ARCHITEKTURA OKAZJONALNA NA UROCZYSTOŚCI ZAŚLUBIN I KORONACJĘ LUDWIKJ MARII GONZAGI
55
d. Pa/ck wcńPg UMtorAtwo! Pa777Mc/u TVPPcnlAuP,
ńwiez 5 Peko7"M/'ącycA coło^y Pyramides, jjuePzmzyt,
Gctdihef Pych? Pińńotekf Gńa/Akfe/ 7Rt7\7 nr mw. dddd,
/o 7. Pracownia P cp cogcu/i czu u PG Pd A
pary oraz miasta Gdańska, współtworząc płaszczyznę narracyjną wydarzenia^. Czerwo-
ny sztandar szyprów, czy choćby chorągiew niebieskiego regimentu Szerokiego Kwartału
^ Anna MOSINGIEWICZ. Dariusz KACZOR. „Emblematyka w służbie władzy. Adama Jacoba Martiniego »corpus
emblematicum«, czyli projekt chorągwi gdańskich straży obywatelskich z okazji intrady Ludwiki Marii Gonzagi do
Gdańska w 1646 roku", [w:] ózfMła w Pygn wGJzy. PfAenaTy ZEZ7 OgóPopońPc/ PanGwc/' AowarzyyzenG
PłsToryłów yo5więco7?Gpa77u'ęc; P/^o/cs'W^ -Szczęsnego DetdątG p575-7Pd7^) w 750. yuczAcę M/^odzP, 7o7Tiń,
75 - 75. 77 5005, red. Elżbieta PILECKA, Katarzyna KLUCZWAJD, Warszawa 2009, s. 161-178. W analizie korpusu
emblematycznego dołączonego do nieocenionego dzieła Martiniego, wykorzystanego wcześniej rn.in. przez Chrościc-
kiego, autorzy nie ustrzegli się niestety nadinterpretacji. Przykładowo, chorągwie ukazujące małżeński sojusz czarnego
(mantuańskiego) i białego (polskiego) orła (jedną z nich opisano wydawałoby się niedwuznaczną subskrypcją „Co Bóg
raz zechciał złączyć, nie wolno już rozdzielać"), uznają za wyraz „nierozerwalnego związku Prus Królewskich z Rze-
czypospolitą", ibidem, s. 168, 170, 174.
55
d. Pa/ck wcńPg UMtorAtwo! Pa777Mc/u TVPPcnlAuP,
ńwiez 5 Peko7"M/'ącycA coło^y Pyramides, jjuePzmzyt,
Gctdihef Pych? Pińńotekf Gńa/Akfe/ 7Rt7\7 nr mw. dddd,
/o 7. Pracownia P cp cogcu/i czu u PG Pd A
pary oraz miasta Gdańska, współtworząc płaszczyznę narracyjną wydarzenia^. Czerwo-
ny sztandar szyprów, czy choćby chorągiew niebieskiego regimentu Szerokiego Kwartału
^ Anna MOSINGIEWICZ. Dariusz KACZOR. „Emblematyka w służbie władzy. Adama Jacoba Martiniego »corpus
emblematicum«, czyli projekt chorągwi gdańskich straży obywatelskich z okazji intrady Ludwiki Marii Gonzagi do
Gdańska w 1646 roku", [w:] ózfMła w Pygn wGJzy. PfAenaTy ZEZ7 OgóPopońPc/ PanGwc/' AowarzyyzenG
PłsToryłów yo5więco7?Gpa77u'ęc; P/^o/cs'W^ -Szczęsnego DetdątG p575-7Pd7^) w 750. yuczAcę M/^odzP, 7o7Tiń,
75 - 75. 77 5005, red. Elżbieta PILECKA, Katarzyna KLUCZWAJD, Warszawa 2009, s. 161-178. W analizie korpusu
emblematycznego dołączonego do nieocenionego dzieła Martiniego, wykorzystanego wcześniej rn.in. przez Chrościc-
kiego, autorzy nie ustrzegli się niestety nadinterpretacji. Przykładowo, chorągwie ukazujące małżeński sojusz czarnego
(mantuańskiego) i białego (polskiego) orła (jedną z nich opisano wydawałoby się niedwuznaczną subskrypcją „Co Bóg
raz zechciał złączyć, nie wolno już rozdzielać"), uznają za wyraz „nierozerwalnego związku Prus Królewskich z Rze-
czypospolitą", ibidem, s. 168, 170, 174.