϊς καλλιτέχναις χρήσεως. Και παρά
μέν τοις τύποις έκείνοις, τών όποιων τά χαρακτη-
ριστικά είναι σαφή, είναι και ή ονομασία σαφής.
Άλλά παρά τοϊςτύποις, οίτινες εχουσι γενικώτερα
γνωρίσματα, προσαρμοζόμενα προς διαφόρους θεό-
τητας, ή ταύτισις της παριστωμένης μορφής δέν
-είναι άκλονήτως άσφαλής.
Τό δεύτερον τοΟτο ισχύει και περι του πολυτι-
μοτάτου νομίσματος τών Τράλλεων, τό όποΤον
•δέν είχε χρησιμοποιηθή μέχρι τοθδε.
Ο χαρακτηρισμός της έπ' αύτοΟ μορφής ώς
Αφροδίτης στηρίζεται έπι της γνώμης περϊ της
Αφροδίτης τοΟ Άρκεσιλάου, της περίφημου νβ-
ηιΐ8 Οβηβίπχ, ήτις άνιδρύθη τω 46 π. Χ. έν τω
ύπό τοΟ Ιουλίου Καίσαρος έν τω Εοΐ'υπι .ΙιιΠιιπι
άνεγερθέντι ναφ της Άρχηγέτιδος της Ιουλίας
γενεάς θεας, της Αφροδίτης, καθ'ύπόσγεσιν δοθεΐ-
σαν την προ της μάχης της Φαρσάλου νύκτα.
I τοΟ τύπου του αγάλματος τοΟ Άρκεσιλάου
ύπάρχει μεγάλη άμφισβήτησις, περι της οποίας
βλέπε την παλαιοτέραν βιβλιογραφίαν παρά
Βπιηη Οβδοη. ΚΰηδΙΙβΓ 2 I 419. Οο1Π§ηοη Ηϊδί.
άθ \ά δουΐρί. ^γθοοι. Π, 686. Βοοβι-1; έν Ρ&α1γ
ΕΕ 2 II 1168, 21 καΐ Αηιβίυη^ έν Τηίβιηβ-ΒβοΙίβΓ
ΑΚΙ, II, 109 έ. Πρβ. δέ νΟν και ΚΙβϊη Οβδβη.
§ηβο1ι. Κυηδί III 277 έ. νοπι αηί. Κοίίοΐίο
69. 72 124 Είρροΐά Κορίβη 205. 250 σημ. 4.
Κατά τινα παλαιοτέραν έκδοχήν ή νβηιΐδ £θ-
ηβίπχτοΟ Άρκεσιλάου ήτο τό άγαλμα Άφροοίτης
τό εΰρεθέν έν Ργθ]118, άποκείμενον δέ νΟν έν τω
Λούβρω— έν ω βραδύτερον άνεγνωρίσθη ύπό τοΟ
ΡυΓί\ν&η§1βΓ ή Άλκαμένειος Αφροδίτη ή έν Κή-
ποις Ό 8&Ι. Ββΐηαοη Οβζ. 3ΐ·οη. 1887, 250 έ.
271 έ. έζήτησε νά συμβιβάση τά πράγματα δεχό-
μενος ότι ό Άρκεσίλαος έμιμήθη τά ύπό τοΟ Αλ-
καμένους δημιουργηθέν πρωτότυπον (πρβ. ΟοΙΠ-
§ηοη ΗϊδίοΪΓθ II 121, 3 και 8. ΒβΐηΗοη Ββν. ηγοΙι.
1905 I, 395 έ.) . — Διά την έκδοχήν ταύτην στή-
ριγμα έχρησίμευσεν νόμισμα τι της Σαβίνης της
συζύγου τοΟ ΆδριανοΟ (Βπιηη έ'νθ' άνωτ. Οοηβη
II2 253, 73 έ ). Ασθενέστατα νεωστ'ι προσεπάθησε
νά άναλάβη τήν γνώμην ότι ό τύπος του ΪΥθίιΐδ
έν τω έκ τοΟ Παλατινού αντιγράφω αποδίδει τήν
νβηιΐδ Οβηβίπχ του Άρκεσιλάου ό ΚΙβϊη νοιη
αηϋΐε. ΒοΙίοΚο 72 έ. (πρότερον Οθδοη. £Πβοη.
Κυηδί 277)· πρβ. Είρροΐά Κορίβη 205. 250
σημ. 4. 271 σημ. 146.
