14
Nunc graviore sonat grandins illa c-hely.
Dii snperi, sublime adeo modulatur ut aequa
Sit iam Romano Thusca loquella sono.
Nee tarnen ille euros frondosus iactat inanes,
Plus quam promittit fronte recessus habet.
Quid referam, quam lenis eat, quam carmina plano
In numeros currant ordine iuncta suos,
Sic memini me saepe sacros vidisse liquores
Profluere imbriferi vis ubi nulla nothi.
Sed quis miretur meditato in carmine tanturn
Cultus, cum pariter non meditata canat?
Quis non hunc iuret Phoebum modo pendeat arcus,
Cornua sint Bromium quis neget esse deum?
Audivi hunc quoties cythara cantare recurva
Abduxit sensus protinus ille meos.
Et quid non possent digiti mulcere loquentes?
Sisteret bis rapidi flumina magna Padi.
Pboebeos medio firmaret in aethere currus,
Lunares pictos sisteret axe boves.
Terribilem saevis Martern revocaret ab armis,
Leniret Ditem falciferumque senem.
Et quas non potuit quondam Rhodopius Orpheus
Plectere Strymonidas flecteret ipse murus8.
Mit der ganzen Kraft einer tief empfindenden, edlen
Seele hat G. Benivieni die Freundschaft Giovanni
Pico’s erwiedert in einer Weise, die scharf bezeichnend
ist für des Dichters und Philosophen "Wesen und
Eigenart. Im Jahre 1494 starb Pico und ward in der
Kirche von San Marco in Florenz beigesetzt. Fast
ein halbes Jahrhundert später rief der Tod den alters-
Nunc graviore sonat grandins illa c-hely.
Dii snperi, sublime adeo modulatur ut aequa
Sit iam Romano Thusca loquella sono.
Nee tarnen ille euros frondosus iactat inanes,
Plus quam promittit fronte recessus habet.
Quid referam, quam lenis eat, quam carmina plano
In numeros currant ordine iuncta suos,
Sic memini me saepe sacros vidisse liquores
Profluere imbriferi vis ubi nulla nothi.
Sed quis miretur meditato in carmine tanturn
Cultus, cum pariter non meditata canat?
Quis non hunc iuret Phoebum modo pendeat arcus,
Cornua sint Bromium quis neget esse deum?
Audivi hunc quoties cythara cantare recurva
Abduxit sensus protinus ille meos.
Et quid non possent digiti mulcere loquentes?
Sisteret bis rapidi flumina magna Padi.
Pboebeos medio firmaret in aethere currus,
Lunares pictos sisteret axe boves.
Terribilem saevis Martern revocaret ab armis,
Leniret Ditem falciferumque senem.
Et quas non potuit quondam Rhodopius Orpheus
Plectere Strymonidas flecteret ipse murus8.
Mit der ganzen Kraft einer tief empfindenden, edlen
Seele hat G. Benivieni die Freundschaft Giovanni
Pico’s erwiedert in einer Weise, die scharf bezeichnend
ist für des Dichters und Philosophen "Wesen und
Eigenart. Im Jahre 1494 starb Pico und ward in der
Kirche von San Marco in Florenz beigesetzt. Fast
ein halbes Jahrhundert später rief der Tod den alters-