DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.41466#0535
"E
1 tacojff
1
is Coii,
ufeliik
[st
tene ialwo-
tolud Aiifr
Ultlfll
TICA
non teoent»#
jjsttiDi®*
ffllOpT
seninSf
lep
■ lui
e5e abW^!
|l
Do&rmm Mo rtdis, & Canonicos. 507
post obitum ejusdem Episcopi; neque enim habet quid
diversam a lege in Synodo lata , quam etiam de£un6tb
Episcopo perseverare latis coattat. Synod, DioeceJ. Lib,
8. cap. 5. §. x.
Lex Synodalis si non acceptetur a populo , quam-
vis peccent non acceptantes ; tamen ii id sciat Supe-
rior poit paucos a£tus ab eo neglestos , & non puni-
tos, ligare delinit ex quadam ejus conniventia, De
Synod. Dixce/ Lib. g. cap. 3. §. 3. Si vero id nesciat
Episcopus, tunc decennium iufficere censetur. Hoc
enim sufficit, ut consuetudo longi temporis dicatur.
JbidJib. 5. pap. 5.§."3."
Si vero jam acceptata iit, praescriptio contra illam
inducitur per decennium, neque enim agitur de prae-
scriptione, qua aliquod jus proprietatis ab Eccleiia
auferatur, quae praescriptio annos quadraginta exigit.
Requiritur tamen ut a majori communitatis parte libe-
re sit industa , continuis aHibus frequentata, animo
legem tollendi, & adiit consensus legislatoris juridi-
cus saltem, & legalis, qualem scilicet leges requirunt.
De Synod. Dmcef. lib. g. cap. 5. §. 5.
Lex SynodiDioecesanseoblrgans totam Provinciam,
ii obtinuerit consirmationem a Sede A poliolica in sor-
ma communi, ut plerumque fit, quaeque his ^verbis
concipi solet: fi jusse, canonice, ac provide sassia sit, &
dummodo/acris Canonibus, Concilii Tridentini Decretis,
& Con[litutionibus Apojlolicis non adverfetur: tunc uti-
que abrogari ab Episcopo potesi, cum maneat lex ejus-
dem tantummodo. Si vero confirmatio siat in sorma
specifica cum causae cognitione , lingulis statutis exr
pensis, & in confirmatione addatur ex motu proprio,
atque ex certa /cientia, tunc utique sit lex Pontisicis, in
qua Episcopus dispensare non potest. De Synod. Dioe-
ceJ. Lib. g. cap. 5. §. 11.
M A T R E S.
^ Ati Mater teneatur laHare proprium filium sub gra-
vi culpa Theologi quidam adfirmarunt, scum onus
istud impolitum ipiis a natura animadvertant, nec ul-
la sinfc bruta, quae natis suis id non praesiept. Alii ta^*
men
1 tacojff
1
is Coii,
ufeliik
[st
tene ialwo-
tolud Aiifr
Ultlfll
TICA
non teoent»#
jjsttiDi®*
ffllOpT
seninSf
lep
■ lui
e5e abW^!
|l
Do&rmm Mo rtdis, & Canonicos. 507
post obitum ejusdem Episcopi; neque enim habet quid
diversam a lege in Synodo lata , quam etiam de£un6tb
Episcopo perseverare latis coattat. Synod, DioeceJ. Lib,
8. cap. 5. §. x.
Lex Synodalis si non acceptetur a populo , quam-
vis peccent non acceptantes ; tamen ii id sciat Supe-
rior poit paucos a£tus ab eo neglestos , & non puni-
tos, ligare delinit ex quadam ejus conniventia, De
Synod. Dixce/ Lib. g. cap. 3. §. 3. Si vero id nesciat
Episcopus, tunc decennium iufficere censetur. Hoc
enim sufficit, ut consuetudo longi temporis dicatur.
JbidJib. 5. pap. 5.§."3."
Si vero jam acceptata iit, praescriptio contra illam
inducitur per decennium, neque enim agitur de prae-
scriptione, qua aliquod jus proprietatis ab Eccleiia
auferatur, quae praescriptio annos quadraginta exigit.
Requiritur tamen ut a majori communitatis parte libe-
re sit industa , continuis aHibus frequentata, animo
legem tollendi, & adiit consensus legislatoris juridi-
cus saltem, & legalis, qualem scilicet leges requirunt.
De Synod. Dmcef. lib. g. cap. 5. §. 5.
Lex SynodiDioecesanseoblrgans totam Provinciam,
ii obtinuerit consirmationem a Sede A poliolica in sor-
ma communi, ut plerumque fit, quaeque his ^verbis
concipi solet: fi jusse, canonice, ac provide sassia sit, &
dummodo/acris Canonibus, Concilii Tridentini Decretis,
& Con[litutionibus Apojlolicis non adverfetur: tunc uti-
que abrogari ab Episcopo potesi, cum maneat lex ejus-
dem tantummodo. Si vero confirmatio siat in sorma
specifica cum causae cognitione , lingulis statutis exr
pensis, & in confirmatione addatur ex motu proprio,
atque ex certa /cientia, tunc utique sit lex Pontisicis, in
qua Episcopus dispensare non potest. De Synod. Dioe-
ceJ. Lib. g. cap. 5. §. 11.
M A T R E S.
^ Ati Mater teneatur laHare proprium filium sub gra-
vi culpa Theologi quidam adfirmarunt, scum onus
istud impolitum ipiis a natura animadvertant, nec ul-
la sinfc bruta, quae natis suis id non praesiept. Alii ta^*
men