DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Soćko, Adam: Pałac Parysów czy pałac Leśniowolskich?: uwagi do badań nad siedzibami szlacheckimi w trybunalskim Lublinie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.29069#0036
34
ADAM SOĆKO
6. Fragment tzw. planu Bekiewicza, 1649 - widoczne wschodnie
skrzydło pałacu Parysów, ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki
Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie
pałac Parysów, choć należał on wówczas do kogo innego^, oraz wzmianki
z 1752 roku o pałacu „parysowskim"6, autor starał się związać dzieje bu-
dynku ze skromnymi przekazami na temat przedstawicieli tego rodu.
Uznał on ostatecznie, że postaciami odpowiedzialnymi za ukształtowanie
założenia w formie pałacu czteroskrzydłowego z wewnętrznym dziedziń-
cem o arkadowym, filarowym krużganku (oczywiście z wyjątkiem nad-
budowy drugiego piętra) jest albo Adam Hieronim Parys, kasztelan
warszawski, albo jego syn Feliks (Szczęsny) Zygmunt Parys, w 1653 ro-
ku starosta czerski, a od 1667-1668 kasztelan lubelski?. Feliks zmarł
5 S.Z. Sierpiński, O&raz miasta Labttaa, Warszawa 1839, s. 64. W 1816 roku pałac
należał do Jezierskich, którzy sprzedali budynek wraz z niezabudowaną parcelą na tyłach
Janowi i Dorocie Gromanom - zob.: W Koziejowski, op. cit., s. 46.
s M. Stankowa, ZmtcrzcA znaczenia Laóńna. (764<8-77G7), (w:) Dzie/e Laóti-
na. Próba syntezy, t. 1, Lublin 1965, s. 144, przypis 48 - autorka nie podaje źródła w opar-
ciu o które przytacza informacje na temat pałaców funkcjonujących w Lublinie w roku
17346). Tymczasem W. Bondyra [op. cit., jak w przyp. 1, s. 187, przypis 591 określa jedno-
znacznie datę tej informacji pochodzącej z ksiąg grodzkich lubelskich na rok 1752, a nie
1734. Znamienne jednak, że spośród dziesięciu gmachów tylko interesujący nas pałac zo-
stał tam nazwany „parysowskim" i jako taki nie został związany z konkretną osobą ów-
czesnego właściciela.
^ W. Koziejowski, op. cit., s. 54.
ADAM SOĆKO
6. Fragment tzw. planu Bekiewicza, 1649 - widoczne wschodnie
skrzydło pałacu Parysów, ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki
Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie
pałac Parysów, choć należał on wówczas do kogo innego^, oraz wzmianki
z 1752 roku o pałacu „parysowskim"6, autor starał się związać dzieje bu-
dynku ze skromnymi przekazami na temat przedstawicieli tego rodu.
Uznał on ostatecznie, że postaciami odpowiedzialnymi za ukształtowanie
założenia w formie pałacu czteroskrzydłowego z wewnętrznym dziedziń-
cem o arkadowym, filarowym krużganku (oczywiście z wyjątkiem nad-
budowy drugiego piętra) jest albo Adam Hieronim Parys, kasztelan
warszawski, albo jego syn Feliks (Szczęsny) Zygmunt Parys, w 1653 ro-
ku starosta czerski, a od 1667-1668 kasztelan lubelski?. Feliks zmarł
5 S.Z. Sierpiński, O&raz miasta Labttaa, Warszawa 1839, s. 64. W 1816 roku pałac
należał do Jezierskich, którzy sprzedali budynek wraz z niezabudowaną parcelą na tyłach
Janowi i Dorocie Gromanom - zob.: W Koziejowski, op. cit., s. 46.
s M. Stankowa, ZmtcrzcA znaczenia Laóńna. (764<8-77G7), (w:) Dzie/e Laóti-
na. Próba syntezy, t. 1, Lublin 1965, s. 144, przypis 48 - autorka nie podaje źródła w opar-
ciu o które przytacza informacje na temat pałaców funkcjonujących w Lublinie w roku
17346). Tymczasem W. Bondyra [op. cit., jak w przyp. 1, s. 187, przypis 591 określa jedno-
znacznie datę tej informacji pochodzącej z ksiąg grodzkich lubelskich na rok 1752, a nie
1734. Znamienne jednak, że spośród dziesięciu gmachów tylko interesujący nas pałac zo-
stał tam nazwany „parysowskim" i jako taki nie został związany z konkretną osobą ów-
czesnego właściciela.
^ W. Koziejowski, op. cit., s. 54.