DOI Heft:
Nr. 3-4
DOI Artikel:Wardzyński, Michał: [Rezension von: Zofia Rozanow, Ewa Smulikowska, Zabytki sztuki Jasnej Góry]
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.34475#0564
554
MICHAŁ WARDZYŃSKI
77. Oporów /roś'c;'ó/p777i pTirz/mów, C77p/7C77
bocz7777 fw. Y777777 Cńrzc/c/e/Ti, o/f777*z, 57^777^77
yw. Rbyc/ecATr z 577^770/'GÓ7y, oł. 7 755-7 754,
nyC. Pawe7 Rb/eTiy R7<qzłow/cz ve/
RLęcC/ew/cz (błTyb.ŃŻbć V7. Rb7*5zy77YC7*, 5007
krakowski Wojciech Rojowski, tu wedie Autorek
pochodzący jakoby z gómośtąskiego Frydka.
W świetle badań Artura Hołubiczki i piszącego te
słowa ich autor, brat-konwers pauliński Antoni Rot-
ter, pracował samodzielnie, a sprzęty przez niego
wykonane w latach 40.-60. XVIII w. w pozostałych
konwentach: na Skałce w Krakowie i w Starej Wsi
pod Brzozowem (w obu przypadkach równolegle
z wystrojem stiukatorskim i snycerskim i7P?/iW Ro-
jowskiego)^* oraz w Wieruszowie i konwencie miej-
skim św. Zygmunta w Częstochowie (obecnie
w kościele par. w Niedośpielinie pod Wielgomłyna-
mi) (il. 9-10) odznaczają się identycznymi formami
*'- Na temat prac rzeźbiarskich Rojowskiego dla paulinów
zob. ostatnio: Anna STANEK, „Prace rzeźbiarskie Woj-
ciecha Rojowskiego dla kościoła paulinów na Skałce
w Krakowie", &M<7m 0/777*0777077^777777, 20, 2002, s. 459-
485, il. I-10; WARDZYŃSKI, „Rzeźbiarze i kamienia-
rze...", s. 590-592, 595, il. 23-25.
75. Opo7*ów, /roYc/ó/pm: pnm/móiy Ar/p/icc bocz7777
fw. W777r7 C/77*zc7C7'e/77, 0&77%y7g7/7Y7.sW. ÓYnwAńwrr
z 5^776/* Góry, oC. 7755-7755, nyO. R77we/ Rb/o77y
HT'qzOow/cz ve/ Rłpcłiew/cz (bPybJ,
ybł. A7. R^T/zyTŹyłr, 5007
ornamentyki późnoregencyjnej i rokokowej''.
Wzmiankowany na końcu tego akapitu i wyróżniony
fotografią segment to z kolei neostylowy pastisz
sprzętów rotterowskich, wykonany zapewne w 2. poł.
XIX w. przez stolarzy częstochowskich. Identyczne
spostrzeżenia, także wykluczające udział w tych pra-
cach Rojowskiego, można poczynić odnośnie do
trzech par drzwi wejściowych do kaplicy Cudowne-
go Obrazu oraz do trzech segmentów stalli zakon-
nych na północnej emporze kaplicy, służącej od
końca XVII w., po zniszczeniu stalli w prezbiterium
świątyni konwentualnej w pożarze 1690 r., za chór
zakonny (por. s. 73, 108-109, il. 280, 405-406).
^ Artur HOŁUBICZKO. „Życie i twórczość artystyczna
brata Antoniego Rottera (1705-1764)", &177/777 0/777*077707;-
7777777, 1 1, 1991, s. 273-301; GOLONKA, ŻMUDZIŃSKI,
X77p/;'c77..., s. 41, il. 51, 52; WARDZYŃSKI, „Rzeźbiarze
i kamieniarze...", s. 592, 595, il. 21.
MICHAŁ WARDZYŃSKI
77. Oporów /roś'c;'ó/p777i pTirz/mów, C77p/7C77
bocz7777 fw. Y777777 Cńrzc/c/e/Ti, o/f777*z, 57^777^77
yw. Rbyc/ecATr z 577^770/'GÓ7y, oł. 7 755-7 754,
nyC. Pawe7 Rb/eTiy R7<qzłow/cz ve/
RLęcC/ew/cz (błTyb.ŃŻbć V7. Rb7*5zy77YC7*, 5007
krakowski Wojciech Rojowski, tu wedie Autorek
pochodzący jakoby z gómośtąskiego Frydka.
W świetle badań Artura Hołubiczki i piszącego te
słowa ich autor, brat-konwers pauliński Antoni Rot-
ter, pracował samodzielnie, a sprzęty przez niego
wykonane w latach 40.-60. XVIII w. w pozostałych
konwentach: na Skałce w Krakowie i w Starej Wsi
pod Brzozowem (w obu przypadkach równolegle
z wystrojem stiukatorskim i snycerskim i7P?/iW Ro-
jowskiego)^* oraz w Wieruszowie i konwencie miej-
skim św. Zygmunta w Częstochowie (obecnie
w kościele par. w Niedośpielinie pod Wielgomłyna-
mi) (il. 9-10) odznaczają się identycznymi formami
*'- Na temat prac rzeźbiarskich Rojowskiego dla paulinów
zob. ostatnio: Anna STANEK, „Prace rzeźbiarskie Woj-
ciecha Rojowskiego dla kościoła paulinów na Skałce
w Krakowie", &M<7m 0/777*0777077^777777, 20, 2002, s. 459-
485, il. I-10; WARDZYŃSKI, „Rzeźbiarze i kamienia-
rze...", s. 590-592, 595, il. 23-25.
75. Opo7*ów, /roYc/ó/pm: pnm/móiy Ar/p/icc bocz7777
fw. W777r7 C/77*zc7C7'e/77, 0&77%y7g7/7Y7.sW. ÓYnwAńwrr
z 5^776/* Góry, oC. 7755-7755, nyO. R77we/ Rb/o77y
HT'qzOow/cz ve/ Rłpcłiew/cz (bPybJ,
ybł. A7. R^T/zyTŹyłr, 5007
ornamentyki późnoregencyjnej i rokokowej''.
Wzmiankowany na końcu tego akapitu i wyróżniony
fotografią segment to z kolei neostylowy pastisz
sprzętów rotterowskich, wykonany zapewne w 2. poł.
XIX w. przez stolarzy częstochowskich. Identyczne
spostrzeżenia, także wykluczające udział w tych pra-
cach Rojowskiego, można poczynić odnośnie do
trzech par drzwi wejściowych do kaplicy Cudowne-
go Obrazu oraz do trzech segmentów stalli zakon-
nych na północnej emporze kaplicy, służącej od
końca XVII w., po zniszczeniu stalli w prezbiterium
świątyni konwentualnej w pożarze 1690 r., za chór
zakonny (por. s. 73, 108-109, il. 280, 405-406).
^ Artur HOŁUBICZKO. „Życie i twórczość artystyczna
brata Antoniego Rottera (1705-1764)", &177/777 0/777*077707;-
7777777, 1 1, 1991, s. 273-301; GOLONKA, ŻMUDZIŃSKI,
X77p/;'c77..., s. 41, il. 51, 52; WARDZYŃSKI, „Rzeźbiarze
i kamieniarze...", s. 592, 595, il. 21.