224
PIOTR PIOTROWSKI
charakterystyki sztuki lat siedemdziesiątych w Belgradzie to wyraźne
manifestacje ego artysty176. Autor podaje kilka przykładów jednej i dru-
giej tendencji. W kwestii natężenia zainteresowań własną tożsamością,
samoidentyfikacją w sztuce, powołuje pracę Rasy Todosijevića, który
w początku lat siedemdziesiątych wydał pocztówkę z własnym zdjęciem
i napisem na klatce piersiowej „TAK”. W tym też kontekście można wi-
dzieć manifestacje tego artysty polegające na eksponowaniu decyzji twór-
cy jako podstawy definicji działa, jak było to w pracy Picie wody w latach
1973-1974, w których artysta po prostu w rozmaitych konfiguracjach sy-
tuacyjnych wypijał wodę (ił. 41). Slavko Matković z kolei w 1974 roku
41. Rasa Todisijević, Picie wody, 1974, Sudentski kulturni centr Belgrad; repr. The New
Art Practice in Yugoslaoia, 1966-1978, red. M. Susovski, Zagreb: Galerija suvremene um-
jetnosti, 1978
w Hamburger Zeitung opublikował oświadczenie , jestem artystą”. Dene-
gri cytuje tu również działania Mariny Abramović. W tym świetle cieka-
wie również przedstawiają się realizacje Radomira Damnjanovića-Dam-
176 J. Denegri, Gouor u prvom licu - isticanje indwidualnosti umetnika u novoj umet-
nickojpraksi 70-ihgodina, (w:) Nova umetnost u Serbiji, 1970-1980..., op. cit., s. 7.
PIOTR PIOTROWSKI
charakterystyki sztuki lat siedemdziesiątych w Belgradzie to wyraźne
manifestacje ego artysty176. Autor podaje kilka przykładów jednej i dru-
giej tendencji. W kwestii natężenia zainteresowań własną tożsamością,
samoidentyfikacją w sztuce, powołuje pracę Rasy Todosijevića, który
w początku lat siedemdziesiątych wydał pocztówkę z własnym zdjęciem
i napisem na klatce piersiowej „TAK”. W tym też kontekście można wi-
dzieć manifestacje tego artysty polegające na eksponowaniu decyzji twór-
cy jako podstawy definicji działa, jak było to w pracy Picie wody w latach
1973-1974, w których artysta po prostu w rozmaitych konfiguracjach sy-
tuacyjnych wypijał wodę (ił. 41). Slavko Matković z kolei w 1974 roku
41. Rasa Todisijević, Picie wody, 1974, Sudentski kulturni centr Belgrad; repr. The New
Art Practice in Yugoslaoia, 1966-1978, red. M. Susovski, Zagreb: Galerija suvremene um-
jetnosti, 1978
w Hamburger Zeitung opublikował oświadczenie , jestem artystą”. Dene-
gri cytuje tu również działania Mariny Abramović. W tym świetle cieka-
wie również przedstawiają się realizacje Radomira Damnjanovića-Dam-
176 J. Denegri, Gouor u prvom licu - isticanje indwidualnosti umetnika u novoj umet-
nickojpraksi 70-ihgodina, (w:) Nova umetnost u Serbiji, 1970-1980..., op. cit., s. 7.