DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Kołacka, Daria: Czy portret musi mieć głowę?: o Alberta Giacomettiego zmaganiu z materią w kilku częściach
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.28198#0016
14
DARIA KOŁACKA
ka, to odtąd możliwość napotkania spojrzenia. Pragnienie to spełnia się
w roku 1947 w Genewie17.
Spotkanie Anette jest momentem, w którym powraca zaufanie do
utraconej jedności świata, a tym samym możliwym staje się powrót do
17 Jean Starobinsky wspomina, że gdy po raz pierwszy zobaczył Alberta z Anette po-
wiedział sobie, że była tym, na co Giacometti czekał: „młoda kobieta stojąca naprzeciw nie-
go, patrząca prosto na niego, rozmawiająca z nim i żyjąca razem z nim, nieskończenie
otwarta i nieskończenie skromna, w cudownej frontalności” (podkr. — D.K.). Por.
J. Starobinski (i in.), Alberta Giacometti: retour a la figuration, 1934-1947, katalog wy-
stawy, Genf-Paris, 1986, s. 17.
DARIA KOŁACKA
ka, to odtąd możliwość napotkania spojrzenia. Pragnienie to spełnia się
w roku 1947 w Genewie17.
Spotkanie Anette jest momentem, w którym powraca zaufanie do
utraconej jedności świata, a tym samym możliwym staje się powrót do
17 Jean Starobinsky wspomina, że gdy po raz pierwszy zobaczył Alberta z Anette po-
wiedział sobie, że była tym, na co Giacometti czekał: „młoda kobieta stojąca naprzeciw nie-
go, patrząca prosto na niego, rozmawiająca z nim i żyjąca razem z nim, nieskończenie
otwarta i nieskończenie skromna, w cudownej frontalności” (podkr. — D.K.). Por.
J. Starobinski (i in.), Alberta Giacometti: retour a la figuration, 1934-1947, katalog wy-
stawy, Genf-Paris, 1986, s. 17.