CIAŁO I TOŻSAMOŚĆ. SZTUKA CIAŁA W EUROPIE ŚRODKOWEJ
203
1. Alina Szapocznikow, Noga, 1962-1965, Muzeum Sztuki, Łódź
kich multiplikowanych fragmentów ciała”, jakimi Szapocznikow się po-
sługiwała3. Naturalnie, takich prac, które powstały w wyniku połączenia
rozmaitych materiałów z wykorzystaniem poliestru i poliuretanu, będzie
więcej. Rzecz w tym, że z końcem lat sześćdziesiątych, wraz z postawie-
niem diagnozy raka piersi i podjęciem leczenia, jej prace dotyczące ciała
nabierają zupełnie nowego wymiaru zarówno w kategoriach estetycz-
nych, jak egzystencjalnych. Agata Jakubowska z kolei, szukając łącznika
między ostatnim okresem twórczości Szapocznikow towarzyszącym jej cho-
robie a wcześniejszym, podkreśla wagę innej pracy, również związanej
J U. Czartoryska, „Okrutna jasność”, (w:) Alina Szapocznikow, 1926-1973, red.
A. Rottenberg i Z. Gołubiew, op. cit., s. 18.
203
1. Alina Szapocznikow, Noga, 1962-1965, Muzeum Sztuki, Łódź
kich multiplikowanych fragmentów ciała”, jakimi Szapocznikow się po-
sługiwała3. Naturalnie, takich prac, które powstały w wyniku połączenia
rozmaitych materiałów z wykorzystaniem poliestru i poliuretanu, będzie
więcej. Rzecz w tym, że z końcem lat sześćdziesiątych, wraz z postawie-
niem diagnozy raka piersi i podjęciem leczenia, jej prace dotyczące ciała
nabierają zupełnie nowego wymiaru zarówno w kategoriach estetycz-
nych, jak egzystencjalnych. Agata Jakubowska z kolei, szukając łącznika
między ostatnim okresem twórczości Szapocznikow towarzyszącym jej cho-
robie a wcześniejszym, podkreśla wagę innej pracy, również związanej
J U. Czartoryska, „Okrutna jasność”, (w:) Alina Szapocznikow, 1926-1973, red.
A. Rottenberg i Z. Gołubiew, op. cit., s. 18.