DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Kubiak, Szymon Piotr: Odbudowa modernizmu - modernizm odbudowy: Interbau, urbanistyka i architektura Berlina lat 50. XX wieku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28197#0146
144
SZYMON PIOTR KUBIAK
i Huberta Hoffmanna. Luckhardt, w latach 50. zaliczany już do klasy-
ków nowoczesności, zapisał się w dziejach Berlina realizacją dwóch do-
mów jednorodzinnych w kolonii Am Rupenhorn, podjętą w 1928 roku
wraz z bratem Hansem i Alfonsem Ankerem. Biuro architektoniczne
Gebriider Luckhard & Anker zaproponowało głośne w swoim czasie roz-
wiązanie urbanistyczne Alexanderplatz (Alexanderplatz-Wettbewerb,
1928) - jednolite, długie, faliste elewacje budynków, o charakterystycz-
nych pasach okien wstęgowych. Podobny efekt osiągnęli oni w jednym
z pierwszych powojennych kompleksów mieszkaniowych przy Kottbusser
Tor na Kreuzbergu (1956)112. Podkreślenie zwartości bryły i roli linii
horyzontalnych cechuje również blok w Hansaviertel, zaprojektowany
przy współpracy Hoffmanna - absolwenta Bauhausu i współtwórcy Kar-
ty Ateńskiej113.
Budowlą szczególną i jednocześnie jedną z najbardziej wysublimo-
wanych stylizacji przedwojennego dzieła Le Corbusiera jest apartamen-
towiec Paula Baumgartena (Berlin). Obiekt oznaczony w oficjalnym
katalogu INTERBAU numerem „25” znajduje się na południowo-wschod-
nim krańcu terenu wystawowego, granicząc zarazem od północy z Alto-
naer StraBe i obszarem parku - od południa. Baumgarten opisał swoją
koncepcję w odniesieniu do sytuacji urbanistycznej: „Podjęcie zlecenia
oznaczało dla mnie wzniesienie siedmiu dwupoziomowych mieszkań w
południowej części Hansaviertel w formie odpowiednio według mnie
podkreślającej to położenie. Powiedziałem sobie, że nie powinno zostać
zbudowane dwupoziomowe mieszkanie, lecz domki jednorodzinne, które
nie spoczywają jednak na poziomie gruntu, gdyż niemożliwa wydawała-
by mi się wówczas swobodna piesza komunikacja w Tiergarten. Wyda-
wało mi się zatem racjonalne postawić dom na podporach i dać lokato-
rom ogród na dachu, który zajmowałby całą głębokość domu, aby można
się było delektować od południa spokojnym Tiergarten, a od północy wi-
dokiem na nową część Hansaviertel”114.
112 A. Dulewicz, Encyklopedia sztuki niemieckiej..., s. 272.
113 H. Hoffmann był kierownikiem Urzędu Planowania Berlina Zachodniego (1949-
52) oraz wykładowcą Zakładu Naukowo-Doświadczalnego w Berlinie-Dahlem (1952-54).
Sporządził także koncepcję wystawy towarzyszącej INTERBAU „Die Stadt von morgen”.
Profesor Technische Universitat w Graz (od 1959), członek Akademie der Kiinste w Berli-
nie Zachodnim (od 1972), członek honorowy Stowarzyszenia Architektów Greckich (od
1983) i Akademie der Kiinste w Wiedniu (od 1993). Zob.: H.Hierzegger, Hubert Hoffmann
1904-1999, „Bauwelt” nr 38, 8. Oktober 1999, s. 2118.
114 P. Baumgarten, Haus fur Angehórige der Eternit AG, Hansaoiertel Berlin, ,Archi-
tektur und Wohnform” H. 3, 1962, s. 103, tłum.: Sz.P. Kubiak.
SZYMON PIOTR KUBIAK
i Huberta Hoffmanna. Luckhardt, w latach 50. zaliczany już do klasy-
ków nowoczesności, zapisał się w dziejach Berlina realizacją dwóch do-
mów jednorodzinnych w kolonii Am Rupenhorn, podjętą w 1928 roku
wraz z bratem Hansem i Alfonsem Ankerem. Biuro architektoniczne
Gebriider Luckhard & Anker zaproponowało głośne w swoim czasie roz-
wiązanie urbanistyczne Alexanderplatz (Alexanderplatz-Wettbewerb,
1928) - jednolite, długie, faliste elewacje budynków, o charakterystycz-
nych pasach okien wstęgowych. Podobny efekt osiągnęli oni w jednym
z pierwszych powojennych kompleksów mieszkaniowych przy Kottbusser
Tor na Kreuzbergu (1956)112. Podkreślenie zwartości bryły i roli linii
horyzontalnych cechuje również blok w Hansaviertel, zaprojektowany
przy współpracy Hoffmanna - absolwenta Bauhausu i współtwórcy Kar-
ty Ateńskiej113.
Budowlą szczególną i jednocześnie jedną z najbardziej wysublimo-
wanych stylizacji przedwojennego dzieła Le Corbusiera jest apartamen-
towiec Paula Baumgartena (Berlin). Obiekt oznaczony w oficjalnym
katalogu INTERBAU numerem „25” znajduje się na południowo-wschod-
nim krańcu terenu wystawowego, granicząc zarazem od północy z Alto-
naer StraBe i obszarem parku - od południa. Baumgarten opisał swoją
koncepcję w odniesieniu do sytuacji urbanistycznej: „Podjęcie zlecenia
oznaczało dla mnie wzniesienie siedmiu dwupoziomowych mieszkań w
południowej części Hansaviertel w formie odpowiednio według mnie
podkreślającej to położenie. Powiedziałem sobie, że nie powinno zostać
zbudowane dwupoziomowe mieszkanie, lecz domki jednorodzinne, które
nie spoczywają jednak na poziomie gruntu, gdyż niemożliwa wydawała-
by mi się wówczas swobodna piesza komunikacja w Tiergarten. Wyda-
wało mi się zatem racjonalne postawić dom na podporach i dać lokato-
rom ogród na dachu, który zajmowałby całą głębokość domu, aby można
się było delektować od południa spokojnym Tiergarten, a od północy wi-
dokiem na nową część Hansaviertel”114.
112 A. Dulewicz, Encyklopedia sztuki niemieckiej..., s. 272.
113 H. Hoffmann był kierownikiem Urzędu Planowania Berlina Zachodniego (1949-
52) oraz wykładowcą Zakładu Naukowo-Doświadczalnego w Berlinie-Dahlem (1952-54).
Sporządził także koncepcję wystawy towarzyszącej INTERBAU „Die Stadt von morgen”.
Profesor Technische Universitat w Graz (od 1959), członek Akademie der Kiinste w Berli-
nie Zachodnim (od 1972), członek honorowy Stowarzyszenia Architektów Greckich (od
1983) i Akademie der Kiinste w Wiedniu (od 1993). Zob.: H.Hierzegger, Hubert Hoffmann
1904-1999, „Bauwelt” nr 38, 8. Oktober 1999, s. 2118.
114 P. Baumgarten, Haus fur Angehórige der Eternit AG, Hansaoiertel Berlin, ,Archi-
tektur und Wohnform” H. 3, 1962, s. 103, tłum.: Sz.P. Kubiak.