DOI Heft:
[Rozprawy]
DOI Artikel:Piotrowski, Piotr: Ciało i tożsamość: sztuka ciała w Europie Środkowej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28200#0216
CIAŁO I TOŻSAMOŚĆ. SZTUKA CIAŁA W EUROPIE ŚRODKOWEJ
213
9. Natalia LL (Lach-Lachowicz), Sztuka konsumpcyjna, 1972, Muzeum
Sztuki, Łódź
do modelu masowej kultury, są ciekawym przykładem ujawniania me-
chanizmów konsumpcyjnego społeczeństwa i jego obecności w kulturze
wizualnej. Być może tego rodzaju krytyka kultury konsumpcyjnej w kraju,
w którym na początku lat siedemdziesiątych konsumpcja nie miała jed-
noznacznego charakteru ani ideologicznego, ani praktycznego (parówki nie
były częstym w sklepach mięsnych towarem, a po banany - dostępne głów-
nie w okresach przedświątecznych - ustawiały się długie kolejki), była
dość wątpliwa, a przede wszystkim dwuznaczna. Konsumpcja bowiem
pojawiała się przede wszystkim w sferze oczekiwań, zarówno władzy, jak
społeczeństwa. Kultura konsumpcyjna stanowiła obiekt pożądania za-
równo polskiej władzy lat siedemdziesiątych, która tą drogą chciała sobie
zapewnić polityczną legitymację, ale której polityka skończyła się kom-
pletną (konsumpcyjną i polityczną) katastrofą, jak też społeczeństwa
dość bezkrytycznie przyglądającego się zachodniej kulturze (konsumpcyj-
nego) spektaklu. To ostatnie w jakimś stopniu jest zrozumiałe. Najpierw
wszak trzeba konsumować, sklepy muszą być pełne bananów i parówek,
213
9. Natalia LL (Lach-Lachowicz), Sztuka konsumpcyjna, 1972, Muzeum
Sztuki, Łódź
do modelu masowej kultury, są ciekawym przykładem ujawniania me-
chanizmów konsumpcyjnego społeczeństwa i jego obecności w kulturze
wizualnej. Być może tego rodzaju krytyka kultury konsumpcyjnej w kraju,
w którym na początku lat siedemdziesiątych konsumpcja nie miała jed-
noznacznego charakteru ani ideologicznego, ani praktycznego (parówki nie
były częstym w sklepach mięsnych towarem, a po banany - dostępne głów-
nie w okresach przedświątecznych - ustawiały się długie kolejki), była
dość wątpliwa, a przede wszystkim dwuznaczna. Konsumpcja bowiem
pojawiała się przede wszystkim w sferze oczekiwań, zarówno władzy, jak
społeczeństwa. Kultura konsumpcyjna stanowiła obiekt pożądania za-
równo polskiej władzy lat siedemdziesiątych, która tą drogą chciała sobie
zapewnić polityczną legitymację, ale której polityka skończyła się kom-
pletną (konsumpcyjną i polityczną) katastrofą, jak też społeczeństwa
dość bezkrytycznie przyglądającego się zachodniej kulturze (konsumpcyj-
nego) spektaklu. To ostatnie w jakimś stopniu jest zrozumiałe. Najpierw
wszak trzeba konsumować, sklepy muszą być pełne bananów i parówek,