Alting, Jacob; Otho, Georg: Jacobi Altingi ... Fundamenta Punctationis Linguae Sanctae: Cum necessariis Canonum, Locorum S. Scripturae & Vocum Irregularium Indicibus (Francofurti Ad Moeenum, 1730) [VD18 13320262]

DE SYLLABA. 39
(|II0 $• hab ” ba ~ jtha tn domum Genesi 24, $2.
\uit, 4* ichcva quiescens §»33. sive illud cxprcssiun
-ionc sit vaj-jir-dphu' & perfecuti fmt Jos. 24,6.
^ sivc in litera dageslata lateat, §. 44. vat-tchal
& aksolvit Gen. 24,19. Quod si tamen secundum
ne&1 schevasub litera finali hrereat, licet per se mobile sit»
OCali; quia tamen vocalis nulla in eadem di&ione sequi-
npea tur,cui literam suam conjungat, motum suum per
novet, accidens amittit, fitqtie quiescens, DQ. japht dila*
liabam ubit Gen. 9, 27.
t §,38. Scheua (Quiefcens sivc Retroagens
qj est, quod consonam, cui subjacet, conne&it
cum antecedente vocali ; adeoque in le&io-
nc vctj ne redo ordine (a dextra videlicet versus sini*
n(justli stram§.i6.)eam moveri non sinit; sedcon-
jlim t3, tra sistit literam suam, ut antecedens vocalis
A hicat in eam incurrat. Locum igitur habet in fine
senfi syllabae, quam sua consona terminat & ab-
solvit.

¥

»/■ j'
cum pto
iiv,it
0 valtti
lem k{'
per #
Ut
1ori
ribii5

Tale est Scheva 1. Post vocalem brevem, cujus
tempus deficiens compensatur perexprelsam literam
mobilem sequentem, §. 51. mim. 1. qar-tzi
terra mea Gen* 24j 4. a. Interdum post vocalem
longam, quae tunc ncceslario fulcienda accentu to-
nico, §. 3 2, ja ghor-ta timuissi Deut. 28,60.
Attamen accentus tonici praesentia non semper ar-
guit quietem schevatis poft vocalem longam, ^3?
^J? g^-bhru men-ni prevaluerunt prA me Pial. 6j,
C 4