Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Instytut Historii Sztuki <Posen> [Hrsg.]
Artium Quaestiones — 18.2007

DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:
Bojarowski, Ewa: Recepcja współczesnej sztuki polskiej w Niemczech po 1989 roku
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.29066#0235
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
RECEPCJA WSPÓŁCZESNEJ SZTUKI POLSKIEJ W NIEMCZECH PO 1989 ROKU

233

zdaniem, do najbardziej otwartych i aktywnych w Europie Wschodniej^
i poświęcano jej kolejne wystawy. W ramach wspomnianego Tygodnia
Kultury i Nauki Polskiej, wiosną 1991 roku, w Museum Wiesbaden od-
była się wystawa pt. „Doppelte Idontitat. Polnische Kunst zu Beginn der
neunziger Jahre", która przybliżyć miała niemieckiemu odbiorcy wyod-
rębniające się w polskiej sztuce postawy tradycji awangardowej, którą
reprezentowali obecni na wystawie: Krzysztof Bednarski, Jarosław Mo-
dzelewski, Józef Robakowski, Ryszard Winiarski, Jarosław Kozłowski
i Zofia Kulik oraz postmodernistyczna „Nowa Ekspresja"^ Grzegorza
Kłamana, Marka Sobczyka, Ryszarda Woźniaka i Zbigniewa Libery.
Grupa 25 przedstawicieli polskiej sztuki lat osiemdziesiątych^, mię-
dzy innymi wspomniani wyżej artyści, miała możliwość zaprezentowania
swojej pozycji. W dniach 22 VI-21 VII 1991 Niemieckie Związki Sztuki,
pod wspólnym tytułem „Kunst, Europa" zdecydowały się zaprezentować
spektrum sztuki państw byłego bloku komunistycznego. Udział w wy-
stawie wzięło 400 artystów z 19 krajów europejskich: Belgii, Holandii,
Luksemburga, Francji, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Grecji, Włoch,
Austrii, Szwajcarii, Islandii, Skandynawii, Jugosławii, Czechosłowacji,
Węgier, Związku Radzieckiego i Polski. Artyści polscy znajdowali się
w szczególnie uprzywilejowanej sytuacji, na którą wpływała ich wielmie-
sięczna obecność na wspomnianych wyżej pokazach. Wystawa „Kunst,
Europa" wskazać miała cechy narodowe, różnice i powiązania europej-
skich artystów oraz ułatwić niemieckiemu odbiorcy usytuowanie.
Próbę zdefiniowania polskiej sztuki podjęła Anda Rottenberg, sta-
wiając pytanie: „Jak rozpoznać można polskiego artystę?". W swojej od-
powiedzi starała się zarysować tło dla sztuki łat osiemdziesiątych. To, co
miało odróżniać polskiego artystę, to istnienie w obrębie szczególnego
systemu politycznego, atmosfera ruchu „Solidarności", doświadczenie
stanu wojennego i kondycja podzielonego społeczeństwa, jaka odbiła się
w sztuce goszczącego w Bruhl pokolenia. Jednocześnie podkreślić należy,
że sztuka ta nie rozwijała się w zupełnej izolacji. Zmiana paradygmatów
19 Materiały archiwalne Kunstmuseum Dusseldorf, „Pressespiegel" wystawy „Baku-
nin in Dresden: polnische Kunst heute", 15 IX-15 X 1990.
20 R. Ziarkiewicz, DoppeBe Jde/ńhdi - Po^nfscAe Bunsi zn Beginn der nennziper Ja/zre,
Landesmuseum Wiesbaden 3 marzec - 5 maj 1991, Wiesbaden 1991, s. 16.
21 Ibidem, s. 3. XII: Mirosław Bałka, Anna Beller, Tomasz Ciecierski, Maciej Do-
wigalło, Mirosław Filonik, Anna Gruszczyńska, Ryszard Grzyb, Paweł Jarodzki, Mariusz
Kruk, Piotr Kurka, Paweł Kwaśniewski, Wojciech Łazarczyk, Zbigniew Libera, Łódź Fa-
bryczna, Robert Maciejuk, Jarosław Modzelewski, Małgorzata Niedziełko, Włodzimierz
Pawlak, Zygmunt Rytka, Tomasz Sikorski, Paweł Susid, Leon Tarasewicz, Szymon
Urbański, Ryszard Woźniak. Większość z nich z okazji tego projektu po raz pierwszy
miała okazję zaprezentować swoje prace w Niemczech. W oranżerii pałacu w Augustus-
burgu swoje prace pokazała na specjalnej wystawie indywidualnej Natalia LL.
 
Annotationen