DOI Heft:
Heft 2-3
DOI Artikel:Dragumēs, Stephanos N.: Petraia epigraph tou mouseiou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.39188#0214
ΠΕΤΡΑΙΑ ΕΠΙΓΡΑΦΗ TOT ΜΟΥΣΕΙΟΥ
Άπο τής βορειοδυτικής κλιτύος του λόφου, προς δύσιν μάλλον άπό
του έπιστέφοντος αυτόν μνημείου του Φιλοπάππου, ύπεράνω της χα-
ραδρας, ολίγα βήματα προς δεζιάν και ύψηλότερον του έν τή αύτοφυεΐ
πέτρα γνωστού λατομητου επταβάθρου, έπΐ μιας των επί του χώμα-
τος κατ επάλληλους ζωνας επιπολαζουσών λειοπετρών * ευρηνται γε-
γραμμένα τάδε1
/;, /4 ..
Πθ^Δ g
Γ
κατά συνεχή πρόοδον απ’ έλάσσονος μείζονα, ώς έν τώ παρεντεθει-
μένη άπεικονίσματι φαίνεται.
Μήκος έχει ή επιγραφή μέτρου ενός καί ένδεκα εκατοστών τα δέ
γράμματα ύψος 0,062 τό πρώτον ( Ε), 0,125 τό τελευταΐον (Η).
Ύψηλότατον πάντων τό Φ έχει στέλεχος ύψους 0,130. Τό μεταξύ
Ν κα,ί Η διάστημα 0,060. Τό δέ μεταξύ φ καί Ν κενόν όλον 0,220,
δπερ, σκοπουμένων τών κατά τό μέρος τούτο του στίχου μειζόνων δια-
στάσεων τών γραμμάτων καί άφαιρουμένου του εκατέρωθεν διαστή-
1 ’Εν τώ γ' πίνακι (Bl. III) του υπό Clll'tillS καί Kaupert έκδεδομένου Atlas von
Athen, κατά τό ήμισυ περίπου της άποστάσεως του σημείου Sessel άπό του μνημείου
του Φιλοπάππου καί ολίγον δπεράνω τών έκεΐ έρυθρω χρώματι δεδηλωμένων λειψάνων
Felsenhäuser (ΐδε καί Karten von Attika, Bl. I) ζητητέα επί τόπου ή πέτρα έφ’
ής η επιγραφή. Τών γραμμάτων την ανακαλυψιν οφείλω εις τον πρεσβυτεοον μου υιόν,
συχνά κατευθύνοντα τό βήμα εις τους ερήμους περί το Μουσεΐον περίπατους. Ot δ εν-
θυμούμενοι δτι μόλις έν έτει 1862 ανεκαλύφθη επι τής υπό την Ακροπολιν πέτρας η
γνωστή επιγραφή «περίοδος τοϋ περιπάτου» δέν θέλουσι βεβαίως απορήσει
δτι, έν άποκέντρω θέσει καί ούτως επί τής πετρώδους επιφάνειας του εδάφους παρερ-
ριμμένα, διέφυγον τούς επιμελείς των τόπων ερευνητας τά ολίγα αμυορα γραμματα
περί ών ενταύθα ό λόγος.
Άπο τής βορειοδυτικής κλιτύος του λόφου, προς δύσιν μάλλον άπό
του έπιστέφοντος αυτόν μνημείου του Φιλοπάππου, ύπεράνω της χα-
ραδρας, ολίγα βήματα προς δεζιάν και ύψηλότερον του έν τή αύτοφυεΐ
πέτρα γνωστού λατομητου επταβάθρου, έπΐ μιας των επί του χώμα-
τος κατ επάλληλους ζωνας επιπολαζουσών λειοπετρών * ευρηνται γε-
γραμμένα τάδε1
/;, /4 ..
Πθ^Δ g
Γ
κατά συνεχή πρόοδον απ’ έλάσσονος μείζονα, ώς έν τώ παρεντεθει-
μένη άπεικονίσματι φαίνεται.
Μήκος έχει ή επιγραφή μέτρου ενός καί ένδεκα εκατοστών τα δέ
γράμματα ύψος 0,062 τό πρώτον ( Ε), 0,125 τό τελευταΐον (Η).
Ύψηλότατον πάντων τό Φ έχει στέλεχος ύψους 0,130. Τό μεταξύ
Ν κα,ί Η διάστημα 0,060. Τό δέ μεταξύ φ καί Ν κενόν όλον 0,220,
δπερ, σκοπουμένων τών κατά τό μέρος τούτο του στίχου μειζόνων δια-
στάσεων τών γραμμάτων καί άφαιρουμένου του εκατέρωθεν διαστή-
1 ’Εν τώ γ' πίνακι (Bl. III) του υπό Clll'tillS καί Kaupert έκδεδομένου Atlas von
Athen, κατά τό ήμισυ περίπου της άποστάσεως του σημείου Sessel άπό του μνημείου
του Φιλοπάππου καί ολίγον δπεράνω τών έκεΐ έρυθρω χρώματι δεδηλωμένων λειψάνων
Felsenhäuser (ΐδε καί Karten von Attika, Bl. I) ζητητέα επί τόπου ή πέτρα έφ’
ής η επιγραφή. Τών γραμμάτων την ανακαλυψιν οφείλω εις τον πρεσβυτεοον μου υιόν,
συχνά κατευθύνοντα τό βήμα εις τους ερήμους περί το Μουσεΐον περίπατους. Ot δ εν-
θυμούμενοι δτι μόλις έν έτει 1862 ανεκαλύφθη επι τής υπό την Ακροπολιν πέτρας η
γνωστή επιγραφή «περίοδος τοϋ περιπάτου» δέν θέλουσι βεβαίως απορήσει
δτι, έν άποκέντρω θέσει καί ούτως επί τής πετρώδους επιφάνειας του εδάφους παρερ-
ριμμένα, διέφυγον τούς επιμελείς των τόπων ερευνητας τά ολίγα αμυορα γραμματα
περί ών ενταύθα ό λόγος.