DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26552#0463
Hinweis: Dies ist eine zusätzlich gescannte Seite, um Farbkeil und Maßstab abbilden zu können.
0.5
1 cm
4. Obraz starosty, wojewody, księcia, rodu...
nak również dokonano uszlachetnienia herbu,
otaczając tarczę z przedstawieniem własnego
znaku (pod koroną szlachecką) paludamen-
tem książęcym i podobnie dodając Krzyż Or-
deru Orła Białego (il. 57)43.
Kwestia przedstawień heraldycznych od-
noszących się do Stanisława Wincentego za-
sługuje na nieco głębszą uwagę. W dyplomie
cesarskim z 30 IV 1743 roku określono wy-
gląd herbu książęcego: w polu centralnym
miał się znajdować pod mitrą czarny orzeł ce-
sarski z tarczą na piersiach, na której przed-
stawiono srebrno-niebieskie rauty Wittelsba-
chów, w polu prawym górnym herb Turzy-
ma (Prus I), w lewym górnym herb Nagody
(Prus III), w lewym dolnym Wilcze Kosy,
a w prawym Złotogoleńczyk. W klejnocie
znajdowały się elementy herbu Turzyna i Zło-
togoleńczyk ujmujące dwugłowego czarnego
orła nad mitrą książęcą44. Nieco później do-
szło jednak do zmiany znaku i w odpisie ko-
lejnego dyplomu cesarskiego (niestety niedatowanego) zamiast herbu Wittelsbachów wymie-
niono „aąuila cum tribus liliis in pectore” — zaznaczając, iż jest to nawiązanie do osoby Marii
„Christianissimae Gallorum Reginae”45.
W oryginalnym dokumencie nadania tytułu książęcego pojawia się jeden ważny motyw —
odwołanie się do postaci hetmana Stanisława i podniesienie jego zasług jako obrońcy chrześci-
57. Odcisk pieczęci z her-
bem Stanisława Wincen-
tego Jabłonowskiego.
BKPAN 00512, k. 1r.
Fot. A. Betlej, 2008
jańskiego iE~
nislaum JaE"n
principis
sformułowĘ-^
małi „in yiE-17
i szybko, ^E-
otrzymani=-T
czenie putĘ.
w którymE-^
(Karol VII|_
dziada mc= o>
kowane i rE_
świadomeE m
W roz-
kowanejwĘ N
stawiającąE
43.
BKP;—
44.
SiebnE-
0
45.
BK R=-*
o3
46.
Załus—
47.
BZNi =-£?
D
48.
Grod=-
0
49.
EgzerE-^
0
E-
O
iał otrzymać tytuł książęcy („eius avum Sta-
:essoris nostri Leopoldi intentione, dignitate
at”)46. Pozostałe dyplomy cesarskie operują
: i Józef Aleksander oraz Jan Kajetan) otrzy-
>5). Ten fakt był podnoszony bardzo szeroko,
ym miejscu podkreślić jeszcze jeden aspekt
irzeniu Stanisław Wincenty ogłosił oświad-
kich na zamku włodzimierskim 25 X 1743),
,żęcego przez cesarza „z Polki urodzonego”
) ze względu „na dom mój, który praemiando
) w formie manifestu było następnie wydru-
ępowanie to można tłumaczyć w kategoriach
g°-
ickiego Theatrum Eloquentiae z r. 1745, dedy-
abną rycinę autorstwa Jana Filipowicza przed-
szczony na postumencie, pod paludamentem
)W, AS 115/4.
87
nak również dokonano uszlachetnienia herbu,
otaczając tarczę z przedstawieniem własnego
znaku (pod koroną szlachecką) paludamen-
tem książęcym i podobnie dodając Krzyż Or-
deru Orła Białego (il. 57)43.
Kwestia przedstawień heraldycznych od-
noszących się do Stanisława Wincentego za-
sługuje na nieco głębszą uwagę. W dyplomie
cesarskim z 30 IV 1743 roku określono wy-
gląd herbu książęcego: w polu centralnym
miał się znajdować pod mitrą czarny orzeł ce-
sarski z tarczą na piersiach, na której przed-
stawiono srebrno-niebieskie rauty Wittelsba-
chów, w polu prawym górnym herb Turzy-
ma (Prus I), w lewym górnym herb Nagody
(Prus III), w lewym dolnym Wilcze Kosy,
a w prawym Złotogoleńczyk. W klejnocie
znajdowały się elementy herbu Turzyna i Zło-
togoleńczyk ujmujące dwugłowego czarnego
orła nad mitrą książęcą44. Nieco później do-
szło jednak do zmiany znaku i w odpisie ko-
lejnego dyplomu cesarskiego (niestety niedatowanego) zamiast herbu Wittelsbachów wymie-
niono „aąuila cum tribus liliis in pectore” — zaznaczając, iż jest to nawiązanie do osoby Marii
„Christianissimae Gallorum Reginae”45.
W oryginalnym dokumencie nadania tytułu książęcego pojawia się jeden ważny motyw —
odwołanie się do postaci hetmana Stanisława i podniesienie jego zasług jako obrońcy chrześci-
57. Odcisk pieczęci z her-
bem Stanisława Wincen-
tego Jabłonowskiego.
BKPAN 00512, k. 1r.
Fot. A. Betlej, 2008
jańskiego iE~
nislaum JaE"n
principis
sformułowĘ-^
małi „in yiE-17
i szybko, ^E-
otrzymani=-T
czenie putĘ.
w którymE-^
(Karol VII|_
dziada mc= o>
kowane i rE_
świadomeE m
W roz-
kowanejwĘ N
stawiającąE
43.
BKP;—
44.
SiebnE-
0
45.
BK R=-*
o3
46.
Załus—
47.
BZNi =-£?
D
48.
Grod=-
0
49.
EgzerE-^
0
E-
O
iał otrzymać tytuł książęcy („eius avum Sta-
:essoris nostri Leopoldi intentione, dignitate
at”)46. Pozostałe dyplomy cesarskie operują
: i Józef Aleksander oraz Jan Kajetan) otrzy-
>5). Ten fakt był podnoszony bardzo szeroko,
ym miejscu podkreślić jeszcze jeden aspekt
irzeniu Stanisław Wincenty ogłosił oświad-
kich na zamku włodzimierskim 25 X 1743),
,żęcego przez cesarza „z Polki urodzonego”
) ze względu „na dom mój, który praemiando
) w formie manifestu było następnie wydru-
ępowanie to można tłumaczyć w kategoriach
g°-
ickiego Theatrum Eloquentiae z r. 1745, dedy-
abną rycinę autorstwa Jana Filipowicza przed-
szczony na postumencie, pod paludamentem
)W, AS 115/4.
87