Alting, Jacob; Otho, Georg: Jacobi Altingi ... Fundamenta Punctationis Linguae Sanctae: Cum necessariis Canonum, Locorum S. Scripturae & Vocum Irregularium Indicibus (Francofurti Ad Moeenum, 1730) [VD18 13320262]

7

DE NOMINE. uj
^ sst,quam si ultimam regentis illius syllabam faceret;
alii unde edam vocis regentis accentus aliquando pror-
mfiinl suspeiit, §. * 58- U?rt^iv'nn3 ojhrtm tentorii, Gen.
i^uedt i. 1p3*|2 silmm bovis> ibid. v. 7. in
j .
inttgrme cordis mei, Gen.zo, j. ***#-

xm wi, ibid, v. 7. Saepius tamen accentus conicus
tr,sm: vocis regentis mataet, sed ut vix alia ejus habeatur ra«
,V^ltio, quam absentis, 1j&3 carnem pr*«
m\m ipsorum, quasi seriptum esset ~*"W3 a 1to3
' ^'|GeneC 17, z$. nisi vel necessitas ad conserva-
donem vocalis longae , vel sequentis accentus;
5 n’dignitas , vel sensus evidentia, praesentis usum

postulet. Exempla sunt illius ODTpy domum
.ametIstm vefiri, Gen* 15?, i* 5 in umbram
r reline mei, ibid* v4 g. : nSp 3^ p/w, ibid*
rntaiv#z6, Istius 5 ♦ ^ gentes terra, Cen. 18518*
ubi Silluk poseit antecedentem aiinistrum, ttnss
cftium domus, Gen* i^> 11. Hujus, ^3
in manus, «0» poter# *Wc [urgere »
Lam. j, j 4. ob pedphrasin vocis re<5be,'H? DlpO''7^
)b issltf*®!?'? ^TJ®!! ad locum, quemsundafti ipfis, PC 104,8«.
^^3 inter viros samilia Abrahami
inaii(^enes. 17, i$.
ixunifo;
§• 76. Mutationem patitur He femini-
vocis (^um J 4uot^:s accedit incrementum, tum ma-
(feit kP^estum > (quia He quieseens in medio locari
‘ H nequit