102
MAŁGORZATA LISIEWICZ
Ryc. 8. Orlan, fotomontaż. „Art in America”, nr 2, luty 1993
Sztuka usiłuje zaprzeczyć bezcielesnej konfiguracji podmiotu, zmusza-
jąc widza z uporczywością i natręctwem do obcowania z ludzką fizjologią,
wskazując na obszar, w którym powinna dokonać się samoidentyfikacja
współczesnej jednostki. Sztuka lat 80. jest próbą konfrontacji kulturowej
i biologicznej tożsamości, aby „uleczyć” schizofreniczne rozdarcie współ-
czesnego człowieka na „pejoratywny” wizerunek biologiczny i nieustannie
korygujący go wizerunek kulturowy.
MAŁGORZATA LISIEWICZ
Ryc. 8. Orlan, fotomontaż. „Art in America”, nr 2, luty 1993
Sztuka usiłuje zaprzeczyć bezcielesnej konfiguracji podmiotu, zmusza-
jąc widza z uporczywością i natręctwem do obcowania z ludzką fizjologią,
wskazując na obszar, w którym powinna dokonać się samoidentyfikacja
współczesnej jednostki. Sztuka lat 80. jest próbą konfrontacji kulturowej
i biologicznej tożsamości, aby „uleczyć” schizofreniczne rozdarcie współ-
czesnego człowieka na „pejoratywny” wizerunek biologiczny i nieustannie
korygujący go wizerunek kulturowy.