Alting, Jacob; Otho, Georg: Jacobi Altingi ... Fundamenta Punctationis Linguae Sanctae: Cum necessariis Canonum, Locorum S. Scripturae & Vocum Irregularium Indicibus (Francofurti Ad Moeenum, 1730) [VD18 13320262]

SYNOPSIS
L. §. 27. Affixa junguntur per propria pun.
I?*da Singularibus utriusque generis, & Plura.
libus foemininis emphaticis, demta emphasi.
JTJUisi JOI2/§ “112/3 interpretatio ejus, NQilfa
\J°- 'anima tua, Nn^n|JsiO
^ruplp dona tua\

Ac Pluralibus masculinis absolutis 'acce-
dunt ablatoNun cum pundo praecedente,
&c manente Jod , indice numeri multitudinis,
stfTOT pe* dies ejus, TW sP/emf»/,
Eademque est ratio Dualium, p!tt!
pedes ipfius.

Participiis eadem ratione Affixa accedunt,
qua Nominibus.

§.28. Terminale pundum tzeri, patach,
&: segol formae absolutae, in ernphdi, mo-
tione adjedivorum , declinatione autasfixio-
ne tollitur, succedente schevate.ris.
imago, ydlV O^y f£ culum, s®I tempus,
mm sinitus Jlulta i N?n^
61 it as.

§,29. Forma TjOseu "Ipk corripit cho-
lem istis in casibus in opposicam brevem ka-
metzchatuph vel kibbutz, robur tuum,
a Vel , s,c P ;m ptft angujlia.
§. 30. Forma py in iisdem incrementis
Joi

ipiEiM’

p; |a
pratii

1WW