DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.41464#0422
388
TRACT. XV. CAP. IX.
Divi
venduntur pauperi quoad mediam partem, & retinen-
tur a divite quoad aliam mediam partem ; quia sesti-
matio sasta intuitu venditionis facit venditionem. Per
contrastum illum venditionis pauper remanet in omni
casu obligatus ad solvendum pretium illius medietatis,
quam emit ; postea & pauper, & dives ineunt socie-
tatem, & quilibet ponit suam medietatem in societate;
tunc totus fundus societatis pertinet indivisim ad utrum-
que, & si perierit, perit utrique. Ille contrastus est li-
citus, modo servetur aequalitas, & communio lucri, &
damni, juxta proportionem dati & accepti, venditio
-enim praecedens societatem, non destrn.it societatem,
fundaturque supra hanc legem: JRJlimatio venditio ejl,
L. ceftimatio ff.foluto matrimonio, & L.plerumtjueff.de
pire dotium.
Initur plerumque societas hoc modo potissimum cir-
ca animalia , i. Dives dat animalia non habenti. 2.Ea
animantia aestimantur absque intuitu exprcslae vendi-
tionis. 3. Dans animantia se habet ut eorum dominum
etiam post aestimationem, ita ut neque aperte, neque
tacite velit transferre eorum dominium in accipientem,
quamvis non explicite dicat: nolo tibi vendere animan-
tia : volo semper esse eorum dominus: & si indiguero,
vendam, cum libuerit; sed dicit tantum: do tibi anima-
lia in societatem, do, inquam, animalia ea conditione,
ut si etiam fortuito casu perierint, mediam eorum pre-
tii partem solvas ; lucrum vero, si quod eveniat, aequa-
liter inter nos dividemus. Hunc contrastum Gallice
vocant> Gazaille, feu focietatem, ex qua dimidium damni,
dimidiumque lucri percipitur. Mitto alias circumstantias,
quae respiciunt aequalitatem, vel inaequalitatem, in qui-
bus potest servari, vel violari justitia, quaeque circum-
ssandae variae sunt juxta varias locorum temporumve
rationes.
Sisto in discutiendo praedisto contrastu, qualem ex-
posui, & dico, hunc cntrastum esse illicitum hoc ipso>
quo quis retento sibi totius rei in societatem traditae
dominio, vult ut accipiens animalia mediam eorum par-
tem etiam fortuito casu, & nulla sua culpa pereuntem,
indemnem servet; est enim ille contrarius huic prin-
cipio juris: res domino perit; nam quaecumque inter-
ve-
^t^stitnat
i#
lilO. | 1
sj'tamen ao
Lrfmation
Rationem n
linsocieta
tsdiie ad ac
itrasti
kcom
kiis servar
cite inter uti
i est. Q«(
ius, dealih
i, scilicet, q
ais domino
De mui
j.-umci
I societatis
luibus init
«e fandum
Madaug
Isis quali rei
lifecns ege
mtution
Probi. E
ito: L.
i» est illa f
fevari ab
iM. S
fetis, ne\
ttbus;
pk) aestin
Wundun
|ns ex su
k 1
silias qu
m Qu
itnin so
^ explica
TRACT. XV. CAP. IX.
Divi
venduntur pauperi quoad mediam partem, & retinen-
tur a divite quoad aliam mediam partem ; quia sesti-
matio sasta intuitu venditionis facit venditionem. Per
contrastum illum venditionis pauper remanet in omni
casu obligatus ad solvendum pretium illius medietatis,
quam emit ; postea & pauper, & dives ineunt socie-
tatem, & quilibet ponit suam medietatem in societate;
tunc totus fundus societatis pertinet indivisim ad utrum-
que, & si perierit, perit utrique. Ille contrastus est li-
citus, modo servetur aequalitas, & communio lucri, &
damni, juxta proportionem dati & accepti, venditio
-enim praecedens societatem, non destrn.it societatem,
fundaturque supra hanc legem: JRJlimatio venditio ejl,
L. ceftimatio ff.foluto matrimonio, & L.plerumtjueff.de
pire dotium.
Initur plerumque societas hoc modo potissimum cir-
ca animalia , i. Dives dat animalia non habenti. 2.Ea
animantia aestimantur absque intuitu exprcslae vendi-
tionis. 3. Dans animantia se habet ut eorum dominum
etiam post aestimationem, ita ut neque aperte, neque
tacite velit transferre eorum dominium in accipientem,
quamvis non explicite dicat: nolo tibi vendere animan-
tia : volo semper esse eorum dominus: & si indiguero,
vendam, cum libuerit; sed dicit tantum: do tibi anima-
lia in societatem, do, inquam, animalia ea conditione,
ut si etiam fortuito casu perierint, mediam eorum pre-
tii partem solvas ; lucrum vero, si quod eveniat, aequa-
liter inter nos dividemus. Hunc contrastum Gallice
vocant> Gazaille, feu focietatem, ex qua dimidium damni,
dimidiumque lucri percipitur. Mitto alias circumstantias,
quae respiciunt aequalitatem, vel inaequalitatem, in qui-
bus potest servari, vel violari justitia, quaeque circum-
ssandae variae sunt juxta varias locorum temporumve
rationes.
Sisto in discutiendo praedisto contrastu, qualem ex-
posui, & dico, hunc cntrastum esse illicitum hoc ipso>
quo quis retento sibi totius rei in societatem traditae
dominio, vult ut accipiens animalia mediam eorum par-
tem etiam fortuito casu, & nulla sua culpa pereuntem,
indemnem servet; est enim ille contrarius huic prin-
cipio juris: res domino perit; nam quaecumque inter-
ve-
^t^stitnat
i#
lilO. | 1
sj'tamen ao
Lrfmation
Rationem n
linsocieta
tsdiie ad ac
itrasti
kcom
kiis servar
cite inter uti
i est. Q«(
ius, dealih
i, scilicet, q
ais domino
De mui
j.-umci
I societatis
luibus init
«e fandum
Madaug
Isis quali rei
lifecns ege
mtution
Probi. E
ito: L.
i» est illa f
fevari ab
iM. S
fetis, ne\
ttbus;
pk) aestin
Wundun
|ns ex su
k 1
silias qu
m Qu
itnin so
^ explica