DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Kołacka, Daria: Czy portret musi mieć głowę?: o Alberta Giacomettiego zmaganiu z materią w kilku częściach
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28198#0023
CZY PORTRET MUSI MIEĆ GŁOWĘ?
21
10. Mężczyzna, kobieta i dziecko, 1931, drewno i metal, 35:25:9 cm, Bazylea, Óffentliche
Kunstsammlung
problem wolumenu. W tym jednak momencie acefalia okresu surreali-
stycznego oznacza (pozorną) rezygnację z portretu27.
Kres związków Giacomettiego z surrealizmem wyznacza powrót do
pionu (a tym samym do życia): człowiek może znów stanąć wyprostowa-
ny. Zapowiada to jedna z późnych rzeźb okresu surrealistycznego, gdy
Giacometti zwraca się ku formom skrajnie uproszczonym - tak prostym,
że avant la lettre można je nazwać minimalistycznymi. Przykładem ta-
kiej pracy jest rzeźba 1+1=3 z roku 1934.
Jej wysokość (160 cm) odnosi się do średniego wzrostu kobiety. Jeśli
porównać tę pracę z wcześniejszą o osiem lat Kobietą-łyżką, okaże się, że
wklęśnięcie w 1+1=3 jest dokładnym odpowiednikiem formy tamtej
rzeźby. Dwie wypukłości powyżej sugerują piersi, a - ledwo zauważalne
27 W rzeczy samej Giacometti nigdy nie zarzuci go bez reszty: każdy wakacyjny pobyt
w Stampie wiąże się z przedstawieniami członków rodziny. Gdy w roku 1925 sześć miesię-
cy spędza u rodziców, powraca wręcz do przedstawiania zupełnie tradycyjnego (jakby nie
miał odwagi przyznać się bliskim, że opuszcza wszystko, co dla nich cennej.W czasie, gdy
pracuje nad Unoszącą się kulą - manifestem surrealistycznej rzeźby - maluje też mirabel-
ki i jabłka. Ta nieustanna dwoistość dochodzić będzie do głosu na różnych etapach jego
twórczości.
21
10. Mężczyzna, kobieta i dziecko, 1931, drewno i metal, 35:25:9 cm, Bazylea, Óffentliche
Kunstsammlung
problem wolumenu. W tym jednak momencie acefalia okresu surreali-
stycznego oznacza (pozorną) rezygnację z portretu27.
Kres związków Giacomettiego z surrealizmem wyznacza powrót do
pionu (a tym samym do życia): człowiek może znów stanąć wyprostowa-
ny. Zapowiada to jedna z późnych rzeźb okresu surrealistycznego, gdy
Giacometti zwraca się ku formom skrajnie uproszczonym - tak prostym,
że avant la lettre można je nazwać minimalistycznymi. Przykładem ta-
kiej pracy jest rzeźba 1+1=3 z roku 1934.
Jej wysokość (160 cm) odnosi się do średniego wzrostu kobiety. Jeśli
porównać tę pracę z wcześniejszą o osiem lat Kobietą-łyżką, okaże się, że
wklęśnięcie w 1+1=3 jest dokładnym odpowiednikiem formy tamtej
rzeźby. Dwie wypukłości powyżej sugerują piersi, a - ledwo zauważalne
27 W rzeczy samej Giacometti nigdy nie zarzuci go bez reszty: każdy wakacyjny pobyt
w Stampie wiąże się z przedstawieniami członków rodziny. Gdy w roku 1925 sześć miesię-
cy spędza u rodziców, powraca wręcz do przedstawiania zupełnie tradycyjnego (jakby nie
miał odwagi przyznać się bliskim, że opuszcza wszystko, co dla nich cennej.W czasie, gdy
pracuje nad Unoszącą się kulą - manifestem surrealistycznej rzeźby - maluje też mirabel-
ki i jabłka. Ta nieustanna dwoistość dochodzić będzie do głosu na różnych etapach jego
twórczości.