fideicommissi universalis venit, nisi liberi agnoverint voluntatem
paternam, ut ait Peregrinus citat, art. 6. num. 29. Et hoc maxime
de emphyteusi Ecclesiastica procedit» quae regulariter fideicommis-
so non continetur ut docctFusarius citat, qu/jl. 630. num. ubi ta-
men numeris sequentibus varias hujus decisionis limitationes ad-
ducit* Si ad vitam tantum, vel certum tempus constituta sit em-
phyteusis, cessat quaestio fideicommisfum familiae perpetuum ( de
quo hic agitur) in illa constitui posfe. Tenor itaque contra&us
emphyteutici est attendendus, ut sciatur : an perpetua ? & anhae-
reditaria sit emphyteusis ? consequenter: an fideicommisfo consti-
tuendo sit idonea ? in dubio quidem : tam civilis, quam Ecclesia-
stica emphyteusis perpetua esise censetur juxta ea quae tradit Zoefius
de jure emphyteutico js. locati condusti num. 64. & 6s.; sed non praesu-
mitur esse simpliciter haereditaria , ad quoseunque haeredes transi-
ens, nisi id in contra&u emphyteutico expressum fuerit, aut lege
vel consuetudine generali emphyteuta potestatem de emphyteusi
quo modocunque» puta: testando, legando»fideicommittendo &c.
disponendi habeat. Quo tamen casu , adhuc se osfert quaestio:
an ut fideicommisso universali talis emphyteusis contineatur,ex-
presisa de bonis emphyteuticis mentio in sideicommisiiconstitutio-
ne requiratur? quam pertradat Teregrinus citat, art, 6. num» 30.
& cum illo tenendum est: supposito quod emphyteusis fuerit omni-
no haereditaria, ad quoseunque haeredes transferibilis»etiam extra-
neos, ita: ut in institutionem haeredis extranei etiam non fada il-
lius speciali mentione veiiisset; illam quoque fideicommisso con-
tineri licet /pedalis ejus mentio fada non sit; quia hoc ipso: quod
in quoseunque haeredes transire posfint bonaemphyteutica,sorti-
untur naturam aliorum allodialium > ergo distindum ab illis jus non
est inducendum» quo minus, sicut caetera omnia allodialia , fidei-
commisiTo generali, vel univerfali, etiam sine speciali mentione
contineantur. Deinde sicut ex supra citat. /. sequens quaestio 68. ss.
de legat. 2. colligitur regula: ilia non venire in fideicommissum quae
haeres habiturus erat etiam alio haerede instituto, licet expresfa fuis-
sent; ita a contrario inferri potest : illa fideicommisso contineri,
quae haeres habiturus non erat alio haerede existente, licet expressa
non fuerint; sed v. g. filius emphyteusim absolute haereditariam
non habuisset alio haerede a patre instituto, etiamsi in institutione
non fuisset expressa; ergo veniet emphyteusis mere haereditaria in
fideicommissum, licet expressa illius mentio fada non sit.
N. XXI. Ea quae de emphyteusi haereditaria fideicomisso per-
petuo subjicibili numero praecedente didasunt, procedunt dejurc
communi; dc jure Boemico verum equidem est : nullam legem
extare
paternam, ut ait Peregrinus citat, art. 6. num. 29. Et hoc maxime
de emphyteusi Ecclesiastica procedit» quae regulariter fideicommis-
so non continetur ut docctFusarius citat, qu/jl. 630. num. ubi ta-
men numeris sequentibus varias hujus decisionis limitationes ad-
ducit* Si ad vitam tantum, vel certum tempus constituta sit em-
phyteusis, cessat quaestio fideicommisfum familiae perpetuum ( de
quo hic agitur) in illa constitui posfe. Tenor itaque contra&us
emphyteutici est attendendus, ut sciatur : an perpetua ? & anhae-
reditaria sit emphyteusis ? consequenter: an fideicommisfo consti-
tuendo sit idonea ? in dubio quidem : tam civilis, quam Ecclesia-
stica emphyteusis perpetua esise censetur juxta ea quae tradit Zoefius
de jure emphyteutico js. locati condusti num. 64. & 6s.; sed non praesu-
mitur esse simpliciter haereditaria , ad quoseunque haeredes transi-
ens, nisi id in contra&u emphyteutico expressum fuerit, aut lege
vel consuetudine generali emphyteuta potestatem de emphyteusi
quo modocunque» puta: testando, legando»fideicommittendo &c.
disponendi habeat. Quo tamen casu , adhuc se osfert quaestio:
an ut fideicommisso universali talis emphyteusis contineatur,ex-
presisa de bonis emphyteuticis mentio in sideicommisiiconstitutio-
ne requiratur? quam pertradat Teregrinus citat, art, 6. num» 30.
& cum illo tenendum est: supposito quod emphyteusis fuerit omni-
no haereditaria, ad quoseunque haeredes transferibilis»etiam extra-
neos, ita: ut in institutionem haeredis extranei etiam non fada il-
lius speciali mentione veiiisset; illam quoque fideicommisso con-
tineri licet /pedalis ejus mentio fada non sit; quia hoc ipso: quod
in quoseunque haeredes transire posfint bonaemphyteutica,sorti-
untur naturam aliorum allodialium > ergo distindum ab illis jus non
est inducendum» quo minus, sicut caetera omnia allodialia , fidei-
commisiTo generali, vel univerfali, etiam sine speciali mentione
contineantur. Deinde sicut ex supra citat. /. sequens quaestio 68. ss.
de legat. 2. colligitur regula: ilia non venire in fideicommissum quae
haeres habiturus erat etiam alio haerede instituto, licet expresfa fuis-
sent; ita a contrario inferri potest : illa fideicommisso contineri,
quae haeres habiturus non erat alio haerede existente, licet expressa
non fuerint; sed v. g. filius emphyteusim absolute haereditariam
non habuisset alio haerede a patre instituto, etiamsi in institutione
non fuisset expressa; ergo veniet emphyteusis mere haereditaria in
fideicommissum, licet expressa illius mentio fada non sit.
N. XXI. Ea quae de emphyteusi haereditaria fideicomisso per-
petuo subjicibili numero praecedente didasunt, procedunt dejurc
communi; dc jure Boemico verum equidem est : nullam legem
extare