DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0134
124 Άρβανιτόπουλος: Θεσσαλικά! έπιγραφαί.
Α Ε 1923
κράτησαν, κατά φυσικήν τρόπον τινά έπιβολήν, ραιβών μέχρι τοΟ 30 π. Χ., έκτοτε δε μετ'αύτοΰ
όμοσπονδίαν είδικήν, ήτις έπωνομάσθη Τρίπολις, τω τών Θεσσαλών, ως εϊπομεν έν τη Αρχ. Έφημ.
ένεκα των τριών κατ' αυτήν σπουδαιότατων πό- 1917 σελ. 4, 13, 28-29 κάπ.
λεων, της Άζώρου, της Δολίχης και του Πυθίου.
Ή επωνυμία αΰτη της ομοσπονδίας φαίνεται ότι 1)- Έπιγραφαϊ Άζώρον 335 - 3θ3ε .
υπήρξε λίαν ισχυρά και ώς επικρατέστερα παρέ-
μεινε διά τών αιώνων μέχρι τής σήμερον διότι κα- Ή αρχαία Αζωρος κείται έν τω νυν καλουμένω
λεϊται ύπό του λαοΟ τό Άνατολικον τμήμα τής Παλαικάστρω παρά τό χωρίον Βουβάλα" λεπτο-
κοιλάδις ταύτης μετά τών υπερκειμένων κρασπέ- με?ή περιγραφήν τών κατ' αυτήν έδημοσίευσα έν
δων τοΟ Όλύμπου Τριπολιάνα. τοϊ; Πρακτικοΐς τοΟ 1914 σελ. 188. Τάςέπιγρα-
Τά τής διοικήσεως τής ομοσπονδίας ταύτης είναι φάς, περ'ι ων ό λόγος ένθάδε, συνέλεξα έν ετει 1913
σχεδόν όλως άγνωστα (πρβ. Πρακτικά του 1914 κα'ι έθεσα έν τω προσωρινώ Μουσείω Ελάσσονος,
σελ. 207 - 208)' καθίσταται όμως δυνατόν οι" άνα- ενθα νΟν κείνται' έφ' έκαστου λίθου υπάρχει άναγε-
σκαφών και έπιγραφικών ευρημάτων νά γνο>σθώ- γραμμένος αριθμός τοΟ ευρετηρίου, δν παρατίθημι
σιν, έρευνωμένου πρωτίστως τοΰ ΙΙν&ίου, ό'περ μετά τών στοιχείων ΜΕ (ήτοι Μονσείον Έλασσό-
κατ' είκασίαν θεωροΟμεν πρωτευουσαν τοΟ μικροΟ νος)' τόπον εύρέσεως έκάστης έπιγραφής αναγράφω
τούτου κοινοΟ πόλιν, και δή τής έν θέσει Τοπό- ειδικώς έκασταχοΟ.
λιανή παρά τό νυν χωρίον Σέλος θέσεως, ενθα νο-
μίζω ότι ασφαλώς ύπάρχει σπουδαϊον ιερόν μετ' Άρι&. 355 (είχ, 1' ΜΕ 88). Στήλη έν είδει
ανατεθειμένου αρχείου ψηφισμάτων και άλλων έπι- ναισκου, έκ δύο τμημάτων συναρμοσθεΐσα, μαρ-
σήμων πολιτικών πράξεων" βλ. περί τούτου πλείονα μάρου ΰπομέλανος, σχιστοειδοΟς, ής διετηρήθη τό
έν τοις περί Πυθίου κατωτέρω λε/θησομένοις. Συ- δεξιον τοΟ έπιστυλίου μετά τοΟ κιονόκρανου τής
νετέλει δέ ή Τρίπολις αΰτη τω κοινω τών Περ- παραστάδος, έξ ών εμφαίνεται ό'τι άνω θά έ'ληγεν
1: ΐπιγραφή άρι#. 355.
