38

DARIA KOŁACKA

tylko ze współczucia, jakie musiał żywić dla Diego, lecz przede wszystkim
z tego powodu, że wydarzenie to projektował na samego siebie: utrata pal-
ców oznaczałaby dla niego niemożność rzeźbienia ciała i jego dotykania57.
Pochodząca z tego samego roku praca Czuły dotyk odnosi się do tego
drugiego aspektu obaw Giacomettiego. Płaski blok marmuru obejmowa-


22. Czuły dotyk, 1932, marmur, 47,5:49,5:16 cm, Paryż, Musee National d’Art Moderne
57 Inne wspomnienie wiąże się z czasami wojny, z rokiem 1940, gdy Paryż płonął, a na
jednej z ulic Giacometti natrafił na odcięte ramię człowieka, przykryte innymi ciałami, po-
śród których leżała też odcięta głowa brodatego mężczyzny. Doświadczenie rozkawałkowa-
nia ciała stało się odtąd jakby bliższe, prawdziwsze, bardziej cielesne, mniej przetrawione
przez intelekt niż prace okresu surrealistycznego (np. Kobieta z rozprutą tchawicą z 1932).
Leinz komentuje to jako przybbżenie doświadczenia własnej śmierci i większej świadomości