DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Kubiak, Szymon Piotr: Odbudowa modernizmu - modernizm odbudowy: Interbau, urbanistyka i architektura Berlina lat 50. XX wieku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28197#0144
142
SZYMON PIOTR KUBIAK
kondygnacji107. Vago osiągnął to przez obniżenie lub podniesienie pozio-
mów stropu tych pomieszczeń w stosunku do zasadniczego podziału na
piętra. W wyniku tego zabiegu niektóre pokoje znalazły się w „zagłębie-
niu”, skomunikowanym z pozostałymi wnętrzami jednym biegiem scho-
dów. Inne otrzymały podwyższony sufit, zachowując podłogę na ogólnym
poziomie, a ponadto - wielkie kwadratowe okno od wschodu, nasuwające
nieodparte skojarzenia ze strukturami budowli Le Corbusiera: prze-
szkleniem Maison Citrohan (1920), pawilonu L’Esprit Nouveau (1925),
czy dwukondygnacyjnego pokoju w jednostce marsylskiej.
19. A. Aalto, Galeriowiec w Hansaviertel, 1957, widok od południowego zachodu („Bau-
kunst und Werkform” nr 11, 1957)
Ogląd bloku Vago od zachodu pozwala odczytać siedem kondygnacji
mieszkalnych, podczas gdy przeciwległą „fasadę główną” artykułuje raz
siedem pasów balkonów-logii, to znów tylko pięć kondygnacji okien.
Dzięki temu wschodnia elewacja uzyskała dość dynamiczną strukturę,
zasadniczo różną od horyzontalności berlińskiego domu Le Corbusiera,
o elewacjach opiętych nieprzerwanymi pasami loggii. U Vago wysunięcie
przed lico elewacji ścianek balustradowych balkonów oraz zagłębienie
107 B. Szmidt, Interbau. Próba oceny,„Architektura” nr 12, 1957, s. 472.
SZYMON PIOTR KUBIAK
kondygnacji107. Vago osiągnął to przez obniżenie lub podniesienie pozio-
mów stropu tych pomieszczeń w stosunku do zasadniczego podziału na
piętra. W wyniku tego zabiegu niektóre pokoje znalazły się w „zagłębie-
niu”, skomunikowanym z pozostałymi wnętrzami jednym biegiem scho-
dów. Inne otrzymały podwyższony sufit, zachowując podłogę na ogólnym
poziomie, a ponadto - wielkie kwadratowe okno od wschodu, nasuwające
nieodparte skojarzenia ze strukturami budowli Le Corbusiera: prze-
szkleniem Maison Citrohan (1920), pawilonu L’Esprit Nouveau (1925),
czy dwukondygnacyjnego pokoju w jednostce marsylskiej.
19. A. Aalto, Galeriowiec w Hansaviertel, 1957, widok od południowego zachodu („Bau-
kunst und Werkform” nr 11, 1957)
Ogląd bloku Vago od zachodu pozwala odczytać siedem kondygnacji
mieszkalnych, podczas gdy przeciwległą „fasadę główną” artykułuje raz
siedem pasów balkonów-logii, to znów tylko pięć kondygnacji okien.
Dzięki temu wschodnia elewacja uzyskała dość dynamiczną strukturę,
zasadniczo różną od horyzontalności berlińskiego domu Le Corbusiera,
o elewacjach opiętych nieprzerwanymi pasami loggii. U Vago wysunięcie
przed lico elewacji ścianek balustradowych balkonów oraz zagłębienie
107 B. Szmidt, Interbau. Próba oceny,„Architektura” nr 12, 1957, s. 472.