Z WIĄZKI JOHANNA BERNHARDA FISCHERA VON ERLACH ZE ŚLĄSKIEM W ŚWIETLE ŹRÓDEŁ
65
5. Pa/aC NAłap/, afć'A.
CAnYtopńorMA 7ćZMĄcA
w z Jo A .sTrzyJ/a /zo/zzJzzzowo-
zocAoJzzzogo,
yb6 J/JrzJzMNz ITo/(y/a.
w Europie Środkowej moda na wznoszenie biiźniaczych kapiic, nawiązujących do pary
kaplic przy rzymskiej bazylice Santa Maria Maggiore.
Zamiary rychłego ukończenia budowy Kaplicy Elektorskiej sygnalizowane w kore-
spondencji Spatgena i Neuburga z 1719 r. nie oznaczały końca zleceń architektonicznych
wrocławskiego biskupa dla Fischera von Erlach. Wręcz przeciwnie. Neuburg zdecydował
się powierzyć architektowi równie ambitne zadanie, a mianowicie sporządzenie planów
przebudowy rezydencji biskupiej. Niestety projekty te zaginęły, a co gorsza na podstawie
samej korespondencji nie można jednoznacznie rozstrzygnąć, czy chodziło w niej o pałac
wrocławski, czy raczej o nyski, w którym biskup Neuburg rezydował zwykle na Śląsku
w otoczeniu swego licznego dworu. Z korespondencji możemy tylko dowiedzieć się, że
plany wraz z kosztorysem zostały przesłane przez Fischera przebywającemu wówczas
w Trewirze biskupowi. Ten uznał je za zbyt kosztowne i polecił Spatgenowi zamówienie
projektów wymagających mniejszych nakładów finansowych-^. Z listów wynika również,
że zdecydowano się jedynie na budowę skrzydła frontowego biegnącego wzdłuż ulicy,
w miarę możliwości na zrębach sJarę/ oraz na remont
Wprawdzie w kolejnym piśmie Neuburg podtrzymywał decyzję zamówienia nowych pla-
nów u Fischera, obawiał się jednak, że podjęcie kolejnej inwestycji spowolni prace przy
kaplicy. Sugerował również, że remont czyli najprawdopodobniej
7997, red. Max SE1DEL, Venezia 2000, s. 4)9- 434; Arkadiusz WOJTYŁA, „'Cardinate langravio' i 'Conte
savio' - dygnitarze Rzeszy w barokowym Rzymie", (9aarŁ 77 wa /Ta/ a /T /a ,s* (y aa u /Wóara ,SzaA/' Pmwgryy/eta tEzjc/aw-
^'ego, 2(4), 2007, s. 27-39.
^ Zob. Aneksy IH-VI.
65
5. Pa/aC NAłap/, afć'A.
CAnYtopńorMA 7ćZMĄcA
w z Jo A .sTrzyJ/a /zo/zzJzzzowo-
zocAoJzzzogo,
yb6 J/JrzJzMNz ITo/(y/a.
w Europie Środkowej moda na wznoszenie biiźniaczych kapiic, nawiązujących do pary
kaplic przy rzymskiej bazylice Santa Maria Maggiore.
Zamiary rychłego ukończenia budowy Kaplicy Elektorskiej sygnalizowane w kore-
spondencji Spatgena i Neuburga z 1719 r. nie oznaczały końca zleceń architektonicznych
wrocławskiego biskupa dla Fischera von Erlach. Wręcz przeciwnie. Neuburg zdecydował
się powierzyć architektowi równie ambitne zadanie, a mianowicie sporządzenie planów
przebudowy rezydencji biskupiej. Niestety projekty te zaginęły, a co gorsza na podstawie
samej korespondencji nie można jednoznacznie rozstrzygnąć, czy chodziło w niej o pałac
wrocławski, czy raczej o nyski, w którym biskup Neuburg rezydował zwykle na Śląsku
w otoczeniu swego licznego dworu. Z korespondencji możemy tylko dowiedzieć się, że
plany wraz z kosztorysem zostały przesłane przez Fischera przebywającemu wówczas
w Trewirze biskupowi. Ten uznał je za zbyt kosztowne i polecił Spatgenowi zamówienie
projektów wymagających mniejszych nakładów finansowych-^. Z listów wynika również,
że zdecydowano się jedynie na budowę skrzydła frontowego biegnącego wzdłuż ulicy,
w miarę możliwości na zrębach sJarę/ oraz na remont
Wprawdzie w kolejnym piśmie Neuburg podtrzymywał decyzję zamówienia nowych pla-
nów u Fischera, obawiał się jednak, że podjęcie kolejnej inwestycji spowolni prace przy
kaplicy. Sugerował również, że remont czyli najprawdopodobniej
7997, red. Max SE1DEL, Venezia 2000, s. 4)9- 434; Arkadiusz WOJTYŁA, „'Cardinate langravio' i 'Conte
savio' - dygnitarze Rzeszy w barokowym Rzymie", (9aarŁ 77 wa /Ta/ a /T /a ,s* (y aa u /Wóara ,SzaA/' Pmwgryy/eta tEzjc/aw-
^'ego, 2(4), 2007, s. 27-39.
^ Zob. Aneksy IH-VI.