30 Γ. ΕΡΕ.ΤΙΚΑ.
την δολίην άπάμυνον όταν φίλον ένδον έχουσα
παίζη, άποσβεσ&είς μηκέτι φως πάρεχε.
8. ΜΕΛΕΑΓΡΟΤ.
Νύξ ιερή, και λύχνε, συνΐστορας ουτινας άλλους
ορκοις, άλΐδ ί/μέας είλόμε&' άμφότεροι.
χώ μεν εμέ οτέρξειν, κείνον δ^ εγώ ον ποτέ λείφειν
ώμόσαμεν · κοινήν <5’ εέχετε μαρτυρϊην.
νυν ύ’ ό μεν ορκια φησίν εν ί'δατι κείνα φέοεσ&αι,
λύχνε, σύ δ’ έν κόλποις αυτόν όρας ετέρων.
9. ΡΟΤΦΙΕΙΟΣ.
^Ρουφϊνος τη "μη γλυκερωτάτη 'Ελπίδι πολλά
χαίρειν, ει χαίρειν χωρίς εμού δύναται"
ούκέτι βαστάζω, μά τά σ’ ομματα, την φιλέρημον,
καί την μουνολεχη σείο διαζυγίην ·
άλλ αιεί δακρύοισι πεφυρμένος * η έπιορκήσων
έρχομαι, η μεγάλης νηόν ές ’Αρτέμιδος'
αυριον αλλά πάτρη με δεδέξεται· ές δέ σόν δμμα
πτησομαι, έρρωσ&αι μύρια σ’ ευχόμενος.
10. ΑΑΚΑΙΟΤ.
’Εχ&αίρω τόν^Ερωτα' τι γάρ βαρύς ουκ επί ΰηραξ
δρνυται, άλλ^ έπ έμην ιοβολεί κραδίην,
τί πλέον ει &εός άνδρα καταφλέγει; η τί το σεμνόν
δηωσας άπ έμης άίλλον έχει κεφαλής;
11. ΑΑΕΣΠΟΤΟΝ.
Ει τούς έν πελάγει σώζεις, Κύπρι, κάμε τον έν
ναυαγόν, φιλϊη, σώσΰν άπολλύμενον.