Κατ' άλλην έκδοχήν, στηριζομένην έπι νομι-
σμάτων τοΟ Μη. Οοΐ'άϊιΐδ Βηίιΐδ, (νυν έν ΒΜΟ
Εοιη&η Εβρηοΐϊο I, 523 άρ. 4037-4039, πίν.
ΕΙ, 11-12) ή νβηιΐδ (ιβηβίχϊχ τοΟ Άρκεσιλάου
παρίστατο φέρουσα έν τη χειρ! δόρυ ή ασπίδα, έπι
δέ τοΟ ώμου αύτής έκάθητο Έρως. Τήν θεωρίαν
ύπεστήριξαν ό ΒβϊίίβΓδοηβϊά, ό Υνϊδδθ\ν& και ό
Ε. νοη ϋΓΐϊοηδ, έν ώ ό Κβίαιίβ φαντάζεται τό
Περ
ΑΕ 1923
Σελ. 29 πίν. Η, III Σικυώνος' τών χρόνων
της Πλωτίλλης (ψ 212} έν τω Βρεττ. Μουσείω.
Τύχη Ακραία μετά φιάλης έν τη προτεταμένη
δεξιά καΐ κέρατος Αμάλθειας έν τη αριστερά.
Άμφίεσις όμοια.
Σελ. 37,12 πίν. Κ, XXIX "Αργούς αύτόνο-
μον της 3*ις π. Χ. έκατονταετηρίδος έν Βρ. Μουσ.
Τύχη ώς ή προηγουμένη. Άμφίεσις όμοιοτάτη·
Πρβ. καΐ Κ, XXX, των χρόνων του Καρακάλλα
(211-217) έν τη συλλογή Ιηιηοοί-ΒΙυηιβί': Τύχη
πυργοστεφής μετά σκήπτρου καί κέρατος Αμάλ-
θειας έν άμφιέσει δέ όμοιοτάτη και διαφέρουσα μό-
νον κατά την διάΟεσιν των ποδών (πατεί ό άρι-
τερός, αναπαύεται δέ ο δεξιός.
Σελ. 107 § 5 πίν V, XVII Φιγαλείας χρόνων
Μ. Αυρηλίου (161-180) έν Π αρισίοις Δημήτηρ
ίσταμένη πεπλοφορουσα καί στηρίζουσα την δεξ.
έπι σκήπτρου, έχουσα δέ την άριστ. κεκαλυμμέ-
νην έν τω πέπλω.Έν όμοιοτάτω σχήματι και άμ-
φιέσει.
Σελ. 107 I 7 πίν. V, XIX. Φιγαλείας Δημή-
τηρ έν συμπλέγματι μετ' Άθηνας (Ίουλ. Δόμνης).
"Ομοιος πλαστικός τύπος υπόκειται καΐ έν τοις
νομίσμασι πίν. Ο, V σελ. 52 § 9 : Γυΰείου Αφρο-
δίτη (Πλωτίλλης}.
Σελ. 50 § 4 Μ, II Ερμιόνης· Τύχη (Πλω-
τίλλης).
Σελ. 84 I 2, πίν. Κ, Χ Αιγίου Υγεία (Σεπτίμ.
Σευήρου).
Σελ. 117 I 2 πίν. Χ, XIX Θεσπιών Αφρο-
δίτη έν συμπλέγματι (Δομιτιανοΰ).
Έκτης άδρομεροΰς άνασκοπήσεως τών νομισμα-
τικών τύπων είναι σαφές ότι ό ημέτερος πλαστι-
κός τύπος δέν έχρησιμοποιήθη προς παράστασιν
μιας και μόνης θεότητος, άλλ' ό'τι έτυχε εύρυτά-
της παρά τοϊς καλλιτέχναις χρήσεως. Και παρά
μέν τοις τύποις έκείνοις, τών όποιων τά χαρακτη-
ριστικά είναι σαφή, είναι και ή ονομασία σαφής.
Άλλά παρά τοϊςτύποις, οίτινες εχουσι γενικώτερα
γνωρίσματα, προσαρμοζόμενα προς διαφόρους θεό-
τητας, ή ταύτισις της παριστωμένης μορφής δέν
-είναι άκλονήτως άσφαλής.
Τό δεύτερον τοΟτο ισχύει και περι του πολυτι-
μοτάτου νομίσματος τών Τράλλεων, τό όποΤον
•δέν είχε χρησιμοποιηθή μέχρι τοθδε.
