DOI Heft:
Nr. 4
DOI Artikel:Kostrzyńska-Miłosz, Anna: Sztuka w rzemiośle na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu: =
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.35030#0569
SZTUKA W RZEMIOŚLE NA POWSZECHNEJ WYSTAWIE KRAJOWEJ W POZNANIU
559
/5. A/YjAow,s7:/'cgo ZuA7(/<7ii U77/YiA
ó'.g. Żc/cjj.sA/, yóń ze zbiorów OM/orłi
Bobrówna. Na piętrze prezentowano wyroby złotnicze oraz zegarmistrzowskie. Królowa-
ły tam przedmioty wykonane w takich firmach, jak Krupski Matulewicz (papierośnice,
szkatułki i kielichy ze srebra). Poznańska firma „W. Szulc" prezentowała puchar srebrny
ofiarowany z powodu otwarcia PWK miastu i plakietę wręczoną wojewodzie poznańskie-
mu. Emaliowane i grawerowane przedmioty wystawiła firma „Stanisław Reissing". Były
to przedmioty o formach zachowawczych, dobrze dopełniające pokaz z Pawilonu Rze-
miosła. Na parterze tego budynku miała swoją ekspozycję Polska Sztuka Stosowana.
Duży wpływ na ornamentykę wyrobów tu prezentowanych miała sztuka ludowa. Tę ten-
dencję można zauważyć zarówno w inkrustowanych wyrobach z drewna Bobrówny, jak
i haftach Kuhnowej z Zakopanego czy artystycznych aplikacjach W. Jasińskiej z Wielko-
polski. Jedynie kilimy wykonane przez prof. Baraczewskiego z Warszawy według rysun-
ków Stanisława Noakowskiego miały nieco inny, choć również zachowawczy charakter^.
Należy także wspomnieć o stoiskach prezentujących miasta, w których również poka-
zywano przedmioty rzemiosła artystycznego. Przykładem najlepiej udokumentowanym
może być ekspozycja Krakowa. Zaprezentowano na niej gabinet projektu Juliana Pietrzy-
ka, bardzo charakterystyczny dla polskiego art deco, o geometrycznych, „ciosanych kształ-
tach", nowoczesny w formie (ił. 14 ).
Osobny, nieduży pawilon, miały krakowskie witraże. Ściana wejściowa projektu Mą-
czyńskiego była poglądowym przedstawieniem różnorodności materiałów, jakie stosowa-
no w warsztacie witrażowniczym. Witraże wmontowano w ściany: częścią wschodniej
był projektu „Leśniakówny studentki Akademii Sztuk", kolejne to Jana Bukowskiego
Św. Józęf w Stanisława Wyspiańskiego Cb/ysytŁS* oraz Cbrysyns'
w Ogró/CM Aleksandra Raka^. Wszystkie witraże wykonała znana firma „S. G. Żeleński"
(ił. 15). Projekty witraży eksponowano także w sali recepcyjnej Powszechnej Wystawy
^ Ibid.
22 Franciszek KLEIN, „Krakowskie witraże na wystawie poznańskiej", Cza^ 1929, nr 100, s. 4.
559
/5. A/YjAow,s7:/'cgo ZuA7(/<7ii U77/YiA
ó'.g. Żc/cjj.sA/, yóń ze zbiorów OM/orłi
Bobrówna. Na piętrze prezentowano wyroby złotnicze oraz zegarmistrzowskie. Królowa-
ły tam przedmioty wykonane w takich firmach, jak Krupski Matulewicz (papierośnice,
szkatułki i kielichy ze srebra). Poznańska firma „W. Szulc" prezentowała puchar srebrny
ofiarowany z powodu otwarcia PWK miastu i plakietę wręczoną wojewodzie poznańskie-
mu. Emaliowane i grawerowane przedmioty wystawiła firma „Stanisław Reissing". Były
to przedmioty o formach zachowawczych, dobrze dopełniające pokaz z Pawilonu Rze-
miosła. Na parterze tego budynku miała swoją ekspozycję Polska Sztuka Stosowana.
Duży wpływ na ornamentykę wyrobów tu prezentowanych miała sztuka ludowa. Tę ten-
dencję można zauważyć zarówno w inkrustowanych wyrobach z drewna Bobrówny, jak
i haftach Kuhnowej z Zakopanego czy artystycznych aplikacjach W. Jasińskiej z Wielko-
polski. Jedynie kilimy wykonane przez prof. Baraczewskiego z Warszawy według rysun-
ków Stanisława Noakowskiego miały nieco inny, choć również zachowawczy charakter^.
Należy także wspomnieć o stoiskach prezentujących miasta, w których również poka-
zywano przedmioty rzemiosła artystycznego. Przykładem najlepiej udokumentowanym
może być ekspozycja Krakowa. Zaprezentowano na niej gabinet projektu Juliana Pietrzy-
ka, bardzo charakterystyczny dla polskiego art deco, o geometrycznych, „ciosanych kształ-
tach", nowoczesny w formie (ił. 14 ).
Osobny, nieduży pawilon, miały krakowskie witraże. Ściana wejściowa projektu Mą-
czyńskiego była poglądowym przedstawieniem różnorodności materiałów, jakie stosowa-
no w warsztacie witrażowniczym. Witraże wmontowano w ściany: częścią wschodniej
był projektu „Leśniakówny studentki Akademii Sztuk", kolejne to Jana Bukowskiego
Św. Józęf w Stanisława Wyspiańskiego Cb/ysytŁS* oraz Cbrysyns'
w Ogró/CM Aleksandra Raka^. Wszystkie witraże wykonała znana firma „S. G. Żeleński"
(ił. 15). Projekty witraży eksponowano także w sali recepcyjnej Powszechnej Wystawy
^ Ibid.
22 Franciszek KLEIN, „Krakowskie witraże na wystawie poznańskiej", Cza^ 1929, nr 100, s. 4.