εις άέτωμα' ύπό τό έπιστύλιον διετηρήθη όλίγον όνομα τής θεάτητος, μή περισωθέν οί χρόνοι κεΐν-
τοΟ βαθύσματος, έφ' ού θά ύπήρχε γραπτή παρά- ται έν τή Α' πΧ. έκατονταετηρίδι.
στασις, ήττον πιθανώς ανάγλυφος. — "Γψ. 0.11, Άριϋ: 356 (είκ. 2' ΜΕ 76). Στήλη μαρμά-
πλάτ. 0.42, πάχ. 0.075. ρου λευκοφαίου, σχιστοειδοΟς, άριστερά μόνον
Άπετείχισα έκ τοΟ έν τω χωρίω Βούρμπα έκ- άκέραιος. — Τψ. 0.79, πλάτ. 0.49, πάχ. 0.12.
κλησιδίου τών Άγιων Αποστόλων, περί ού βλ. Απετείχισα έκ τής έν τω προμνημονευθέντι
Πρακτικά 1914 σελ. 195. γωρίω Βούρμπα έκκλησίας τοΟ 'Αγίου Αθανασίου.
Ή επιγραφή έχαράχθη έπί τοΟ έπιστυλίου βα- Η έπιγραφή έχαράχθη άβαθώς και λίαν έπιμε-
θέως και ούχί έπιμελώς' ΰψ. γραμ. 0.008-0.012. λώς, άλλ' άπετρίβη ϊσ/υρώς έκ πατημάτων- ύψ.
γραμμ. 0.012-0.02, διάστιχ. 0.012. 'Τπ' αυτήν
----- ν]ης Εύφόρβου, υπέρ τε αύτοΰ κα[ί διετηρήθη οριζόντιος χαραγή, δι' ής διεκρίνετο τό
[τών τέκνων] (κενόν) διά τήν γραπτήν παράστασιν προωρισμένον λεϊον
διάστημα. Διακρίνω τάδε τά γράμματα, τών στιγ-
Πρόκειται περί αναθέσεως, έν ή προύτίθετο το μών δηλουσών τά έλλείποντα:
Α Ε 1923
κράτησαν, κατά φυσικήν τρόπον τινά έπιβολήν, ραιβών μέχρι τοΟ 30 π. Χ., έκτοτε δε μετ'αύτοΰ
όμοσπονδίαν είδικήν, ήτις έπωνομάσθη Τρίπολις, τω τών Θεσσαλών, ως εϊπομεν έν τη Αρχ. Έφημ.
ένεκα των τριών κατ' αυτήν σπουδαιότατων πό- 1917 σελ. 4, 13, 28-29 κάπ.
λεων, της Άζώρου, της Δολίχης και του Πυθίου.
Ή επωνυμία αΰτη της ομοσπονδίας φαίνεται ότι 1)- Έπιγραφαϊ Άζώρον 335 - 3θ3ε .
υπήρξε λίαν ισχυρά και ώς επικρατέστερα παρέ-
μεινε διά τών αιώνων μέχρι τής σήμερον διότι κα- Ή αρχαία Αζωρος κείται έν τω νυν καλουμένω
λεϊται ύπό του λαοΟ τό Άνατολικον τμήμα τής Παλαικάστρω παρά τό χωρίον Βουβάλα" λεπτο-
κοιλάδις ταύτης μετά τών υπερκειμένων κρασπέ- με?ή περιγραφήν τών κατ' αυτήν έδημοσίευσα έν
δων τοΟ Όλύμπου Τριπολιάνα. τοϊ; Πρακτικοΐς τοΟ 1914 σελ. 188. Τάςέπιγρα-
Τά τής διοικήσεως τής ομοσπονδίας ταύτης είναι φάς, περ'ι ων ό λόγος ένθάδε, συνέλεξα έν ετει 1913
σχεδόν όλως άγνωστα (πρβ. Πρακτικά του 1914 κα'ι έθεσα έν τω προσωρινώ Μουσείω Ελάσσονος,
σελ. 207 - 208)' καθίσταται όμως δυνατόν οι" άνα- ενθα νΟν κείνται' έφ' έκαστου λίθου υπάρχει άναγε-
σκαφών και έπιγραφικών ευρημάτων νά γνο>σθώ- γραμμένος αριθμός τοΟ ευρετηρίου, δν παρατίθημι
σιν, έρευνωμένου πρωτίστως τοΰ ΙΙν&ίου, ό'περ μετά τών στοιχείων ΜΕ (ήτοι Μονσείον Έλασσό-
κατ' είκασίαν θεωροΟμεν πρωτευουσαν τοΟ μικροΟ νος)' τόπον εύρέσεως έκάστης έπιγραφής αναγράφω
τούτου κοινοΟ πόλιν, και δή τής έν θέσει Τοπό- ειδικώς έκασταχοΟ.