Ο χαρακτηρισμός της έπ' αύτοΟ μορφής ώς
Αφροδίτης στηρίζεται έπι της γνώμης περϊ της
Αφροδίτης τοΟ Άρκεσιλάου, της περίφημου νβ-
ηιΐ8 Οβηβίπχ, ήτις άνιδρύθη τω 46 π. Χ. έν τω
ύπό τοΟ Ιουλίου Καίσαρος έν τω Εοΐ'υπι .ΙιιΠιιπι
άνεγερθέντι ναφ της Άρχηγέτιδος της Ιουλίας
γενεάς θεας, της Αφροδίτης, καθ'ύπόσγεσιν δοθεΐ-
σαν την προ της μάχης της Φαρσάλου νύκτα.
I τοΟ τύπου του αγάλματος τοΟ Άρκεσιλάου
ύπάρχει μεγάλη άμφισβήτησις, περι της οποίας
βλέπε την παλαιοτέραν βιβλιογραφίαν παρά
Βπιηη Οβδοη. ΚΰηδΙΙβΓ 2 I 419. Οο1Π§ηοη Ηϊδί.
άθ \ά δουΐρί. ^γθοοι. Π, 686. Βοοβι-1; έν Ρ&α1γ
ΕΕ 2 II 1168, 21 καΐ Αηιβίυη^ έν Τηίβιηβ-ΒβοΙίβΓ
ΑΚΙ, II, 109 έ. Πρβ. δέ νΟν και ΚΙβϊη Οβδβη.
§ηβο1ι. Κυηδί III 277 έ. νοπι αηί. Κοίίοΐίο
69. 72 124 Είρροΐά Κορίβη 205. 250 σημ. 4.
Κατά τινα παλαιοτέραν έκδοχήν ή νβηιΐδ £θ-
ηβίπχτοΟ Άρκεσιλάου ήτο τό άγαλμα Άφροοίτης
τό εΰρεθέν έν Ργθ]118, άποκείμενον δέ νΟν έν τω
Λούβρω— έν ω βραδύτερον άνεγνωρίσθη ύπό τοΟ
ΡυΓί\ν&η§1βΓ ή Άλκαμένειος Αφροδίτη ή έν Κή-
ποις Ό 8&Ι. Ββΐηαοη Οβζ. 3ΐ·οη. 1887, 250 έ.
271 έ. έζήτησε νά συμβιβάση τά πράγματα δεχό-
μενος ότι ό Άρκεσίλαος έμιμήθη τά ύπό τοΟ Αλ-
καμένους δημιουργηθέν πρωτότυπον (πρβ. ΟοΙΠ-
§ηοη ΗϊδίοΪΓθ II 121, 3 και 8. ΒβΐηΗοη Ββν. ηγοΙι.
1905 I, 395 έ.) . — Διά την έκδοχήν ταύτην στή-
ριγμα έχρησίμευσεν νόμισμα τι της Σαβίνης της
συζύγου τοΟ ΆδριανοΟ (Βπιηη έ'νθ' άνωτ. Οοηβη
II2 253, 73 έ ). Ασθενέστατα νεωστ'ι προσεπάθησε
νά άναλάβη τήν γνώμην ότι ό τύπος του ΪΥθίιΐδ
έν τω έκ τοΟ Παλατινού αντιγράφω αποδίδει τήν
νβηιΐδ Οβηβίπχ του Άρκεσιλάου ό ΚΙβϊη νοιη
αηϋΐε. ΒοΙίοΚο 72 έ. (πρότερον Οθδοη. £Πβοη.
Κυηδί 277)· πρβ. Είρροΐά Κορίβη 205. 250
σημ. 4. 271 σημ. 146.
Κατ' άλλην έκδοχήν, στηριζομένην έπι νομι-
σμάτων τοΟ Μη. Οοΐ'άϊιΐδ Βηίιΐδ, (νυν έν ΒΜΟ
Εοιη&η Εβρηοΐϊο I, 523 άρ. 4037-4039, πίν.
ΕΙ, 11-12) ή νβηιΐδ (ιβηβίχϊχ τοΟ Άρκεσιλάου
παρίστατο φέρουσα έν τη χειρ! δόρυ ή ασπίδα, έπι
δέ τοΟ ώμου αύτής έκάθητο Έρως. Τήν θεωρίαν
ύπεστήριξαν ό ΒβϊίίβΓδοηβϊά, ό Υνϊδδθ\ν& και ό
Ε. νοη ϋΓΐϊοηδ, έν ώ ό Κβίαιίβ φαντάζεται τό
Περ