60

DARIA KOŁACKA


nefoy - jako próba bezpośredniego ujęcia aktu metafizycznego95. W Gło-
wie, która patrzy ma miejsce kres przedstawiania, a właściwie przekro-
czenie granic przedstawieniowości, zerwanie ze wszystkim, co mieścić się
może w definicji „wyglądu”96.

9,J Por. Y. Bonnefoy, Alberto Giacometti..., op. cit., s. 149. Choć w przypadku Giacomet-
tiego może trafniej byłoby mówić o zeświecczonym egzystencjalizmie Sartre’a niż o metafizyce.
96 Wychodząc z tradycji figurek cykladzkich, na których uczył się upraszczania, Giaco-
metti dochodzi do człowieka jako bardziej ogólnej idei; za kilka lat, dzięki temu, w nowy
sposób wróci do osoby.