DOI Artikel:
Deffner, Michael: Palimpsēstos epigraphē en Skyrō
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0175
ΑΕ 1923
Αέφνερ: Παλίμψηστος επιγραφή εν Σκύρω. 165
μοσιευσάντων τήν έπιγραφήν ξένων αρχαιολόγων
έθεωρήθησαν ώς άμέλειαι τοΰ χαράκτου.
Ευτυχώς έπέτυχενή φωτογραφία της επιγραφής,
το οέ έξ αύτής μεταλλογράφημα, εκτελεσθέν παρά
του δνομαστοΰ της Βιέννης μεταλλογραφείου ΚΓαπι-
βοίθΐί δίδει δλας τάς λεπτομέρειας τοΟ μαρμάρου"
ούτω δε δ αναγνώστης ευκόλως θα δυνηθη νά
κρίνη περί τοΟ όρθοΰ της γνώμης μου.
Μεταγραφή.
Νικασίων Δημητρίου 'Ατηνεύς είπεν επειδή τή[ς]
καταλεγείσης κανηφόρου υπό του άρχοντος 'Αθη
νίωνος τοϋ Διονύσου Άρμοξένας ό πατήρ "Αρκεσι
δήμος τήν τε πομπήν επευσχημόνησε ώς ήδύ
νατο βέλτιστα και θϋμα παρέστησεν τώ[ι]
θεώι και τα λοιπά άνεστράφη φιλοτίμως
και ευσεβώς και ακολούθως τήι Αθηναίων π[ρ]ο
αιρέσει, οπως οΰν εφάμιλλος ήι πασι τοις φίλο
τιμεΐΜ βουλομένοις και φιλοδοξ.........
. . . .οϋσιν εις τον δήμον άγαθήι τύχηι, δέδοχθαι
τώι δήμωι επαινέσαι Άρκεσίδημον Πεισικράτου
Ραμνούσιον εΰσεΤείας ένεκεν της [π]ρος τους θε
ους και φιλοτιμίας της είς τον δήμον καΐ Ζτε
φανώσαι αυτόν κιττοϋ στεφάνωι, άναγράψαι δε
καί τό ψήφισμα τόδε τον γραμματέα τοΰ δήμου
έν στήληι λιθίνηι και στήσαι εν άγοραι, εις δέ τήν
αναγραφής τής στήλης και τήν άνάθεσιν μερί
οαι τον ταμίαν τοϋ δήμου τό γενόμενον άνήλω
μα.
Ο ΔΗΜΟΣ
Μετά τήν εις Αθήνας έπιττροφήν μου συνε-
^ουλεύθην τους πρδ τών Σκυρίων Κωνσταντινίδου
και Παπαγεωργίου δημοσιεύσαντας τήν έπιγραφήν
ή γράψαντας περί αυτής ξένους Επιστήμονας, μη
τυ/Όν άλλος προ έμοΰ έξήνεγκε τήν περί παλίμψη-
στου έπιγραφής γνώμην.
Ό £βοβ$Ηβ, όστις πρώτος έξ αυτοψίας έδημο-
σίευσε τήν έπιγραφήν εις τάς ΝοΙθ8 811Γ 81ί:γΓ08
Εβναβ είΓοΙιβοΙ. Νοιιν. 8βπβ. νοί. 25, ρ. 177—179,
ΡαΓΪδ 1873), λέγει, δτι τά γράμματα είνε μικρά
καί πολλάκις πολύ άποτετριμμένα και δτι τά
σφάλματα του χαράκτου εινε πολύ περισσότερα
παρά είς τάς έπιγραφάς τής Αττικής. Ή άρχή
τοΟ ψηφίσματος, ήτις περιείχε τδ έ'τος, τήν άνα-
γραφήν τής πρυτανείας κλπ. ή ήφανίσθη ή παρε-
λείφθη εις τδ άντίγραφον του ψηφίσματος τοΰ ευ-
ρεθέντος έν Σκύρω. (!)» — Τδ άπόγραφον τοΰ Ζβ-
οβ(/ηβ ίγει χάσματα πολλά καί σφάλματα οΰκ
ολίγα. Ένώ δέ δ ίδιος ένέγνωσε Διονύσου, δέν
ένόησε δτι πρόκειται περί κανηφόρου τοΰ Διονύ-
σου, αλλά διώρθωσε τδ Διονύσου είς Διονυσίου,
καί μετέφρασε: «ΓβΓοΙιοηίθ ΑίΜηιοη, ίϊΐ8 άβ
ϋϊοηνδίοδ». Κατωτέρω δέ λέγει: «ή θεότης, τής
οποίας κανηφόρος ύπήρξεν ή Τιμοξένα (ενώ ή γραφή
τής πλακός ΑΡΜΟΞΕΝΑ εινε σαφεστάτη), δέν
αναφέρεται». Ώς πρδς δέ τδν άρχοντα Άθηνίωνα
καταλήγει είς τδ συμπέρασμα, δτι ούτος εινε
νέος άρχων, τ. ε. πρώτην φοράν απαντών, καί με-
ταγενέστερος τοΟ έτους 196 π. Χ., καθ δ ή νήσος
ΣκΟρος παρά τών Ρωμαίων εδόθη πάλιν είς τούς
Αθηναίους (Τ. Εΐνϊιΐδ, XXXIII, 30).
Δεύτερος δ ΑΙδβτί Όηηιοηί είς το σύγγραμμά
του: Ραδίθδ θροηγιηΐς[αΘ3 ά' Αΐΐιβπθδ, Ραπδ
1874, ρ. 11 —12, έδημοσίευσε τήν έπιγραφήν
κατά τδ άπόγραφον τοΰ ΙιθΟβ^ιιβ καί μέ τά αυτά
χάσματα καί σφάλματα, έδέχθη δέ καί ούτος, δτι
ή επιγραφή εινε νεωτέρα τοΟ 196 π. Χ.
Τρίτος έξέδωκεν τήν έπιγραφήν, καί δή έξ αύ-
τοψίας, δ ΡαιιΙ θίτανά, Αηίΐςιυϊΐθδ άθ8 δροΐ'α-
άθδ 8βρίθηίποη&1β8, εις τδ Βιιΐΐβίΐη άβ Οοιτβδρ
Ιιβίίβη., νοί. III 1879, λέγει δέ περί τής κατα-
στάσεως τοΰ μαρμάρου. «Ή πλάξ εινε έφθαρμένη
είς μερικά μέρη, τά γράμματα εινε μικρά, λεπτά
καί άνώμαλα, ή δέ χάραξις μαρτυρεί άμέλειάν
τινα. Εις τδ τέλος τοΰ 9ου καί εις τήν άρχήν τοΰ
10ου στίχου μία ή περισσότεραι λέξεις άπεξεσμέναι
έγειναν αφορμή έπαναλήψεως τοΰ !, ή δέ συλ-
λαβή φα τοΰ στεφανώσαι έχαράχθη δις. Τά ορθο-
γραφικά λάθη εινε πολλά.» Ώς πρός δέ τδν άρ-
χοντα Άθηνίωνα δέχεται καί δ ΟΪΓ&ΐ'ά τήν γνώ-
μην τοΰ Ι,θΟθ^αβ.
Τέταρτος έξέδωκεν έν έ'τει 1883 δ Γουλιέλμος
Όϊϋβηδβνί/βν τήν έπιγραφήν εις τήν 8γ11ο§β ΐη-
δοηρίίοηιιιη (τΓ&θο&γιιπι, I, 383, έπί τη βάσει τών
απογράφων τοΰ Ε,βΙ»θ§αβ καί τοΰ ΟγΪγ&γοΙ. Ένώ δέ
ούτοι το ψήφισμα έθεώρουν ώς ψήφισμα τοΰ δήμου.
Αθηναίων, δ ϋίίΙβηβθΓ^θΓ φρονεί, δτι καί είς τήν
Σκΰρον έτελοΰντο Διονύσια καί δτι δ έν τώ ψη-
φίσματι άναγραφόμενος άρχων Άϋηνίων ήτο άρ-
χων τών κληρούχων της Σκύρου.
Αέφνερ: Παλίμψηστος επιγραφή εν Σκύρω. 165
μοσιευσάντων τήν έπιγραφήν ξένων αρχαιολόγων
έθεωρήθησαν ώς άμέλειαι τοΰ χαράκτου.
Ευτυχώς έπέτυχενή φωτογραφία της επιγραφής,
το οέ έξ αύτής μεταλλογράφημα, εκτελεσθέν παρά
του δνομαστοΰ της Βιέννης μεταλλογραφείου ΚΓαπι-
βοίθΐί δίδει δλας τάς λεπτομέρειας τοΟ μαρμάρου"
ούτω δε δ αναγνώστης ευκόλως θα δυνηθη νά
κρίνη περί τοΟ όρθοΰ της γνώμης μου.
Μεταγραφή.
Νικασίων Δημητρίου 'Ατηνεύς είπεν επειδή τή[ς]
καταλεγείσης κανηφόρου υπό του άρχοντος 'Αθη
νίωνος τοϋ Διονύσου Άρμοξένας ό πατήρ "Αρκεσι
δήμος τήν τε πομπήν επευσχημόνησε ώς ήδύ
νατο βέλτιστα και θϋμα παρέστησεν τώ[ι]
θεώι και τα λοιπά άνεστράφη φιλοτίμως
και ευσεβώς και ακολούθως τήι Αθηναίων π[ρ]ο
αιρέσει, οπως οΰν εφάμιλλος ήι πασι τοις φίλο
τιμεΐΜ βουλομένοις και φιλοδοξ.........
. . . .οϋσιν εις τον δήμον άγαθήι τύχηι, δέδοχθαι
τώι δήμωι επαινέσαι Άρκεσίδημον Πεισικράτου
Ραμνούσιον εΰσεΤείας ένεκεν της [π]ρος τους θε
ους και φιλοτιμίας της είς τον δήμον καΐ Ζτε
φανώσαι αυτόν κιττοϋ στεφάνωι, άναγράψαι δε
καί τό ψήφισμα τόδε τον γραμματέα τοΰ δήμου
έν στήληι λιθίνηι και στήσαι εν άγοραι, εις δέ τήν
αναγραφής τής στήλης και τήν άνάθεσιν μερί
οαι τον ταμίαν τοϋ δήμου τό γενόμενον άνήλω
μα.
Ο ΔΗΜΟΣ
Μετά τήν εις Αθήνας έπιττροφήν μου συνε-
^ουλεύθην τους πρδ τών Σκυρίων Κωνσταντινίδου
και Παπαγεωργίου δημοσιεύσαντας τήν έπιγραφήν
ή γράψαντας περί αυτής ξένους Επιστήμονας, μη
τυ/Όν άλλος προ έμοΰ έξήνεγκε τήν περί παλίμψη-
στου έπιγραφής γνώμην.
Ό £βοβ$Ηβ, όστις πρώτος έξ αυτοψίας έδημο-
σίευσε τήν έπιγραφήν εις τάς ΝοΙθ8 811Γ 81ί:γΓ08
Εβναβ είΓοΙιβοΙ. Νοιιν. 8βπβ. νοί. 25, ρ. 177—179,
ΡαΓΪδ 1873), λέγει, δτι τά γράμματα είνε μικρά
καί πολλάκις πολύ άποτετριμμένα και δτι τά
σφάλματα του χαράκτου εινε πολύ περισσότερα
παρά είς τάς έπιγραφάς τής Αττικής. Ή άρχή
τοΟ ψηφίσματος, ήτις περιείχε τδ έ'τος, τήν άνα-
γραφήν τής πρυτανείας κλπ. ή ήφανίσθη ή παρε-
λείφθη εις τδ άντίγραφον του ψηφίσματος τοΰ ευ-
ρεθέντος έν Σκύρω. (!)» — Τδ άπόγραφον τοΰ Ζβ-
οβ(/ηβ ίγει χάσματα πολλά καί σφάλματα οΰκ
ολίγα. Ένώ δέ δ ίδιος ένέγνωσε Διονύσου, δέν
ένόησε δτι πρόκειται περί κανηφόρου τοΰ Διονύ-
σου, αλλά διώρθωσε τδ Διονύσου είς Διονυσίου,
καί μετέφρασε: «ΓβΓοΙιοηίθ ΑίΜηιοη, ίϊΐ8 άβ
ϋϊοηνδίοδ». Κατωτέρω δέ λέγει: «ή θεότης, τής
οποίας κανηφόρος ύπήρξεν ή Τιμοξένα (ενώ ή γραφή
τής πλακός ΑΡΜΟΞΕΝΑ εινε σαφεστάτη), δέν
αναφέρεται». Ώς πρδς δέ τδν άρχοντα Άθηνίωνα
καταλήγει είς τδ συμπέρασμα, δτι ούτος εινε
νέος άρχων, τ. ε. πρώτην φοράν απαντών, καί με-
ταγενέστερος τοΟ έτους 196 π. Χ., καθ δ ή νήσος
ΣκΟρος παρά τών Ρωμαίων εδόθη πάλιν είς τούς
Αθηναίους (Τ. Εΐνϊιΐδ, XXXIII, 30).
Δεύτερος δ ΑΙδβτί Όηηιοηί είς το σύγγραμμά
του: Ραδίθδ θροηγιηΐς[αΘ3 ά' Αΐΐιβπθδ, Ραπδ
1874, ρ. 11 —12, έδημοσίευσε τήν έπιγραφήν
κατά τδ άπόγραφον τοΰ ΙιθΟβ^ιιβ καί μέ τά αυτά
χάσματα καί σφάλματα, έδέχθη δέ καί ούτος, δτι
ή επιγραφή εινε νεωτέρα τοΟ 196 π. Χ.
Τρίτος έξέδωκεν τήν έπιγραφήν, καί δή έξ αύ-
τοψίας, δ ΡαιιΙ θίτανά, Αηίΐςιυϊΐθδ άθ8 δροΐ'α-
άθδ 8βρίθηίποη&1β8, εις τδ Βιιΐΐβίΐη άβ Οοιτβδρ
Ιιβίίβη., νοί. III 1879, λέγει δέ περί τής κατα-
στάσεως τοΰ μαρμάρου. «Ή πλάξ εινε έφθαρμένη
είς μερικά μέρη, τά γράμματα εινε μικρά, λεπτά
καί άνώμαλα, ή δέ χάραξις μαρτυρεί άμέλειάν
τινα. Εις τδ τέλος τοΰ 9ου καί εις τήν άρχήν τοΰ
10ου στίχου μία ή περισσότεραι λέξεις άπεξεσμέναι
έγειναν αφορμή έπαναλήψεως τοΰ !, ή δέ συλ-
λαβή φα τοΰ στεφανώσαι έχαράχθη δις. Τά ορθο-
γραφικά λάθη εινε πολλά.» Ώς πρός δέ τδν άρ-
χοντα Άθηνίωνα δέχεται καί δ ΟΪΓ&ΐ'ά τήν γνώ-
μην τοΰ Ι,θΟθ^αβ.
Τέταρτος έξέδωκεν έν έ'τει 1883 δ Γουλιέλμος
Όϊϋβηδβνί/βν τήν έπιγραφήν εις τήν 8γ11ο§β ΐη-
δοηρίίοηιιιη (τΓ&θο&γιιπι, I, 383, έπί τη βάσει τών
απογράφων τοΰ Ε,βΙ»θ§αβ καί τοΰ ΟγΪγ&γοΙ. Ένώ δέ
ούτοι το ψήφισμα έθεώρουν ώς ψήφισμα τοΰ δήμου.
Αθηναίων, δ ϋίίΙβηβθΓ^θΓ φρονεί, δτι καί είς τήν
Σκΰρον έτελοΰντο Διονύσια καί δτι δ έν τώ ψη-
φίσματι άναγραφόμενος άρχων Άϋηνίων ήτο άρ-
χων τών κληρούχων της Σκύρου.