λιανή παρά τό νυν χωρίον Σέλος θέσεως, ενθα νο-
μίζω ότι ασφαλώς ύπάρχει σπουδαϊον ιερόν μετ' Άρι&. 355 (είχ, 1' ΜΕ 88). Στήλη έν είδει
ανατεθειμένου αρχείου ψηφισμάτων και άλλων έπι- ναισκου, έκ δύο τμημάτων συναρμοσθεΐσα, μαρ-
σήμων πολιτικών πράξεων" βλ. περί τούτου πλείονα μάρου ΰπομέλανος, σχιστοειδοΟς, ής διετηρήθη τό
έν τοις περί Πυθίου κατωτέρω λε/θησομένοις. Συ- δεξιον τοΟ έπιστυλίου μετά τοΟ κιονόκρανου τής
νετέλει δέ ή Τρίπολις αΰτη τω κοινω τών Περ- παραστάδος, έξ ών εμφαίνεται ό'τι άνω θά έ'ληγεν
1: ΐπιγραφή άρι#. 355.
εις άέτωμα' ύπό τό έπιστύλιον διετηρήθη όλίγον όνομα τής θεάτητος, μή περισωθέν οί χρόνοι κεΐν-
τοΟ βαθύσματος, έφ' ού θά ύπήρχε γραπτή παρά- ται έν τή Α' πΧ. έκατονταετηρίδι.
στασις, ήττον πιθανώς ανάγλυφος. — "Γψ. 0.11, Άριϋ: 356 (είκ. 2' ΜΕ 76). Στήλη μαρμά-
πλάτ. 0.42, πάχ. 0.075. ρου λευκοφαίου, σχιστοειδοΟς, άριστερά μόνον
Άπετείχισα έκ τοΟ έν τω χωρίω Βούρμπα έκ- άκέραιος. — Τψ. 0.79, πλάτ. 0.49, πάχ. 0.12.
κλησιδίου τών Άγιων Αποστόλων, περί ού βλ. Απετείχισα έκ τής έν τω προμνημονευθέντι
Πρακτικά 1914 σελ. 195. γωρίω Βούρμπα έκκλησίας τοΟ 'Αγίου Αθανασίου.
Ή επιγραφή έχαράχθη έπί τοΟ έπιστυλίου βα- Η έπιγραφή έχαράχθη άβαθώς και λίαν έπιμε-
θέως και ούχί έπιμελώς' ΰψ. γραμ. 0.008-0.012. λώς, άλλ' άπετρίβη ϊσ/υρώς έκ πατημάτων- ύψ.
γραμμ. 0.012-0.02, διάστιχ. 0.012. 'Τπ' αυτήν
----- ν]ης Εύφόρβου, υπέρ τε αύτοΰ κα[ί διετηρήθη οριζόντιος χαραγή, δι' ής διεκρίνετο τό
[τών τέκνων] (κενόν) διά τήν γραπτήν παράστασιν προωρισμένον λεϊον
διάστημα. Διακρίνω τάδε τά γράμματα, τών στιγ-
Πρόκειται περί αναθέσεως, έν ή προύτίθετο το μών δηλουσών τά έλλείποντα: