DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4899#0050
η . Πέμπτος μέγας πύργος ένέχων στήλας' το Ιερόν της Πασικράτας
45
κρών κοινών λίθων οικοδομήματα τίνα (είκών 47' ί8' 49),
έφ' ών των τοίχων ουδεμία χρήσις προγενεστέρου ύλικοϋ
έγένετο, πλην λείας πλακός, γραπτής ποτέ, έπι παραθύρου-
άνήκουσι δε ταΰτα τοις ολίγον π. Χρ. χρόνοις, διότι βό-
θροι τινές τάφοη- ήψαντο ένιαχοΰ των τοίχων των οικοδο-
μημάτων τούτων και διέρρηξαν αυτούς.
Συνηντήσαμεν δ' εγγύς των τοιχαρίων τούτο)ν, παρ'
αυτά και ύπ' αυτά, ένια-
'/ορ είς ίκανόν βάθος, βο-
θρίσκους (είκών ί8' Ι!))
πλήρεις άγαλματίαον πή-
λινων, τινών μαρμάρινων
(εικ. 50), αγγείων, λύχνων,
βωμών πώρινων, λίθι-
νων, πήλινων, παρακείμε-
νος δέ ου μακράν στήλας
άναθηματικάς τη Πασι-
κράτα και βωμίσκους έπι-
γεγραμμένους (είκών ■'>())■
μία των επιγραφών ανα-
φέρει ίέρειαν της θεάς*
ήτο δ' εμφανές ότι, οι βο-
Πρίσκοι έποιή0ησαν επί-
τηδες υπό ίερειώΛ' ώς τί-
νες άποθέται», ίνα περι-
λάβωσι τά περισσά και
προγενέστερα τοιαύτα α-
ναθήματα εν τω ίερώ
και ούτως ύπολειφθη χώ-
ρος προς άνό.Οεσιν ετέρων.
Έν τω μέσφ δέ που τοΰ [ΐεγίστου τών οικοδομημά-
των τούτων (είκών 49 το Π.), εΰρομεν ώραιοτάτην κεφα-
λήν γυναικός, της θέας βεβαίως, Παρίου μαρμάρου, μεγέ-
θους υπέρτερου κατά τι τοΰ τελείου γυναικείου (είκών 51)'
μετ' ου πολύ ευρομεν περαιτέρω σπόνδυλον ίκανώς μέγαν,
άλλ' έφθαρμενον, τμήματα παραστάδοον λειοτάτων και έντε-
χνους πεποικιλμένων, άλλ' επίσης ο'ικτρώς έφθαρμένων, μάλι-
στα ως διαξεομένων πάλαι ύπό τοΰ άροτρου και διαρριπτομέ-
νων εκάστοτε ύπό τών γεωργών.
Τέλος συνηντήσαμεν ού μακράν τοϋ σπονδύλου καί
τίνα στερεοβάτην, έλάχι-
Είκών 50. \Γό αγαλμάτια Παρίου μαρμάρου (τοϋ αριστερού ή κεφαλή είναι άποκεκομμένη)
καί εις πώρινο; βωμός μετ' επιγραφής Πρωτάς ΠαοιΧράτα εύχήν.
Έκ τοϋ ιερού της Πασικράτας.
στα σωθέντα, αλλ" επιμε-
λέστατα ποιηθέντα (είκών
(8 το Σ,)• διότι το μεν
πολύ της Ανατολικής αυ-
τού πλευράς έςηφάνισεν
ή διανοιχθεΐσα οδός, περί
ής εϊπομεν έν τοις άνω,
το δέ Νότιον ήμισυ και
πλέον τοΰ όλου οι μετα-
γενέστεροι τάφοι- έποιήθη
δέ διά πλακών μαρμαρί-
νων, κάλλιστα λελαξευ-
μένων, μετ' εύθυντηρίας
ομοίων ακατέργαστων οι
σίδηροι σύνδεσμοι εκά-
στων λίθων τού αναβα-
θμού άνά δύο, γομφού-
μενοι δι' έγχύσεοις μολύ-
βδου έπι τόρμοον, έσώ-
θησαν πολλαχοΰ.
Καίτοι δ' έπ' ελάχι-
στον έν τω παρόντι άνεσκάφη και έξηρευνήθη ό χώρος
τού ιερού τούτου, άπέδωκε πλουσιώτατα ευρήματα, πολλού
και ποικίλου διαφέροντος- δείγ[ΐατά τίνα παρέχομεν ενταύθα
προχείρως και άδρώς, κατ' ανάγκην διαλαβόντες γενικώτε-
^%' ^•| Ι
ίν. ν
2& Ι
ΗΓ Κ'
^Η^ιΐβΜ
Η
\34% 1
;^Η
η' * Ι
Ι
^^Κ^λλλ^'^-* μι
Είκών 51. Τρεις απόψεις της κεφαλής μετά λαιμοϋ καί μέρους τοϋ στήθους αγάλματος γυναικός, Παρίου μαρμάρου. Έκ φωτογραφίας
γενομένης ευθύς μετά τήν είίρεσιν, πρό τοϋ καθαρισμού. Έκ τοΰ ίεροϋ τής Πασικράτας.
οον περί τοΰ ιερού τούτου, ως σχετιζομένου προς τον
πέμπτον πύργον σκοποϋμεν δέ νά έξετάσωμεν τά κατ' αυτό
καί τήν ούτως απλώς έκφερομένην θεάν άλλαχοΰ διεξοδι-
κοκερον, άφ' ου τάχιστα περατώσωιιεν τήν άνασκαφήν αυτού.
Έπι τών εικ. 53 καί 55 αποδίδονται ακέραια πήλινα
αγαλμάτια, ών τίνα διατηροϋσιν ίχνη βαφών καί παριστώσι
γυναίκας μόνον και παΐδας- επί τών εικ. 52 καί 55 αγαλ-
μάτια λίαν χαρακτηριστικά, έν έμβλημα, εις χοίρος καί δύο
λύχνοι, έπι δέ τών εικ. 54-57 ποικίλα αγγεία καί λύχνοι,
ενδεικτικά πάντα τής λατρείας καί ακμής τού ίεροΰ έν τοις
μεταξύ 300—100 π. Χρ. χρόνοις, γενικώς ειπείν.
Άφ' ού λοιπόν ευρομεν το ιερόν τούτο, ήτο εΰλογον
νά ύποπτεύσωμεν ότι οι παρακείμενοι πύργοι θά ένεΐχον
στήλας καί άλλο όμοιον ύλικόν, ε'ιλημμένον ού μόνον έκ
45
κρών κοινών λίθων οικοδομήματα τίνα (είκών 47' ί8' 49),
έφ' ών των τοίχων ουδεμία χρήσις προγενεστέρου ύλικοϋ
έγένετο, πλην λείας πλακός, γραπτής ποτέ, έπι παραθύρου-
άνήκουσι δε ταΰτα τοις ολίγον π. Χρ. χρόνοις, διότι βό-
θροι τινές τάφοη- ήψαντο ένιαχοΰ των τοίχων των οικοδο-
μημάτων τούτων και διέρρηξαν αυτούς.
Συνηντήσαμεν δ' εγγύς των τοιχαρίων τούτο)ν, παρ'
αυτά και ύπ' αυτά, ένια-
'/ορ είς ίκανόν βάθος, βο-
θρίσκους (είκών ί8' Ι!))
πλήρεις άγαλματίαον πή-
λινων, τινών μαρμάρινων
(εικ. 50), αγγείων, λύχνων,
βωμών πώρινων, λίθι-
νων, πήλινων, παρακείμε-
νος δέ ου μακράν στήλας
άναθηματικάς τη Πασι-
κράτα και βωμίσκους έπι-
γεγραμμένους (είκών ■'>())■
μία των επιγραφών ανα-
φέρει ίέρειαν της θεάς*
ήτο δ' εμφανές ότι, οι βο-
Πρίσκοι έποιή0ησαν επί-
τηδες υπό ίερειώΛ' ώς τί-
νες άποθέται», ίνα περι-
λάβωσι τά περισσά και
προγενέστερα τοιαύτα α-
ναθήματα εν τω ίερώ
και ούτως ύπολειφθη χώ-
ρος προς άνό.Οεσιν ετέρων.
Έν τω μέσφ δέ που τοΰ [ΐεγίστου τών οικοδομημά-
των τούτων (είκών 49 το Π.), εΰρομεν ώραιοτάτην κεφα-
λήν γυναικός, της θέας βεβαίως, Παρίου μαρμάρου, μεγέ-
θους υπέρτερου κατά τι τοΰ τελείου γυναικείου (είκών 51)'
μετ' ου πολύ ευρομεν περαιτέρω σπόνδυλον ίκανώς μέγαν,
άλλ' έφθαρμενον, τμήματα παραστάδοον λειοτάτων και έντε-
χνους πεποικιλμένων, άλλ' επίσης ο'ικτρώς έφθαρμένων, μάλι-
στα ως διαξεομένων πάλαι ύπό τοΰ άροτρου και διαρριπτομέ-
νων εκάστοτε ύπό τών γεωργών.
Τέλος συνηντήσαμεν ού μακράν τοϋ σπονδύλου καί
τίνα στερεοβάτην, έλάχι-
Είκών 50. \Γό αγαλμάτια Παρίου μαρμάρου (τοϋ αριστερού ή κεφαλή είναι άποκεκομμένη)
καί εις πώρινο; βωμός μετ' επιγραφής Πρωτάς ΠαοιΧράτα εύχήν.
Έκ τοϋ ιερού της Πασικράτας.
στα σωθέντα, αλλ" επιμε-
λέστατα ποιηθέντα (είκών
(8 το Σ,)• διότι το μεν
πολύ της Ανατολικής αυ-
τού πλευράς έςηφάνισεν
ή διανοιχθεΐσα οδός, περί
ής εϊπομεν έν τοις άνω,
το δέ Νότιον ήμισυ και
πλέον τοΰ όλου οι μετα-
γενέστεροι τάφοι- έποιήθη
δέ διά πλακών μαρμαρί-
νων, κάλλιστα λελαξευ-
μένων, μετ' εύθυντηρίας
ομοίων ακατέργαστων οι
σίδηροι σύνδεσμοι εκά-
στων λίθων τού αναβα-
θμού άνά δύο, γομφού-
μενοι δι' έγχύσεοις μολύ-
βδου έπι τόρμοον, έσώ-
θησαν πολλαχοΰ.
Καίτοι δ' έπ' ελάχι-
στον έν τω παρόντι άνεσκάφη και έξηρευνήθη ό χώρος
τού ιερού τούτου, άπέδωκε πλουσιώτατα ευρήματα, πολλού
και ποικίλου διαφέροντος- δείγ[ΐατά τίνα παρέχομεν ενταύθα
προχείρως και άδρώς, κατ' ανάγκην διαλαβόντες γενικώτε-
^%' ^•| Ι
ίν. ν
2& Ι
ΗΓ Κ'
^Η^ιΐβΜ
Η
\34% 1
;^Η
η' * Ι
Ι
^^Κ^λλλ^'^-* μι
Είκών 51. Τρεις απόψεις της κεφαλής μετά λαιμοϋ καί μέρους τοϋ στήθους αγάλματος γυναικός, Παρίου μαρμάρου. Έκ φωτογραφίας
γενομένης ευθύς μετά τήν είίρεσιν, πρό τοϋ καθαρισμού. Έκ τοΰ ίεροϋ τής Πασικράτας.
οον περί τοΰ ιερού τούτου, ως σχετιζομένου προς τον
πέμπτον πύργον σκοποϋμεν δέ νά έξετάσωμεν τά κατ' αυτό
καί τήν ούτως απλώς έκφερομένην θεάν άλλαχοΰ διεξοδι-
κοκερον, άφ' ου τάχιστα περατώσωιιεν τήν άνασκαφήν αυτού.
Έπι τών εικ. 53 καί 55 αποδίδονται ακέραια πήλινα
αγαλμάτια, ών τίνα διατηροϋσιν ίχνη βαφών καί παριστώσι
γυναίκας μόνον και παΐδας- επί τών εικ. 52 καί 55 αγαλ-
μάτια λίαν χαρακτηριστικά, έν έμβλημα, εις χοίρος καί δύο
λύχνοι, έπι δέ τών εικ. 54-57 ποικίλα αγγεία καί λύχνοι,
ενδεικτικά πάντα τής λατρείας καί ακμής τού ίεροΰ έν τοις
μεταξύ 300—100 π. Χρ. χρόνοις, γενικώς ειπείν.
Άφ' ού λοιπόν ευρομεν το ιερόν τούτο, ήτο εΰλογον
νά ύποπτεύσωμεν ότι οι παρακείμενοι πύργοι θά ένεΐχον
στήλας καί άλλο όμοιον ύλικόν, ε'ιλημμένον ού μόνον έκ