DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.41463#0358
338 TRACT. VII. CAR. IV.
isto principio, scilicet, quod omnis adfcio, quae non cedit
in gloriam Dei, est otiosa: si otiosa, ergo mala: de om-
ni enim verbo otioso reddituri sumus rationem in die
judicii. Demum Bernardus, & alii idem evincunt hoc
principio omnibus obvio. Omnia quaecumque aut ha-
bemus, aut facimus, Deo multis titulis debita iunt, tum
quia a Deo vivimus,movemur, & sumus, tum quia ab
ipso redempti sumus. „Si totum me debeam, ait
„■nardus, pro me fadto, quid addam jam & pro refesto
refesto hoc modo ?” Ergo si quid Deo subtraham^
eique non offeram, furtum est, inquiunt, & proinde
peccatum.
Confett. 2. Ut observemus hoc praeceptum, quo te-
nemur omnia in Deum referre, quoties deliberate agi-
mus, curare debemus, ut omnia fiant a charitate veleli-
citive, vel imperative, ut ajunt: de quo ita D. Thom. 2,
2. q. 23. a. 4. ad 2. „Charitas habet pro objetto finem
„ultimum humanae vitae,scilicet beatitudinem aeternam»
„ideo se extendit adastus totius vitae humanae permo-
„dumimperii: ” acproinde in astibus, quinonfiunt ex
imperio charitatis, deest debita ordinatio ad ultimum
finem.
Monit. t. Duo hic extrema vitanda sunt: quorumjpri-
mum est, ne credamus,vagam intentionem sufficere, ut
opus nostrum referatur in Deum: alterum vero, ne cre-
damus intentionem adtualem, & sormalem semper re-
quiri, ut opus nostrum referatur in Deum.
De primo sic loquitur D. Bonav. in 2. dist. 41. a. i.q.
3. non suffitit,, Si quis ad initium anni, vel mensis, vel
„etiam diei, generali, id eft,vaga quadam intentione re*
„ferat omnia opera sua futura in Deum; sed necesie est,
,,ut illud ipsum opus particulare,quod postea faciendum
,,est, referatur in Deum: tunc enim dicuntur opera vir-
#,tute in Deum relata, cum intentio praecedens est vera
eausa operum.”
De sedindo sic habet D. Thom. 1. 2. q. 1. a. 6. ad3*
,,Non oportet ut semper aliquis cogitet de ultimo fine,
,,quandocumque aliquid appetit, vel operatur ; sed vir*
„t:us primae intentionis , quae est respedtu ultimi finis*
in quolibet appetitu cujuscumque rei, etiam si
„de
isto principio, scilicet, quod omnis adfcio, quae non cedit
in gloriam Dei, est otiosa: si otiosa, ergo mala: de om-
ni enim verbo otioso reddituri sumus rationem in die
judicii. Demum Bernardus, & alii idem evincunt hoc
principio omnibus obvio. Omnia quaecumque aut ha-
bemus, aut facimus, Deo multis titulis debita iunt, tum
quia a Deo vivimus,movemur, & sumus, tum quia ab
ipso redempti sumus. „Si totum me debeam, ait
„■nardus, pro me fadto, quid addam jam & pro refesto
refesto hoc modo ?” Ergo si quid Deo subtraham^
eique non offeram, furtum est, inquiunt, & proinde
peccatum.
Confett. 2. Ut observemus hoc praeceptum, quo te-
nemur omnia in Deum referre, quoties deliberate agi-
mus, curare debemus, ut omnia fiant a charitate veleli-
citive, vel imperative, ut ajunt: de quo ita D. Thom. 2,
2. q. 23. a. 4. ad 2. „Charitas habet pro objetto finem
„ultimum humanae vitae,scilicet beatitudinem aeternam»
„ideo se extendit adastus totius vitae humanae permo-
„dumimperii: ” acproinde in astibus, quinonfiunt ex
imperio charitatis, deest debita ordinatio ad ultimum
finem.
Monit. t. Duo hic extrema vitanda sunt: quorumjpri-
mum est, ne credamus,vagam intentionem sufficere, ut
opus nostrum referatur in Deum: alterum vero, ne cre-
damus intentionem adtualem, & sormalem semper re-
quiri, ut opus nostrum referatur in Deum.
De primo sic loquitur D. Bonav. in 2. dist. 41. a. i.q.
3. non suffitit,, Si quis ad initium anni, vel mensis, vel
„etiam diei, generali, id eft,vaga quadam intentione re*
„ferat omnia opera sua futura in Deum; sed necesie est,
,,ut illud ipsum opus particulare,quod postea faciendum
,,est, referatur in Deum: tunc enim dicuntur opera vir-
#,tute in Deum relata, cum intentio praecedens est vera
eausa operum.”
De sedindo sic habet D. Thom. 1. 2. q. 1. a. 6. ad3*
,,Non oportet ut semper aliquis cogitet de ultimo fine,
,,quandocumque aliquid appetit, vel operatur ; sed vir*
„t:us primae intentionis , quae est respedtu ultimi finis*
in quolibet appetitu cujuscumque rei, etiam si
„de