DOI Artikel:
Deffner, Michael: Ta archaia latomeia tēs Skyrou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0116
106 Αέφνερ: Τά άρχάϊα λατομεία τής Σκύρου.
ΑΕ 1920
ήθελον ή ήδύναντο, ενεπήγνυον εντός αύτοΰ και
καθ" δλον το μήκος σφήνας ξύλινους, τούς δποίους
περιέβρεχον, μέχρις δ'του δια της διαστολής αύτών
άπεσπατο το πρώτον καΐκατώτερον μέρος τοΟ βρά-
χου, μεθ' δ επροχώρουν προς τά άνω.
Ή 5ν ειπών δεικνύει δεξιά τρεις καθέτους επι-
φανείας (1.2.3.) της προσόψεως, έξ ών κατά τον
άνω εκτεθέντα τρόπον άπεπριονίσθησαν και άπε-
σπάσθησαν τρεις δγκόλιθοι, δεικνύει δέ προσέτι
τρεις ανάλογους πλαγίας επιφανείας (Ια, 2α,3α),
έξ ών άπεσπάσθησαν έτεροι τρεις δγκόλιθοι, αλλά
μετ' δλιγωτέρας έπιτυχίας, διότι δ βράχος έκεΐ
£έν ήτο πολύ συμπαγής. Τά ψηφία β — γ δηλοΟν
τήν γραμμήν τοΟ αύλακίου, ώς έχαράχθη εις την
■έπιφάνειαν του βράχου, ή δέ παραλλήλως προς
τά β — γ κατερχομένη γραμμή δ — ε δηλοΐ τδ
βάθος τον αντοϋ αύλακίου, τδ δποϊον εχει μήκος
μ 1,74. Μολον δτι έπέρασαν τρεις χιλιετηρίδες,
ού μόνον ή επιφάνεια τοΟ σκληρού άσβεστολίθου,
άλλά και ή είκών άκόμη μαρτυροϋ'σι τον ίδιόρρυ-
Ομον τρόπον λατομίας της προϊστορικής εποχής.
Δέν άπεσπατο δ'μως πάντοτε δ λίθος άκριβώς
β: Ανλαξ μήκονς μ. 1.40, πιστοποιούσα την άπόπριοιν των λίϋων
εις τό άρχαΐον λατομεΐον της Φούρκας.
είς τδ κατώτατον σημεΐον του αύλακίου, άλλά κά-
ποτε δλίγον άνωθεν αύτοϋ, ώς δεικνύουσιν ή έκτη
είκών και ή εβδόμη, άμφότεραι έπιβεβαιοΟσαι τήν
γνώμην μου.
Ή είκών παρουσιάζει το αύλάκιον ε — ε
έκ τοΟ πλαγίου, ούτως ώστε καθ' δλον τδ μήκος
(μέτρον 1,40) νά φαίνηται τδ βάθος αύτοΟ.
Εις δέ τήν 7«?" εικόνα, άνω προς αριστερά κα;
ύπδ τά αγριολούλουδα, άπεικονίζεται τδ αύτδ
αύλάκιον ε—ε, φαίνονται δέ και άλλα αύλάκια
και ούκ δλίγαι κάθετοι τομαί είς τδ αύτδ μέρος
τοΟ βράχου.
7: Αύλακες και κά&ετοι επιφάνειαι πιοτοποιονσαι την είς το
άρχαΐον λατομεΐον της Φούρκας άπόπριοιν τ&ν λι'&ων.
Είς ούδέν άλλο μέρος της νήσου παρετήρησα
τοιοΟτον τρόπον λατομίας.
Μεταβαίνω ήδη είς τά λατομεία πώρινου λίΰου,
τά όποια φαίνονται άρχαιότερα των λατομείων
μαρμάρου λευκού και πολυ/ρώμου.
Τδ βόρειον άκρωτήριον τής νήσου φέρει τδ όνομα
Μαρκέσι. "Αν και άπέχει 3 1/2 ώρας άπδ τής πό-
λεως Σκύρου, μετέβην έπτάκις εκεί, και μετ' έρ-
γατών και μετά φωτογράφου, δ'πως άποκαθάρω,
μελετήσω και φωτογραφήσω τάς πολλάς έκεΐ άρ-
χαιότητας: ένα θρόνον, μίαν κατοικίαν προϊστορι-
κήν, καθ' βλας τάς πλευράς διατηρουμένην μέχρι
των διά τάς δοκούς δπών, είκοσι τάφους, ών δύο
άπεικονίζονται είς τήν όγδόην εικόνα, άπαντα
ταΰτα έκ τοΟ βράχου λελαξευμένα, έπί πλέον δέ
τά θεμέλια άρ^αίου ναοΟ μέχρι 5 δόμων διατη-
ρούμενα, άρχαΐον λατομεΐον πωρίνων λίθων, προς
δυσμάς δέ του άκρωτηρίου έπί τοΟ πλησίον ορούς
Εύούνα τά έρείπια μεγάλης φρυκτωρίας, και προς
ΑΕ 1920
ήθελον ή ήδύναντο, ενεπήγνυον εντός αύτοΰ και
καθ" δλον το μήκος σφήνας ξύλινους, τούς δποίους
περιέβρεχον, μέχρις δ'του δια της διαστολής αύτών
άπεσπατο το πρώτον καΐκατώτερον μέρος τοΟ βρά-
χου, μεθ' δ επροχώρουν προς τά άνω.
Ή 5ν ειπών δεικνύει δεξιά τρεις καθέτους επι-
φανείας (1.2.3.) της προσόψεως, έξ ών κατά τον
άνω εκτεθέντα τρόπον άπεπριονίσθησαν και άπε-
σπάσθησαν τρεις δγκόλιθοι, δεικνύει δέ προσέτι
τρεις ανάλογους πλαγίας επιφανείας (Ια, 2α,3α),
έξ ών άπεσπάσθησαν έτεροι τρεις δγκόλιθοι, αλλά
μετ' δλιγωτέρας έπιτυχίας, διότι δ βράχος έκεΐ
£έν ήτο πολύ συμπαγής. Τά ψηφία β — γ δηλοΟν
τήν γραμμήν τοΟ αύλακίου, ώς έχαράχθη εις την
■έπιφάνειαν του βράχου, ή δέ παραλλήλως προς
τά β — γ κατερχομένη γραμμή δ — ε δηλοΐ τδ
βάθος τον αντοϋ αύλακίου, τδ δποϊον εχει μήκος
μ 1,74. Μολον δτι έπέρασαν τρεις χιλιετηρίδες,
ού μόνον ή επιφάνεια τοΟ σκληρού άσβεστολίθου,
άλλά και ή είκών άκόμη μαρτυροϋ'σι τον ίδιόρρυ-
Ομον τρόπον λατομίας της προϊστορικής εποχής.
Δέν άπεσπατο δ'μως πάντοτε δ λίθος άκριβώς
β: Ανλαξ μήκονς μ. 1.40, πιστοποιούσα την άπόπριοιν των λίϋων
εις τό άρχαΐον λατομεΐον της Φούρκας.
είς τδ κατώτατον σημεΐον του αύλακίου, άλλά κά-
ποτε δλίγον άνωθεν αύτοϋ, ώς δεικνύουσιν ή έκτη
είκών και ή εβδόμη, άμφότεραι έπιβεβαιοΟσαι τήν
γνώμην μου.
Ή είκών παρουσιάζει το αύλάκιον ε — ε
έκ τοΟ πλαγίου, ούτως ώστε καθ' δλον τδ μήκος
(μέτρον 1,40) νά φαίνηται τδ βάθος αύτοΟ.
Εις δέ τήν 7«?" εικόνα, άνω προς αριστερά κα;
ύπδ τά αγριολούλουδα, άπεικονίζεται τδ αύτδ
αύλάκιον ε—ε, φαίνονται δέ και άλλα αύλάκια
και ούκ δλίγαι κάθετοι τομαί είς τδ αύτδ μέρος
τοΟ βράχου.
7: Αύλακες και κά&ετοι επιφάνειαι πιοτοποιονσαι την είς το
άρχαΐον λατομεΐον της Φούρκας άπόπριοιν τ&ν λι'&ων.
Είς ούδέν άλλο μέρος της νήσου παρετήρησα
τοιοΟτον τρόπον λατομίας.
Μεταβαίνω ήδη είς τά λατομεία πώρινου λίΰου,
τά όποια φαίνονται άρχαιότερα των λατομείων
μαρμάρου λευκού και πολυ/ρώμου.
Τδ βόρειον άκρωτήριον τής νήσου φέρει τδ όνομα
Μαρκέσι. "Αν και άπέχει 3 1/2 ώρας άπδ τής πό-
λεως Σκύρου, μετέβην έπτάκις εκεί, και μετ' έρ-
γατών και μετά φωτογράφου, δ'πως άποκαθάρω,
μελετήσω και φωτογραφήσω τάς πολλάς έκεΐ άρ-
χαιότητας: ένα θρόνον, μίαν κατοικίαν προϊστορι-
κήν, καθ' βλας τάς πλευράς διατηρουμένην μέχρι
των διά τάς δοκούς δπών, είκοσι τάφους, ών δύο
άπεικονίζονται είς τήν όγδόην εικόνα, άπαντα
ταΰτα έκ τοΟ βράχου λελαξευμένα, έπί πλέον δέ
τά θεμέλια άρ^αίου ναοΟ μέχρι 5 δόμων διατη-
ρούμενα, άρχαΐον λατομεΐον πωρίνων λίθων, προς
δυσμάς δέ του άκρωτηρίου έπί τοΟ πλησίον ορούς
Εύούνα τά έρείπια μεγάλης φρυκτωρίας, και προς