Heymann, Peter; Ascheberg, Heidenreich: Conclvsiones De Appellationibvs: Qvas ... Svb Praesidio Clarissimi ... Dn. Petri Heyman I.V.D. et in celeberrima Heidelbergensi Academia Legum Professoris ordinarij ... Publicè disputandas proponit Heidenricus Ab Asscheberg. Ad diem X. Februar. hora & loco consuetis (Heidelbergae, 1593) [VD16 ZV 25377]

A Ppellationis 'vfus y ut ait IC. inl.i.ff.h.t. quam fitfrt*
quens quamque necessarius, nemo ejt qui nefciat, quippe
cum iniquitatem indicantium velimperitiam corrigat, licet
nonnunquam bene latasfient entias in peius reformet, sifitiare
opera pretium mefiadturum exijlimaui ,fi totam hanc mate-
riam breuiter conclufionibus quibufdam comprehenderem &
ad difiutandumproponerem.
CONCLVSIO PRIMA.
O t e s t autem ita definiri appellatio,
quod sit a minori ad maiorem iudicem
a grauamine vel lententia qua; nondum
in rem iudicatam transiit gradatim fa-
€ta prouocatio, iniquitatis querelam continens.
Singula mebra huius desinitionis insra suis locis latius pertractantur.
II.
Appellare igitur poliunt omnes,qui se inique gra-
uatos esse exiliimant^. Et quidem tantus esl fauor
appellationis, vt 11 plures vna eademq? sententia qux
diucrsitatc factorum separationem non accipiar,slue
suo liue alieno nomine condemnati sint b, vnius ap-
pellatio aliis prosit c, etiamsi is qui appellauit lapsis
io. diebus post sententiam cum aduerlario transegis-
iet d-
a sac.1. i .in princip.ss.h.t.&l. prasdti 17.si. de minorib.c. cum
/peciali porro.ext.h.t.
A. 2 b l.