& THESAVRVS EX THESAVRO
dignamDEI Populo! At non indignam, si peccara refpicias pertinaciisime
cumulata. Immensa cstJDEI Bcnigrritas, sed in Gratos;
mensus eft Justitia: rigor.
XXVII.
In ingratos im-
M. AURELIUS & FAUSTINA.
PLeraque Humanae vitas tempora, vel Pace transiguntur vel Bello. Pax
felicitatis fons estj Bellum fons miseriar. Si Pax cum DEO stetisset,
nihil eiset, de quo quereretur humanum. genus. Ex quo bellum exortum
est,
NLacies & nova sebrium
Terris incuhuit cohors^
Dolenda hxc, toleranda tamen. Dolenda, quoties arniiTa? selicitatis mc-
moria subit *, Toleranda, quoties nostra culpa?, quoties Divina; non Tu-
stitias tantum, sed & Misericordia^. At ipsos homines furialibus odiis in
sua fevire viscera, quis asquis oculis aspiciat ? Non Reges tantum dissi-
dent, non Respublicas, non Llrbesj sed Familije etiam.
Non Hojpes ab Hofyite tutus,
JSIon Socer a Genero,Fratrum quo^gratia rara esi.
Imminet exitio Vir Conjugis, IUa Ivlariti.
'jfantis calamitatibus unde remedium ? Proculdubio ex fonte. Hoc ob-
turato, quidni ceslet &C malorum torrens?Fontes erantBellum Hominuitt
cum DEO, &Bellum, quod ex eo natum eft,Hominum cumHominibus.
Utrique Divina Bonitas opposuit Pacem. Illi redueta cum Pcenitentibus
Concordia ; Huic concelsa poft lapsum Rationis umbra. Hac ducti c-
tiam Gentiles varia excogitarunt media, quibus si non ad coeleftis, tamen
adterrena: resurgerent selicitatis arcem. Non minima sunt Conventiones
& Pa£ta, qux, ut surialem ardentium armorum cohiberent licentiam,
non minus ac Fideles censuerunt interponenda. Ex Padionibus Con~
cordia
VcJ ln
Co
nc
te<?
ri
s
onrcmr
tali **
ImP
¥
du
Orbis eo *n
sacierum
sunt,
isingit
Dum de Pa
iJsorsitan abs i
sntorem essinxit
iOrbis; Ettami
:!acemOrbine
ubc prcserat.
Felices,
t5ntnm
dignamDEI Populo! At non indignam, si peccara refpicias pertinaciisime
cumulata. Immensa cstJDEI Bcnigrritas, sed in Gratos;
mensus eft Justitia: rigor.
XXVII.
In ingratos im-
M. AURELIUS & FAUSTINA.
PLeraque Humanae vitas tempora, vel Pace transiguntur vel Bello. Pax
felicitatis fons estj Bellum fons miseriar. Si Pax cum DEO stetisset,
nihil eiset, de quo quereretur humanum. genus. Ex quo bellum exortum
est,
NLacies & nova sebrium
Terris incuhuit cohors^
Dolenda hxc, toleranda tamen. Dolenda, quoties arniiTa? selicitatis mc-
moria subit *, Toleranda, quoties nostra culpa?, quoties Divina; non Tu-
stitias tantum, sed & Misericordia^. At ipsos homines furialibus odiis in
sua fevire viscera, quis asquis oculis aspiciat ? Non Reges tantum dissi-
dent, non Respublicas, non Llrbesj sed Familije etiam.
Non Hojpes ab Hofyite tutus,
JSIon Socer a Genero,Fratrum quo^gratia rara esi.
Imminet exitio Vir Conjugis, IUa Ivlariti.
'jfantis calamitatibus unde remedium ? Proculdubio ex fonte. Hoc ob-
turato, quidni ceslet &C malorum torrens?Fontes erantBellum Hominuitt
cum DEO, &Bellum, quod ex eo natum eft,Hominum cumHominibus.
Utrique Divina Bonitas opposuit Pacem. Illi redueta cum Pcenitentibus
Concordia ; Huic concelsa poft lapsum Rationis umbra. Hac ducti c-
tiam Gentiles varia excogitarunt media, quibus si non ad coeleftis, tamen
adterrena: resurgerent selicitatis arcem. Non minima sunt Conventiones
& Pa£ta, qux, ut surialem ardentium armorum cohiberent licentiam,
non minus ac Fideles censuerunt interponenda. Ex Padionibus Con~
cordia
VcJ ln
Co
nc
te<?
ri
s
onrcmr
tali **
ImP
¥
du
Orbis eo *n
sacierum
sunt,
isingit
Dum de Pa
iJsorsitan abs i
sntorem essinxit
iOrbis; Ettami
:!acemOrbine
ubc prcserat.
Felices,
t5ntnm