194

PIOTR BERNATOWICZ

Kubizm zabrzmi jeszcze w kilku późniejszych obrazach Jaremy, w
Kompozycjach z 1949 r. Jest jednak coś bardzo indywidualnego w sposo-
bie kładzenia szerokich plam barwnych. Są one odizolowane od siebie, to
nie linie separują je i łączą zarazem, jak ma to miejsce u Picassa. Oddzie-
la je jasna przestrzeń, która kryje się gdzieś w tylnym planie obrazu. Ten
sposób operowania odseparowanymi plamami o organicznych, płynnych
kształtach zostanie rozwinięty przez artystkę w monotypiach z lat pięć-
dziesiątych.


8. Jonasz Stern, Kompozycja, 1948, olej, płótno, zaginiony

Jonasza Sterna łączyła z Jaremą, prócz przedwojennych wspomnień,
także bliska przyjaźń i rola seniora w powojennej GMP. Artysta maluje
już w roku 1933 Akt, który może być ilustracją zainteresowania Picas-
sem, o czym mówi on w cytacie zamieszczonym powyżej. Być może dlate-
go w obrazach powojennych nie pojawiają się już motywy figuralne i po-
staci kobiet. Stern maluje głównie obrazy abstrakcje, które w ogólnej
stylistyce, podobnie jak obrazy Jaremy, przywołują kubizm syntetyczny.
Wskażmy tutaj Kompozycję 1948 r. (il. 8).